Kupiony jako demo car od dealera; przebieg 1950 km, automat, klima etc.

Jeden z pierwszych egzemplarzy nowego modelu, sprowadzony na indywidualne zamówienie z Japonii. Od nowości regularnie serwisowany w autoryzowanych serwisach. Bezwypadkowy, aczkoliwek po drobnych kolizjach (słupek parkingowy, lampa przydrożna) wymieniłem zderzaki i blendę na bagażniku.

Żółta Favoritka - niezniszczalna. Pierwszy samochód, którego w ogóle nie oszczędzałem, a nawet i na serwis żałowałem (oczywiście poza elementami wpływającymi na bezpieczeństwo). Jedyna awaria miała miejsce przy przebiegu ponad 140 tys. km - cewka indukcyjna. Gdyby nie to, że po wypadku (nie z mojej winy) i kilku stłuczkach (jeździł nią przez kilka lat również mój ojciec) nie została porządnie naprawiona przez blacharzy (czyste niedbalstwo, które niestety wyszło na jaw za późno), to trzymałbym ją do tej pory - jako drugie autko na miasto.

Mój Sunny miał silnik 1,0 (tak, takie były w ...Pakistanie) i klimatyzację. jezdzilem nim po pakistańskich górach (w tym po Karakorum Highway) bez żadnych problemów - mimo braku serwisu. A blachę miał taką, że kiedy nie chciało mi się przynosic drabiny, by na scianie domu wbic gwozdz, to po prostu stawalem na bagazniku. fantastyczne autko - no i oczywiscie bezawaryjne.

A tym maluszkiem zafundowałem sobie podróż na Kaukaz...
w latach 80. udalo mi się zdobyć wszystkie wizy i zezwolenia potrzebne cudzoziemcom i z końcem roku akademickiego wraz z przyjacielem ruszyliśmy w drogę. Trasa wiodła przez Moskwę, Kursk, Wojenną Drogę Gruzińską, wreszcie Tbilisi, Soczi, Jałtę, Kijów i Lwów.
W całej podróży samochód pokonał ponad 7 tysięcy kilometrów i poza drobiazgami (zepsuty prędkościomierz) sprawował się w trudnych warunkach drogowych i klimatycznych bardzo dobrze, aczkolwiek niedużo brakowało, bym utknął po drodze, chociaż zaopatrzony byłem w komplet części zapasowych, uchodzących za najbardziej awaryjne. Na terenie Ukrainy zwróciłem uwagę na momentami nierówną pracę silnika, jednak nie chciało mi się grzebać pod maską. Już w Polsce stwierdziłem, że uszkodzony jest palec rozdzielacza, który po prostu ukruszył się w moich rękach. Sięgnąłem po zapasowy palec i okazało się, że nie pasował: w serwisie wytłumaczono mi, że w maluchu stosowano włoskie, polskie i węgierskie bodajże aparaty zapłonowe, niby takie same, ale jednak nie do końca, więc mój zapasowy, polski palec rozdzielacza nie pasował do włoskiego aparatu zapłonowego!
fantastyczna podróż tym małym autkiem!