Targa to rodzaj pochodna nadwozia coupe z demontowaną środkową częścią dachu. Konstrukcja tradycyjnego coupe kontynuowana jest od słupka B, który przyjmuje w tym przypadków również rolę pałąka bezpieczeństwa. Niektóre wozy z nadwoziem typu targa wyposażone są w normalną tylną szybę, w innych z kolei możemy spotkać miękki materiał, który również można zdjąć.
Takie rozwiązanie pozwala zachować znacznie wyższą sztywność nadwozia i prostszą konstrukcję w porównaniu do kabrioletów, a przy tym nadal daje dostęp do uroków podróżowania samochodem bez dachu.
Dach tego typu po raz pierwszy został wykorzystany w 1957 roku przez firmę karoseryjną Vignale dla specjalnego, bo wyprodukowanego w zaledwie pięciu egzemplarzach Fiata 1200 "Wonderful". W kolejnych latach podobne rozwiązanie zostało wykorzystane jeszcze w kilku eksperymentalnych pojazdach.
Tardze prawdziwą popularność - jak i charakterystyczne imię - dało jednak dopiero Porsche za sprawą modelu 911 Targa z roku 1967. Zgodnie z tradycją Porsche nazywania wersji modelu po słynnych wyścigach, w których marka odniosła sukces, Targa swoją nazwę wzięła od włoskiego wyścigu Targa Florio (tak jak Carrera była inspirowana wygraną w meksykańskim Carrera Panamericana).
Popularność nadwozi typu targa została zwiększona przez wejście do USA bardziej rygorystycznych norm bezpieczeństwa, które na pewien czas wyeliminowały z tamtego rynku kabriolety na rzecz nadwozi z tylko częściowo zdejmowanym dachem. Na przestrzeni lat z podobnego rozwiązania korzystały nie tylko kolejne generacje Porsche 911, ale i Opel GT, Ferrari 308, Mazda MX5 RF, jak również terenowy Jeep Wrangler.