Generalnie jest dobrze, ale jednak idealnie nie jest. Fotel kierowcy. Niestety jeżdżę już 7 lat i muszę przyznać, że jeździłem kilkoma autami i bywało z tym lepiej. Nie sposób ustawić wygodną pozycję, każda jest zła. Potem chodzę jakiś pograbiony, bo trudno w tej toyocie mieć naturalną pozycję, który by jednocześnie była wygodna. Inna wkurzając sprawa to automatyczna wycieraczka. Wołabym ręczne przełączanie szybkości pracy, a nie być zależnym od czujnika deszczu, który lubi wariować. No i jeszcze klekoczące to coś w okolicach schowka. Wielu mechaników już to słyszało i każdy jeden nie do końca wie co to jest, ale usterki nie widzi. Najciekawsze jest to, że klekotanie słychać tylko w ciepłą pogodę. W ogóle tego nie słychać jesienią czy zimą. Komfort widzenia też jest słaby. Nie mam czujnika parkowania, ale do dziś mam problem z prawidłowym wyczuciem odległości przy parkowaniu z tyłu. Z przodu niby jest trochę lepiej, ale tylko trochę.

W swojej klasie najbardziej niezawodne auto na rynku. Limuzyna to to nie jest, ale pewność, że wsiadasz do prawie pełnoletniego auta, jedziesz 2tys. km do Chorwacji, zwiedzasz kraj wzdłuż i wszerz przy upałach rzędu 40 stopni, a później spokojnie wracasz 2tys km do domu i to wszystko w kombiaku zapakowanym pod sufit, na benzynce i przy spalaniu średnim rzędu 7 litrów ? Jak dla mnie piękna sprawa i chyba główna przyczyna, że te auta nadal są bardzo poszukiwanie i stosunkowo drogie jak na tą klasę pojazdu. Gorąco polecam zmianę alufelg, które spowodują zwiększenie rozstawu kół ponad standard, ewentualnie dystanse. Bardzo poprawia to zachowanie auta na zakrętach, rondach, itp.

Kupiłem egzemplarz 13-letni i po 2 latach użytkowania mogę się pokusić o ocenę. Wszystkie dotychczasowe samochody w moim posiadaniu wywoływały jakieś emocje. Negatywne - gdy się psuły, pozytywne - gdy dawały radość z jazdy. To ustrojstwo nie wywołuje KOMPLETNIE ŻADNYCH emocji. Samochód jest tak zwykły, tak do bólu poprawny, że nie ma się do czego przyczepić, co jest w pewnym sensie irytujące. Design zewnętrzny auta jest taki, że mimo ogromnej liczby egzemplarzy poruszających się po naszych drogach nikt go jednak nie kojarzy - ludzki mózg po prostu podświadomie nie rejestruje przejeżdżającej Corolli, w myśl zasady, żeby nie przetwarzać informacji nieistotnych. Wewnątrz jest trochę lepiej, ale dalej wieje nudą - nic nie trzeszczy, nie piszczy, nie łamie się, ale też nie zachęca do tego, żeby dotknąć deski rozdzielczej albo przytulić się do tapicerki. Mechanicznie jest dokładnie to samo: stare, sprawdzone rozwiązania, które ani nie dodają adrenaliny, ani nie dają powodu do narzekania. O poprzednich pojazdach (cinquecento, escort, primera, felicia, laguna) mogłem opowiadać godzinami: albo o wkurzających usterkach czy rozwiązaniach (np. korozja w każdym z wymienionych, servo napędzane z wałka alternatora w primerze, wieczne problemy z zapalaniem w escorcie albo zaślepianiu kolejnych wężyków w gaźniku aisana w CC), albo o rozwiązaniach lub cechach dających radość z jazdy (np. ekstremalnie wygodne zawieszenie i fotele w lagunie, dobre prowadzenie w primerze, lub remont generalny za 127,50 PLN w CC). O Corolli nie można powiedzieć nic - i dobitnie pokazuje to forum użytkowników tego auta, na którym treści jest mniej niż w broszurce informacyjnej o raku prostaty, a ostatnie posty pochodzą sprzed kilku lat. Ewentualne narzekanie na ten model wywodzi się - jak mniemam - od właścicieli egzemplarzy totalnie zaniedbanych lub nieznających wcześniejszych perypetii swojego wozu (np. bite i poskładane byle jak). Podsumowując - auto jest po prostu NIJAKIE i w tej nijakości idealnie spełnia swoje zadania - przewieźć mój tłusty zadek z punktu A do punktu B. Za każdym razem. Niezawodnie. Od momentu instalacji LPG również tanio.