Ocena kierowcy - Volvo S40 I

Kupiłem ten samochód "w biegu" - poprzedni zaniemógł, a potrzebowałem kolejnego. Nabyłem wyeksploatowany egzemplarz (licznik wskazywał 260 tys km ale to jasne, że to bzdura) i spodziewałem się, że prędzej, czy później trzeba będzie coś robić. Faktycznie, zgodnie z obiegowymi opiniami, zdarzają się jakieś usterkowe pierdółki, ale nic poważnego (drogiego w naprawie). Minusem w świetle tych usterek jest fikuśne rozmieszczenie gratów pod maską (np dotknięcie palcem rozrusznika granicy z cudem, jeśli nie mamy kanału pub podnośnika - podobno po zdemontowaniu plastikowej części dolotu da się do niego dostać, ale dowiedziałem się tego już po naprawie, więc nie próbowałem)

Silnik to najbardziej złożona kwestia. Problemy miałem z rozrusznikiem (wyłamana szczotka unieruchomiła wirnik) koszt 60 zł, z wężem chłodnicy (olej napędowy kapał z przewodu powrotnego wtrysku na ów wąż i sprawił, że wąż sparciał i ciekł płyn) wymiana węża chłodnicy i wężyka powrotu 100 zł. Poza tymi detalami zaskoczył mnie silnik dynamiką. Spodziewałem się tłukowatego "młota na ropę" a na prawdę auto jest żwawe i jakby stworzone na autostradę. Powyżej 120 km/h na 5 biegu łapie drugi oddech i momentalnie reaguje wciśnięcie gazu. Miałem okazję prowadzić bardziej zaawansowane diesle (1.9 tdi od 1993 do 1999 roku) i choć były bardziej cywilizowane (cichsze) to żaden mnie tak nie zaskoczył. Mam też porównanie z innym francuskim dieslem (peugeot 306 1.9 td) i wyprzedzanie peugeotem w porównaniu do Volvo to akcja typu kamikadze. Cośtam z mojego Volwiacza cieknie olej i czasem zadymi na niebiesko troszkę ale na 1000 km dolewam z półlitraw więc nie ma masakry. Bez względu na pogodę pali "od strzała" (to był główny argument za kupnem, bo kupowałem w zimę). Gorzej z rozruchem było, kiedy przekaźnik od świec padł i nie grzały i troszkę trzeba było "chechłać" zanim zapalił, ale używka na szrocie 4 dychy kosztowała i pan jeszcze gwarancje dał. Zużycie paliwa jak na diesla nie powala, ale za taką dynamikę wybaczam. Kultura pracy to wada, szczególnie przy rozruchu zimnego czuje się jak kierowca Jelcza z MPK, ale wynika to z prostoty silnika, co jest zaletą jeśli chodzi o trwałość - pracuję jako techniczny w ubezpieczalni i po stanie wnętrza oraz silnika oceniam z grubsza realny przebieg na 500 - 600 tys km (takie przebiegi mają prawie 20 letnie sprowadzane diesle, a stan licznika można traktować, jako dekorację). Biorąc pod uwagę zaskakującą dynamikę silnik oceniam na 4 (piątki nie daje za fikuśne rozmieszczenie osprzętu i hardkorowy klekot) Jeszcze jedno: radzę pilnować paska od wspomagania/klimy itp Zerwany potrafi się wkręcić w rozrząd i zrobić niezłe kuku (informacja potwierdzona przez dwie nieznające się nawzajem osoby) sam cudem tego uniknąłem - jadąc na zakupy zaniepokoił mnie stukający hałas, zajrzałem i zobaczyłem rozlatujący się pasek. Dopiero po wymianie dowiedziałem się ile szkody może zerwanie narobić.

Skrzynia biegów francuska, czyli fi - fu - fą - mało precyzyjna ale nie ma tragedii, jak komuś nie przeszkadzają luzy wybieraka, to da radę (no chyba ze naprawi - zestaw naprawczy Volvo ok 5 dych) Poza tym moja jest trochę głośna, ale zakładam, że wynika to ze sporego przebiegu.

Zawieszenie jest OK, trochę głośne i kapryśne, ale wg mnie nie jest droższe w utrzymaniu niż amelinowe wahacze w grupie VW. Do street racingu sie nie nadaje, ale na dłuższe trasy komfortowe.

Samochód wygodny. Jeśli porównamy go z konkurencją z drugiej połowy lat 90 to w tej klasie jedynie ciężko znaleźć konkurencję. Bardzo ciężko znaleźć egzemplarz bez klimy (czy sprawna to odrębna kwestia). Generalnie większość egzemplarzy ma klime i el szyby z przodu, a nagłośnienie...normalnie science fiction. Nie jestem fanem tłuczenia basem, ale mam porównanie do innych marek. Kiedy zamontowałem w Volvo blaupunkta z allegro za 100 zł byłem w szoku, że w 1997 roku montowali tak mocne głośniki (a są wersje z subwooferem w ściance bagażnika i ja go nie mam)

Rozplanowanie schowków itp bez zarzutu. Czasem mam wrażenie, że samochód był projektowany pode mnie.

Być może ze względu na to, że mój poprzedni samochód miał problemy z chłodzeniem, to w przypadku Volvo jestem zauroczony. Grzeje jak szalony i to po chwili. Nabita klima "rozkręca się" w jakieś 5 sekund.

Samochód przestronny, siedząc z tyłu nie mam problemów, a jestem na prawdę dużym facetem (188 cm wzrostu i 110 kilo wagi)

Cichy to on nie jest, ale masakry nie ma. Jak ktoś nie jest pedantem, to da rade.

Cośtam trzeba wydać, ale ceny części nie dorastają do pięt Japończykom.

Biorąc pod uwagę obecne ceny egzemplarzy sprzed liftu i wyposażenie wg mnie pojazd nie jest drogi. Czasem coś trzeba zrobić, ale plus jest taki, że jak nie był klepany mocno, to nie rdzewieje. No i (o ile w tym wieku można o tym mówić) volvo przedstawia jakiś tam prestiż, a na pewno większy niż gnijący mercedes z tego samego wieku.