Od 4 lat chodze szczesliwy, kazdego dnia ciesze sie z tego samochodu. Nie jest dla kazdego. Wielu ludzi kupuje mx5, zeby sobie w nich dlubac, zmieniac wydechy, tunowac silnik by zyskac pol sekundy do 100 kmh za 10-20 k zl. Wedlug mnie, najfajniej tym samochodem po prostu jezdzic - bocznymi drogami, po miescie, bez dachu. Cieszyc sie zyciem, tylnym napedem, a podczas spokojnej jazdy 90 kmh przez lasy - sluchac ptakow. Nie zaplacilem zadnego mandatu za predkosc, a zuzylem juz 3 komplety nowych opon w 35 000 km - to mowi, jak swietny jest to samochod. Bezpieczny, bo nie trzeba gnac 200-300 kmh, by poczuc frajde. Niestety policja nie lubi driftowania, wiec prawo jazdy jest zagrozone (ale nie zycie wlasne, lub innych, bo robimy to przy 30 kmh, a nie 100 kmh jak w "grubych" furach do driftu).

Auto jedyne w swoim rodzaju. Łączy rewelacyjne właściwości jezdne, niezawodność i niskie koszty eksploatacji. Nie jestem (jeszcze, bo jestem w trakcie poszukiwań) właścicielem MX-5, ale jeździłem kilkoma sztukami NB, ND RF po liftingu (z silnikiem o mocy już 184 koni), a ta recenzja dotyczy przede wszystkim ND 2.0 z 2017 r. z przebiegiem 65 kkm, którą wypożyczyłem na 3 dni. Z uwagi na to, że nie obcowałem z Miatą dłużej, nie będę się obiektywnie wypowiadał o awaryjności, kosztach napraw, itd. Mnie nic się nie zepsuło, wszystko działało super. W części poświęconej usterkom tylko podsumuję obiegowe opinie o najczęstszych bolączkach ND. Żeby moja opinia powiedziała Ci prawdę o aucie, musisz wiedzieć, jaką mam perspektywę i punkt(y) odniesienia. W chwili pisania tej recenzji (październik 2020) jeżdżę na codzień autem niewiele bardziej praktycznym od Miaty - Oplem Tigrą 1.8 z 2005 r., czyli też dwuosobowym cabrio. Opla kupiłem trochę z przypadku, po prostu trafił mi się pewny egzemplarz - po szczegóły odsyłam do mojej recenzji Tigry. Wcześniej jeździłem japończykami i generalnie w nich gustuję. Miałem epizod z BMW E46, nieszczególnie udany. Lubię auta nieduże, lekkie i zwinne. Jeżdżę dynamicznie, ale niespecjalnie obchodzą mnie cyferki na prędkościomierzu. Liczy się dla mnie przede wszystkim przyjemność z jazdy, kontrola i niskie koszty eksploatacji. Ktoś o odmiennych preferencjach może zatem diametralnie inaczej oceniać Miatę, dlatego musisz się zastanowić, czego szukasz w aucie i czy na pewno MX Ci to da. Jest to wszak auto bardzo specyficzne (ale jakie fajne!) ;)

Samochód sprawia mnóstwo frajdy i jest świetny na krótkie dystanse, do miasta. Zwinny, sprawny, ma wystarczający zasób mocy, do której z resztą z początku trzeba się przyzwyczaić. Wysoko na pedale i czule ułożone sprzęgło, wymaga praktyki. Tak samo jak z resztą z hamulcem. Mimo kontroli trakcji, z łatwością da się na 1nce wyprowadzić ją z równowagi na zakręcie, jeżeli tylko tego chcesz, a kontrola trakcji pomoże wrócić na prosty tor jazdy równie sprawnie. Będzie się Ciebie słuchać. Będzie wierną przyjaciółką, na widok której będziesz się uśmiechał. Zwraca uwagę, a jeżeli na prawdę chcesz zwrócić uwagę, to mechanizm składanego dachu już w ogóle wprawia w osłupienie. Samochód za 30 klocków a przechodnie potrafią zdjęcia robić. Nie nudzi się. Nooo chyba, że chcesz samochód, którym pojedziesz na wakacje i po 5 godzinach jazdy nie chcesz być wykończony. Jest idealna do jazdy casualowej. Jako drugie auto lub nawet trzecie. Przez dwa lata używania, nie zepsuło mi się w niej nic. Owszem, ruda wychodziła, ale tylko ze szpachlowanego przez poprzedniego właściciela nadkola, które wymieniłem, lewe jest w stanie idealnym. Niecałe dwa lata nią pojeździłem jako samochodem całosezonowym i cieszę się ze spędzonego w niej czasu. Niestety cena OC i koszty garażowania nie pozwalają mi jej zatrzymać, także wymieniam ją na bardziej dojrzałego i wygodnego sedana, ważącego dwa razy więcej (sick!).