Urządzenie układu zasilania silników z zapłonem iskrowym służące do wytwarzania mieszanki paliwowo-powietrznej. W przemyśle samochodowym gaźniki praktycznie nie są już spotykane z racji obostrzeń ekologicznych (czystość spalin), w motocyklach nadal rozwiązania tego typu są powszechne.
Idea gaźnikowego systemu zasilania polega na tym, że niezbędna ilość paliwa do stworzenia mieszanki paliwowo-powietrznej nie jest podawana przez wtryskiwacz (jak to ma miejsce we wtryskowym układzie zasilania), lecz wysysana z centralnie umieszczonego w gardzieli gaźnika rozpylacza przez przepływające przezeń z duża prędkością powietrze.
W gaźnikowym układzie zasilania o ilości zassanego paliwa decyduje pęd powietrza w gardzieli oraz statyczne elementy regulacyjne (zwężki, dysze, rurki emulsyjne - zmiana ich ustawień wymaga rozebrania gaźnika i ręcznego ich przestawienia). O zmierzchu gaźników zadecydowały przede wszystkim względy ekologiczne - niemożność precyzyjnego dawkowania paliwa skutkuje zwiększonym jego zużyciem i wysokimi współczynnikami emisji produktów spalania. Gaźniki wymagają także okresowej regulacji i charakteryzują się zdecydowanie mniejszą żywotnością od układu wtryskowego.