Ocena kierowcy - Hyundai Sonata IV Sedan Facelifting

Do Hyundaia Sonaty zawsze miałem szczególny sentyment. Jeżdżąc kompaktami, z zazdrością spoglądałem na koreańską limuzynę i jej masywne gabaryty. Wreszcie przyszedł moment na zmianę samochodu, czyli zaczęło się oglądanie różnych małych i dużych aut. Z czystej ciekawości wszedłem na stronę hyundaia i oczywiście kliknąłem na zakładkę z Sonatą, której sylwetkę trochę zapomniałem (w końcu zbyt wiele ich po naszych drogach nie jeździ). Po przeczytaniu bogatej listy wyposażenia i obejrzeniu zdjęć, spojrzałem jeszcze od niechcenia na cennik. I nagle WOW! Czy ja dobrze widzę? Ten wielkowóz o gabarytach Audi A6 kosztuje tyle co średnio wyposażony niemiecki kompakt a przy tym reprezentuje wyższy segment, ma już zupełnie konkretny silnik, nieporównywalnie więcej gadżetów i miejsca w kabinie. Inne nowe samochody tej samej klasy, z podobnym silnikiem i wyposażeniem liczyły sobie średnio 15-25 tys. zł więcej. Za co? Za reklamę w mediach chyba. Bez wahania udałem się do salonu żeby najpierw zobaczyć czy zdjęcia w internecie oddają rzeczywisty wygląd auta. Nie oddały. W realu prezentował się jeszcze bardziej okazale. Obejrzałem go ze wszystkich stron, usiadłem w środku i już wiedziałem że albo ten albo żaden. Precz z przepłaconymi kompaktami. Gratis dostałem lakier i czujniki parkowania dostępne dla bogatszej wersji silnikowej. Powiedziałem sakramentalne "TAK" i po niedługim czasie stałem się posiadaczem wyjątkowego samochodu. To wszystko wydarzyło się rok temu. Od tego czasu niewiele zmieniło się, jeżdżę dalej Sonatą, każda jazda to przyjemność, każdy kilometr to frajda. Nie żałuję wyboru. Niektórzy oglądają się za tym samochodem, niektórzy nie. To nie ma większego znaczenia. Sonata całkowicie spełnia moje oczekiwania jeśli chodzi o wygodną limuzynę, bezawaryjną i z mocny elastyczny silnik. Auto jest kompletnie niedoceniane przez innych. Za to dla mnie jest jedyne w swoim rodzaju.

Silnik 2,0 jest podstawowym benzyniakiem w gamie poliftingowych Hyunadiow, ale 164 KM które posiada to naprawdę dobra baza do dynamicznej a czasem agresywnej jazdy. Przy uruchomieniu słychać bardzo ładny pomruk, widać, że mamy do czynienia z 2-litrową jednostką. Od pierwszego biegu auto rusza mocno do przodu. Jeśli chcecie poczuć co naprawdę potrafi i jak odchodzi, wrzućcie 2. lub 3. bieg, potrzymajcie go przez chwilę na 3-3,5 tys. obrotów i mocno pedał gazu w podłogę. Wtedy Sonata fruuunie! Tu przyspieszanie najlepiej widać powyżej 3,5 tys. obrotów. Bo poniżej tej wartości Sonata jest spokojnym autkiem z cicho pracującym silnikiem. A propos ciszy. Na włączonym silniku, podczas postoju, kompletnie go nie słychać. Kilka razy nabrałem się i chciałem uruchomić silnik, który już był włączony. Niczym w pewnej reklamie fast foodu - "zaskocz mnie!" no i przyznam że zaskoczył mnie, na plus oczywiście.

