Najbardziej bezawaryjny używany samochód jaku miałem, a miałem ich wcześnie dziesięć. Kupiłem z przebiegiem 144 tyś. km. Teraz zbliża się do 300 tyś i nic się nie dzieje. Jedyna awaria w zakresie silnik/osprzęt to wyjąca pompa wspomagania po 220 tyś km. Wymieniona na używkę i jest ok. Tylna belka skrętna zregenerowana po 180 tyś a poza tym normalne wymiany zużywających się elementów zgodnie z interwałem serwisowym. Auto totalnie niezawodne. Trzykrotnie zawiozła na Bałkany moją rodzinę ( 5 dorosłych osób) z bagażami gdzie przeciętne spalanie nie przekroczyło nigdy 9l. Już ją teraz trochę korozja bierze ale osiłek robi swoje i jeździ dalej bez protestu. Gdybym mógł kupić tak prosty i niezawodny samochód jeszcze raz, nie zastanawiał bym się nawet chwili.

Auto zaskakuje, pomimo niskiej ceny, niezłą jakością, ilością miejsca i bezproblemową eksploatacją, zwłaszcza jeśli chodzi o poważne usterki. Ze względu na dużą ilość miejsca i schowków świetnie sprawdza się jako auto rodzinne. Nieco gorzej oceniam silnik, który mógłby mieć większą pojemność, brakuje 6 biegu i możliwości ustawienia kierownicy są bardzo ograniczone. Nie mniej Picasso podróżuje się bardzo wygodnie i przyjemnie. Widoczność świetna. Mam auto z przebiegiem 300 tys.km i poza zużytą deską rozdzielczą (a dokładnie jakby farba poodchodziła z czarnego plastiku) tak dużego przebiegu nie widać.

Po 10 latach od nowości i 190.000 km przebiegu myślę, że mogę się wypowiedzieć: samochód dla ludzi którzy potrafią docenić aspekt praktyczny tego auta, a jednocześnie zaakceptować dziwolągowaty wygląd zewnętrzny. Tzw. "francuskie jajo" przekonuje bardzo wygodnym, przestronnym i modyfikowalnym wnętrzem, świetną widocznością jak w akwarium, możliwością składania i wyjęcia tylnych foteli (każdego osobno) i przekształcenia w małą furgonetkę (woziłem na raz 4 nierozkręcone regały Billy IKEA - samochód nadaje się do przeprowadzek). Przy tym silniku - do spokojnej jazdy na co dzień. W trasie daje radę, ale przy obciążeniu trzeba zaplanować wyprzedzanie. Podatny na podmuchy boczne z uwagi na wysoką budę i wąski rozstaw kół: za to w mieście ideał. Szczególnie widać małe zewnętrzne rozmiary jak się zaparkuje przy jakimś kombi, ktore jest zawsze przynajmniej 0,5 m dłuższe. Argumentem za zakupem był stosunek praktyczności do ceny: za 53 kpln w 2007 roku był tańszy od najtańszej bazowej wersji Renault Megane Grandtourer, które było wtedy najtańszym kombi. W sumie nie miał żadnej konkurencji: to były ostatnie 2 lata produkcji, Citroen dawał mega rabaty i zaczęło tego bardzo dużo jeździć po warszawskich ulicach. Dodatkowo okazało się, że jest to samochód bezawaryjny (dopracowana konstrukcja i silnik).