Sarnojad 2.5 V6 1999 rok, automat. Taki przyjemny samochodzik w full opcji :)

Samochód kupiony całkiem niespodziewanie. Jeździłem FOrdem Scorpio, straciłem pracę, nie stać mnie było na remont Skorupy po zniszczeniach mechanika, a potrzebowałem czegoś do jazdy. Powiedziałem, że nie kupię nigdy liftback'a z silnikiem 1.6 - minimum dla mnie miał być sedan 2.0. Ale znalazłem ogłoszenie, bez zdjęć, opisu, ale zadzwoniłem, bo interesowały mnie wszelkie Mondeo MK1, żeby sobie przynajmniej obejrzeć. Sprzedawca mówi, że to 1.6, LB, i chce za niego 1200zł. Przejechałem się i...

Silnik nie zmęczony, ma ciąg jak w Mondku 2.0, cichy w środku, dobre wyposażenie, owszem, rdza jest, ale na rdzy nie jadę, tylko na podzespołach. Wróciłem do domu, a za 2 dni pojawiłem się jeszcze raz u tego Pana i kupiłem Mondeo :)

Więcej nie opiszę, bo samochód poprostu jeździ i nie zawodzi mnie :)

Dobry smaochód, który potrzebuje trochę serca od właściciela. Musiałem się z nim rozstać z powodu problemów finansowych, ale jeśli miałbym okazję kupić ponownie w dobrym stanie, to zrobiłbym to.

Polecam, mimo krążących złych opinii.

Po przesiadce z Kadetta ten samochód był dla mnie czymś niesamowicie wygodnym i mocnym. Kolor i stan wizualny wyróżniał go na ulicy. Mróz -27st. a samochód odpalił. nigdy nie zawiódł mnie w drodze - zawsze dowiózł do celu. Ładnie wyglądał, wnętrze szare, silniczek zdrowy. Może i to była najuboższa wersja, ale nie wyposażenie było najważniejsze, tylko to, co w tym samochodzie się zwiedziło, co się w nim przeżyło i jak się go prowadziło, a prowadziło się genialnie!

I dlatego wróciłem do Forda Mondeo po jakimś czasie - do słabszego, ale to Mondeo :)

Stary poczciwy kadett, kupiony za 1500zł jako pierwszy samochód. Proste wnętrze, słaby silnik, nic specjalnego, ale jednak ten samochód ma charakter. Coś, dzieki czemu jako 18-latek wsiąść do niego i pojeździć bez celu. Lato, zima, deszcz, Kadett odpalał i jeździł (czasami trzeba było polać ciepłą wodą po parowniku gazu, ale to było coś osobliwego w tym aucie). Tanie naprawy, no i to, że każdy mówił "jedzie Mariusz swoim gratem, słychać z daleka, tłucze ten samochód niemiłosiernie, ale dzielnie odpala i jeździ wszędzie gdzie mu rozkaże". Poprostu czuje sentyment to tego starego prostego wozu...

A.. i te pluszowe pokrowce w czarno-białe plamki i napis CARLTON na tylnej klapie - znaki rozpoznawalne :)