Ocena kierowcy - Mercedes Vito W638

\"Hiszpańska precyzja, niemiecki temperament\". Tego auta nie można oceniać takimi kategoriami jak osobowe modele marki. Nie był składany w Niemczech tylko w Hiszpanii więc jakość nieco odbiega od niemieckich standardów. Szczególnie jakość zabezpieczenia antykorozyjnego i wykończenia wnętrza. To nie jest komfortowa limuzyna lecz wół roboczy i mimo swoich wad doskonale spełnia to zadanie. Ładna sylwetka i świetne prowadzenie dodatkowo uprzyjemniają użytkowanie auta. Z uwagi na niewielką awaryjność i niskie spalanie koszty eksploatacji są niewysokie. Silnik tego samochodu kontynuuje najlepsze tradycje firmy. Mimo małego niedostaku mocy jest zupełnie bezawaryjny, niewiarygodnie trwały i nieźle sprawdza się w aucie dostawczym. Na krytykę zasługuje jedynie blacharka. Korozja nie pojawia się na istotnych elementach nośnych. Atakuje drobne miejsca ale jest dość uciążliwa. Często spowodowana jest przez użytkownika np. uderzenie drzwiami w ścianę przy wysiadaniu.

Jeden z ostatnich wolnossących diesli Mercedesa \"nie do zajechania\". Skonstruowany specjalnie do tego modelu. Praktycznie bezawaryjny. Pracuje kulturalnie choć dosyć głośno. Elastyczność przeciętna. Mimo przebiegu mieści się w fabrycznej normie zużycia oleju.

Przy prawidłowo wyregulowanym mechaniźmie sterowania żadnych problemów. Biegi wchodzą z lekkim oporem lecz precyzyjnie. Dość często trzeba wymieniać plastikową kostkę w zewnętrznym mechaniźmie zmiany biegów przy skrzyni. Objaw jej zużycia - brak wstecznego.

Twarde, sprężyste zawieszenie doskonale pochłania drobne nierówności i zapewnia doskonałe własności jezdne (jak na busa). Druga strona medalu to oczywiście brak komfortu, ale czego można wymagać od dostawczaka... Układ kierowniczy jest precyzyjny i bezpośredni przy każdej prędkości. Auto załadowane jak i na pusto prowadzi się jak po szynach.

Wersja furgon pozbawiona szyb w tylnej części nadwozia nie zapewnia świetnej widoczności. Wymaga to przyzwyczajenia. Jednak do przodu i na boki jest OK. Krótka maska i wysoko umieszczone miejsce kierowcy ułatwiają manewrowanie. Warto zainwestować w dodatkowe lusterka martwego pola.

Wszystko znajduje się na swoim miejscu i jest w zasięgu ręki, Dość nietypowo umieszczone klamki wewnętrzne. Niestety jakość wykończenia wnętrza znacząco odbiega od standardów Mercedesa. Przeciętnej jakości, szare plastiki są nidbale spasowane. Momo to nie trzeszczą. Bardzo wygodne fotele (po za dwuosobową kanapą)obite kolorową tkaniną przy większych przebiegach potrafią się przecierać. Gąbka wypełniająca siedzisko jest nietrwała.

Przy sprawnym termostacie i czystym filtrze kabinowym ogrzewanie jest rewelacyjne. Wydajna dmuchawa potrafi sprawiać problemy. Nietypowo umieszaczony wylot nadmuchu na nogi. Najsilniej dmucha w przestrzeń między siedzeniami.

Dość mało miejsca na nogi w przypadku wyższych kierowców. Powodem jest blaszana przegroda ograniczająca możliwość odsunięcia fotela. Charakterystyczna dla busa pozycja kierowcy nie jest wybitnie komfortowa. Brak tunelu środkowego zwiększa przestrzeń użytkową w kabinie. Przestrzeń ładunkowa bez zastrzeżeń.

Wyciszenie silnika jest dobre jednak do kabiny kierowcy docierają liczne odgłosy z paki ładunkowej.

Niewysokie koszty paliwa, części drogie jednak rzadko trzeba z nich korzystać.

Niezłe auto dostawcze chociaż cena mogłaby być niższa.

włącznik kierunkowskazów i wycieraczek, klamka wewnętrzna drzwi, plastik mechanizmu zmiany biegów itd... Było tego sporo. Trochę za dużo jak na tą markę.

Przy przebiegu ok 300 000 km wymiana uszczelki pod głowicą i sprzęgła (auto jeździło z pełnym ładunkiem i przyczepą dwuosiową). Poza tym żadnych poważnych awarii. Drobne problemy z recyrkulatorem spalin. Warto go zaślepić. Naprawy eksploatacyjne: świece żarowe, filtry, łożyska kół, przeguby, amortyzatory, klocki i tarcze hamulcowe ( dość często). KOROZJA NADWOZIA to najpaważniejsza wada tego modelu. Pojawia się w okolicach uszczelek, dolnych krawędzi drzwi, uchwytu tylnej klapy.