Nie mam zastrzeżeń do skrzyni, spisuje się bardzo dobrze. U mnie jest to skrzynia manualna i taka mi odpowiada. Z tego co wiem do tej wersji silnikowej nie ma automatu, dopiero od wersji 2,4 można go nabyć. Zmiana biegów odbywa się płynnie, łatwo, tak jak lubię. Nie ma oporów, nic nie zacina się. Jedynka raczej krótka, na drugim biegu i kolejnych zdecydowanie dłużej auto ciągnie. Wsteczny poprzez podniesienie dźwigienki do góry i ruch drążka w kierunku jedynki.

Układ jezdny jest w sam raz do jazdy do mieście. Sonata jest samochodem o miękkim zawieszeniu, co wynika chyba z upodobań amerykańskiej klienteli a trzeba pamiętać ba że Sonata właśnie tam sprzedaje się najlepiej. Jeśli chcesz żeby było miękko jak we francuskim aucie i do tego bezawaryjnie, weź Sonatę. Konstrukcja zawieszenia wielowahaczowa, na szczęście nie tak złożona i kosztowna jak w limuzynach Audi, więc przyjemność z jazdy nie będzie oznaczać astronomicznych wydatków przy późniejszych rutynowych wymianach podzespołów. Nie będą zadowoleni ci, którzy lubią szybką jazdę na łukach. Sonata nie jest bolidem służącym do sportowych wyczynów, więc na zakrętach trzeba po prostu zdjąć nogę z gazu. Za to na nierównych drogach, których w Polsce nie brakuje, nie będziesz podskakiwać i wszystkie plomby w Twoich zębach pozostaną na swoim miejscu.

W odróżnieniu od Chryslera 300 C gdzie boczne szyby można byłoby przenieść żywcem od dwa razy mniejszego Fiata 126p, tutaj wszystko jest proporcjonalne i myślę że nie ma się do czego przyczepić. Ja jestem dość wysoki, 184 cm wzrostu i w takim samochodzie czuję się dobrze, wiem gdzie jest jego przód, gdzie tył i nie mam praktycznie problemu z wyczuciem, czy zmieszczę się między samochodami na parkingu czy też nie. To jest spora fura o długości 4,8 m więc elementy nadwozia, takie jak tylne słupki muszą mieć swoje rozmiary, ale to jest wszystko kwestia przyzwyczajenia się. No dobra, dla uczciwości napiszę, że pewnym utrudnieniem może być parkowanie tyłem bo wystający bagażnik jest mimo wszystko mniej widoczny niż maska z przodu. No ale to limuzyna a nie ścięty kompakt więc taki stan rzeczy jest tu normalny. Polecam czujniki parkowania jako rozwiązanie ewentualnych problemów, zresztą nawet nie wahajcie się czy je brać, naprawdę przydadzą się, również najlepszym.

No cóż, tu wypadałoby się do czegoś przyczepić bo czy samochód z Korei może mieć ergonomię do dobrym poziomie? A właśnie że może! I ma, wszystko jest spasowane i dopasowane, każdy przycisk na swoim miejscu, nie ma problemu ze znalezieniem czegokolwiek. Wszystko jest pod ręką, do tego wielofunkcyjna kierownica ułatwia życie wszystkim wielbicielom radia i muzyki. Siedzenie, zagłówki, kierownica wszystko można odpowiednio zgrać, nawet kierowca ze wzrostem 160 cm znajdzie dla siebie optymalne ustawienie w tej kolubrynie. W mojej wersji wyposażenia czyli Comfort nie ma zapamiętywania ustawień fotela, ale nie płaczę z tego powodu.

Silnik 2-litrowy rozgrzewa to auto w środku nadzwyczaj szybko. W zimie nawet przy dużych mrozach można spokojnie jeździć bez kurtki, czapki, szalika i 10 sweterków. Dla odmiany w lecie, klimatyzacja schładza wnętrze samochodu idealnie a osoby z przodu muszą uważać bo przy maksymalnym zimnie można dostać lekkiego kataru i trochę zmarznąć. Bogatsze wersje mają klimę automatyczną, tu jest ona manualna. Osobiście rzadko jej używam, wychodzę z założenia że najzdrowiej jest uchylić szybę i delektować się prawdziwym powietrzem więc stopień zaawansowania jest mi zupełnie ale to zupełnie obojętny.

