BMW 730Ld (E66) - luksusowo i oszczędnie (część pierwsza)

Po uruchomieniu silnika bardzo miłe zaskoczenie – niemal nie słychać że pod maską pracuje diesel. Nowoczesna jednostka napędowa oraz bardzo dobre wygłuszenie przedziału pasażerskiego powodują że można czuć się niemal jak w benzynowcu. Dodatkowo tuż po uruchomieniu silnika kierownica automatycznie wysuwa się w stronę kierowcy, a boczki foteli pompują się do uprzednio zaprogramowanych wartości. Wszak wsiadanie i wysiadanie również powinno być wygodne! Początkowo przerażać może potworna dźwigienko- i klawiszologia – elektronika jest tak wszechobecna, że aż nieprzyzwoite i nie na miejscu wydaje się ręczne ustawianie wewnętrznego lusterka wstecznego. Biegi wrzucamy niewielką dźwigienką umieszczoną pod kierownicą - czyżby ukłon w stronę amerykańskiego rynku, gdzie jeszcze nie tak dawno tego typu rozwiązanie było bardzo popularne? W miejscu gdzie tradycyjnie znajduje się lewarek zmiany biegów znajdziemy natomiast joystick systemu iDrive (tak powszechnie krytykowanego zaraz po pojawieniu się nowej siódemki na rynku) za pomocą którego możemy m.in. sterować klimatyzacją, nawigacją, systemem audio oraz używać wielu innych funkcji dostępnych zazwyczaj na desce rozdzielczej. Dziś obsługa nie wydaje się specjalnie skomplikowana i system możemy opanować dosyć szybko. Niemniej dla osób które nie przepadają za tego rodzaju gadżetami najważniejsze rzeczy takie jak obsługa klimatyzacji czy audio zostały pozostawione również w tradycyjnym miejscu. Pomiędzy fotelami nie znajdziemy również uchwytu hamulca ręcznego, który w tym modelu BMW "zaciągany" jest elektronicznie po naciśnięciu niewielkiego przycisku na desce rozdzielczej.

Sama jazda to kilka miłych zaskoczeń i kilka rozczarowań (których na szczęście nie było dużo). Już po pierwszych 20 przejechanych kilometrach pojawiły się pierwsze wnioski – mimo że nie jestem fanem tak dużych samochodów, to podczas jazdy nie czuć, że nasz samochód ma blisko 5.20 m długości, bowiem prowadzi się go lekko, a doskonałe hamulce (jedne z najlepszych z jakimi miałem kiedykolwiek do czynienia) bez specjalnego wysiłku nawet ze sporych prędkości zatrzymują auto dokładnie tam gdzie sobie tego życzymy. Niemniej konfrontacja z poprzednio testowanym przeze mnie BMW 130i wypadła dla 730Ld (po pierwszych kilometrach), można by rzec, umiarkowanie – sloganowej radości z jazdy prawie wcale, po prostu porządnie zrobiony samochód do przemieszczania się. Jednak jeszcze tego samego dnia, po przejechaniu kilkuset kilometrów swoją opinię zweryfikowałem – 130i oraz 730Ld to dwa różne światy, dwa samochody przeznaczone do całkowicie innych celów i dla innych klientów. Radość z jazdy w innym wymiarze. Miłym zaskoczeniem było, że ten ważący blisko 2 tony samochód wyposażony w 3-litrowy silnik diesla o mocy 231 KM i maksymalnym momencie obrotowym równym 520 Nm poruszał się całkiem żwawo i wyprzedzanie nie stanowiło problemów. Automatyczna 6-biegowa sekwencyjna skrzynia działa precyzyjnie, dobrze i dosyć szybko dobiera przełożenia. Niestety nie można tego powiedzieć o ręcznej zmianie biegów: nikt z osób testujących to auto nie był w stanie powiedzieć po co ten tryb zmiany biegów w ogóle jest dostępny, zwłaszcza że zmiana biegów którą próbuje wymusić kierowca trwa o wiele dłużej niż w trybie automatycznym, a ponadto czasami skrzynia i tak „dochodzi do wniosku" że lepiej biegu nie zmieniać na taki jaki życzyłby sobie kierowca. Przy dłuższym korzystaniu z samochodu można próbować znaleźć pewne zastosowania dla manualnego trybu pracy skrzyni biegów, np. dojeżdżając do czerwonego światła można skuteczniej hamować silnikiem redukując samemu biegi. Jednak niestety trzeba powiedzieć wyraźnie – ręczna zmiana biegów w tym modelu to kompletna pomyłka.

