Przekładnia DSG (z ang. Direct Shift Gearbox – przekładnia z biegami zmienianymi bezpośrednio), czyli dwusprzęgłowa, składa się z dwóch skrzyń mechanicznych zespolonych w jednej obudowie. Każda z nich ma własne i niezależne sprzęgło. Pierwsza ze skrzyń odpowiada za obsługę przełożeń nieparzystych oraz wstecznego, druga zaś parzystych – w większości rozwiązań w układzie 3+1+3.
Zasada działania przekładni DSG polega na płynnej zmianie poszczególnych biegów przez zmianę sprzęgła przenoszącego napęd. Kiedy załączony jest jeden z nich, drugi oczekuje już na swoje uaktywnienie. Chodzi o to, aby po osiągnięciu właściwego momentu do zmiany biegu, następowało przełączenie się sprzęgieł (jedno odłącza się, a drugie załącza) i automatyczne wejście na bieg wyższy. Dzieje się to tak szybko, że prawie niewyczuwalnie.
Gówną zaletą skrzyni dwusprzęgłowej jest bardzo krótki czas przełączania biegów, a więc minimalne straty mocy, oraz brak strat mocy na sprzęgle w przeciwieństwie do skrzyń z konwerterem.
Po raz pierwszy seryjnie skrzynia DSG została zamontowana w Volkswagenie Golfie R32 w 2003 roku (w latach 80. ubiegłego stulecia rozwiązanie to było już testowane przez Porsche w modelu 962). Początkowo przekładnie z biegami zmienianymi bezpośrednio były stosowane wyłącznie w samochodach luksusowych (np. Bugatti Veyron czy Audi TT). Obecnie skrzynie DSG (montowane opcjonalnie), można już spotkać w wielu popularnych autach, również miejskich. Audi czy Porsche stosują przekładnie DSG pod nazwą odpowiednio S tronic i PDK. Inni producenci również opracowali swoje skrzynie dwusprzęgłowe, m.in. PowerShift (Ford), DCT (Renault) czy TCT (Fiat).