Hmmmm, są powody do mruczenia :)) W aucie wielkości Audi A6 po prostu nie może zabraknąć przestrzeni. Kocham duże samochody, z dużą ilością miejsca w środku i tu moje oczekiwania są spełnione w 120%. Z tyłu pasażerowie mają mnóstwo luzu na nogi i uwaga, w żadnym wypadku nie odbywa się to kosztem przednich siedzeń. Spokojnie w drugim rzędzie mogą siedzieć nie 2 a 3 osoby i nie będą czuć ścisku. Moja Sonata miała to "wyróżnienie" że była autem dla pary młodej na ślubie a jak wiadomo panna młoda musi czuć się w samochodzie dobrze i komfortowo. Nie było najmniejszych reklamacji. P.S. Jeśli mówimy o przestrzeni, zwracam uwagę na bagażnik, 523 litry, a dla bardzo wymagających możliwość złożenia tylnych siedzeń więc robi się naprawdę spora przestrzeń załadunkowa.

Słucham? O co chodzi? Nic nie słyszę przez ten wyjący silnik!!! To problem innych ale nie mój :) Kiedy samochód stoi i ma włączony silnik, w kabinie jest cichutko jak makiem zasiał. Milczenie owiec. Jeśli chcesz przekonać posiadacza diesela, żeby przesiadł się do benzyny, posadź go w tym samochodzie. W trakcie jazdy jest również ok, na niższych obrotach jest spokojnie, silnik pracuje normalnie, przy prędkościach powyżej 130 km/h jazda staje się odrobinę głośniejsza, standardowo zresztą, jak w każdym samochodzie klasy średniej. Na szczęście szumy są nieduże, można swobodnie rozmawiać w środku bez podnoszenia głosu.

Auto jeździ głównie po mieście i spala 11-11,5 l / 100 km. To zdrowy i naturalny wynik biorąc pod uwagę że jeżdżę dynamicznie a razem ze mną zasuwają 164 konie mechanicznie. Nie wiem jak spisuje się na trasie, za rzadko wybieram się na eskapady żeby to stwierdzić, oceniam że około 8-9 litrów ale to jest wyłącznie moja ocena. Co do przeglądów, napraw, tu jestem zadowolony. Moja Sonata została wyprodukowana w fabryce w Korei i bardzo sobie to cenię. Niezawodność na japońskim poziomie, nic się nie psuje, mechanika i elektronika robią to co mają robić czyli działają. "Value for the money" jak mawiają Amerykanie czyli świetna relacja ceny do jakości. Gdy to piszę, auto ma przejechane 19 tys. km więc to teoretycznie jest "nic" ale nie oszukujmy się, nietrudno znaleźć mnóstwo pojazdów z bardziej prestiżowych stajni, które robią niemiłe niespodzianki kierowcom, jeszcze zanim liczniki dobiją do 10 tys. km.

Tak jak pisałem- VALUE FOR THE MONEY. Idealny wybór za te pieniądze. Płacę tylko za bogate wyposażenie, mocny silnik, wygodę podróżowania i radość z jazdy, a nie za reklamę w mediach i nadmuchany prestiż.

Po ponad roku jazdy wymieniłem tylko żarówkę świateł przednich bo przepaliła się. To chyba wynik więcej niż dobry. Poza tym nic a nic nie zawiodło, żadnych niespodzianek.

Jeśli prawdą jest badanie, które zrobił jakiś magazyn motoryzacyjny, że Sonata jest samochodem mniej awaryjnym niż E-klasa, to mogę być tylko szczęśliwy że nie muszę odwiedzać serwisów naprawczych Mercedesa. Na razie wszystko wskazuje na to że tak zostanie. Żadnych awarii. Wszystko działa na piątkę. Z plusem.