Miła informacja płynie natomiast z komputera pokładowego. Pokonując dystans ok. 500 km na trasie Warszawa – Kielce – Ryki – Warszawa średnie spalanie wyniosło tylko 8,5 l oleju napędowego na 100 km! Oczywiście taki wynik jest możliwy do osiągnięcia jeżeli jedziemy bez szaleństw na drodze, nie próbując wyprzedzać wszystkiego co się rusza. Jeśli więc ktoś potrzebuje samochodu prestiżowego, komfortowego, z klasą a jednocześnie nie lubi zostawiać majątku na każdej stacji benzynowej i nie przeszkadza mu „traktor" pod maską to wybór staje się oczywisty. Przy tej masie samochodu 3-litrowy silnik potrafi spalić dużo więcej – nawet do 25 l oleju napędowego na każde 100 km, jednak taką wartość udało się osiągnąć jedynie podczas prób na lotnisku gdzie gwałtowne przyspieszenia non-stop przeplatały się z mocnym hamowaniem. W normalnej, nawet szybkiej jeździe osiągnięcie takich wartości czy nawet tylko zbliżenie się do nich wydaje się kompletnie niemożliwe.

Sama jazda, m.in. dzięki samopoziomującemu, pneumatycznemu zawieszeniu jest wyjątkowo przyjemna i komfortowa. Samochód niemal nie przechyla się w zakrętach – uwagę zwrócili na to właściciele poprzedniego modelu serii 7 (E38) stwierdzając że tu postęp jest znaczny. Niestety duże felgi, a w konsekwencji opony mają swoje prawa – rozmiar 245/40/19 na przedniej osi oraz 275/35/19 na tylnej na naszych drogach mogą (i to czynią) wprowadzić pewien dyskomfort odczuwalny na kierownicy – w koleinach samochód nieco myszkuje, choć na szczęście dzięki dużemu rozstawowi kół nie jest to dużym problemem.

Pewne drobne rozczarowanie pojawiło się podczas jazdy w nocy. System automatycznego włączania świateł drogowych, w mojej ocenie nie sprawdza się tak jak powinien. Światła włączają się zbyt późno, często tuż po tym jak właśnie zza zakrętu pojawiał się inny uczestnik ruchu, ponadto czujnik często wyłącza je ponieważ „zauważył" np. światełko odblaskowe na słupkach przydrożnych itp. Zdecydowanie lepiej korzystać ze świateł drogowych w standardowy, ręczny sposób, choć niestety automatu nie da się raz na zawsze wyłączyć.

Drugiego dnia testu nasza siódemka przeżyła ciężkie chwile – ok. 150 km wytężonej pracy (nie mylić z paleniem gumy!) podczas zlotu BMW Klub Polska na lotnisku w Ułężu. Jazda na czas pomiędzy pachołkami oraz nieco spokojniejsze testy na pasie startowym utwierdziły w przekonaniu, że ten samochód stworzony został do komfortowego połykania dużej ilości kilometrów, niemniej bardzo dobrze radzi sobie również podczas dynamicznej jazdy czy wręcz podczas prób sportowych. Obecny na zlocie były kierowca rajdowy zaryzykował nawet tezę, że żadnym Mercedesem z wyjątkiem wersji AMG nie dałoby się tak szybko i pewnie pokonać ustawionych przez niego prób. Ciekawe czy tak byłoby w rzeczywistości…

Po trzech dniach użytkowania BMW 730Ld wydaje się, że w sposób obiektywny można stwierdzić iż pomimo pewnych być może kontrowersyjnych elementów stylistycznych mamy do czynienia z prawdziwym BMW – produktem luksusowym zarówno w kwestii jakości, wykończenia i komfortu, a także jazdy. A wygląd? De gustibus non est disputandum. Trzeba tylko znaleźć niemal pół miliona i można ruszać do salonu.