Ocena kierowcy - Mercedes Klasa S W221 Limuzyna

Mercedes W221 to wciąż ciekawa propozycja dla chętnych posiadania samochodu klasy premium osiągalna dla użytkowników o średnim statusie finansowym. Rozsądny stosunek ceny do jakości nawet kilkunastoletniego pojazdu pozwala na cieszenie się jazdą w komfortowych warunkach, ale dla pojazdów o przebiegach powyżej 250 tys. km okupione to będzie narastającymi lawinowo wydatkami na osiągnięcie prawidłowego poziomu technicznego dosłownie wszystkich systemów pojazdu. Jakiekolwiek zaniedbanie da o sobie znać komunikatem o niesprawności i efektem w postaci nieprawidłowego działania. Jeśli świadomy użytkownik godzi się na ponoszenie niemałych kosztów na przywrócenie pełnej sprawności ukochanego samochodu to na pewno odwdzięczy się on niezawodnością i komfortem podróżowania w każdych warunkach (zima, lato, dzień, noc, miasto, autostrada).

Silnik nadaje się do chip-tuningu do 260 KM, ale dopiero po wymianie łańcucha rozrządu, kontroli i regeneracji pompy C-Rail i wtryskiwaczy, turbosprężarki i kolektorów dolotowych i wydechowych. Trwała jednostka i oszczędna w zużyciu paliwa, ale tylko jeśli się dba o wymianę oleju i kluczowych komponentów.

Skrzynia biegów klasyczna hydrauliczna 7-biegowa wymaga bardzo częstych wymian oleju i filtra. Nawet pomimo wykonywania tych czynności potrafi szarpać i za długo zastanawiać się nad wyborem właściwego biegu (może to jednak kwestia elektroniki), ale w tej sprawie nie mam zbyt dużego doświadczenia, więc nie będę zmyślać.

Zawieszenie pneumatyczne gwarantuje komfort jazdy, ale za cenę ogromnych kosztów wymiany kompletów tłumiąco-sprężynujących. Na szczęście wymiany nie są częste i można stosować zamienniki w przystępnych cenach. Trzeba pilnować stanu przegubów i tulei gumowo-metalowych, bo wraz ze stanem amorów ma to wpływ na geometrię.

Nadwozie trzyma się zdrowo, ale okazuje się, że jest błą fabryczny - jest nim zaleganie błota i wilgoci na końcu progów przy nadkolach tylnych. Nieodkryte na czas dziury mogą zniszczyć progi i postawić pod znakiem zapytania opłacalność naprawy nadwozia.

Widoczność dla kierowców starej daty jest bardzo dobra, bo wielkość okien oraz lusterek jest wystarczająca do bezpiecznej jazdy i manewrowania przy wsparciu systemem czujników parkowania.

Wszystkie niezbędne przełączniki są typu fizycznego, a nie jak w nowoczesnych autach wirtualne i ukryte głęboko w dziwnych menu. Sterowanie kierunkowskazami i wycieraczką jak zwykle w Mercedesie w jednej dźwigni, a pod ręką podstawowe przyciski wentylacji i klimatyzacji. Poręczne jest również posługiwanie się joystickiem-pokrętłem.

Ogrzewanie i chłodzenie bardzo precyzyjne. Trzeba tylko pilnować stanu czynnika chłodniczego, bo z wiekem poprzez nieszczelny nadgryziony czasem skraplacz ulatnia się, co powoduje obniżenie efektywności chłodzenia. Ważny jest również stan czujników nasłonecznienia i temperatury wewnętrznej. Regularnie wymieniać filtr pyłków!

Wersja długości nadwozia standard jednak nie zapewnia najwyższego komfortu siedzenia na kanapie tylnej. Dość wysoku tunel wału napędowego zmniejsza przestrzeń na nogi dla pasażera na środkowym miejscu kanapy tylnej. Wersja przedłużana jest tym optimum dla tej klasy samochodu, który tak naprawdę powinien być jego standardem. Przy okazji opisu przestrzeni warto wspomnieć, że bagażnik jest dość skromny jak na taką klasę pojazdu i nadaje się tylko na przewóz bagaży rodziny 2+2 tylko przy okazji wyjazdów weekendowych.

Klasa premium to oprócz wyśmienitych warunków jezdnych również dobre, ale nie cudowne wyciszenie wnętrza. Trochę nadmiernie słyszalny silnik wysokoprężny obniża trochę ocenę, ale w porównaniu do nawet najnowszych aut klasy średniej wyższej leciwa już limuzyna wozi pasażerów w komfortowych warunkach dźwiękowych.

Szczególnie pojazdy z dużymi przebiegami wymagają horrendalnych nakładów finansowych idących w dziesiątki tysięcy złotych. Złożoność konstrukcji i mnogość urządzeń dodatkowych w przypadkach pojazdów zaniedbanych sprawia, że ciągle jest coś do wymiany chociażby w celu profilaktycznym. Warto mieć znajomego dobrego mechanika "mercedesowego".

Paradoksalnie auto kilkunastoletnie jest dobrą bazą do wypracowania zadbanego i pewnego technicznie egzemplarza, bo kosztuje nieduże pieniądze w stosunku do jakości. W najtrudniejszych przypadkach wypracowanie wersji w pełni sprawnej technicznie może kosztować drugie tyle co sam samochód, ale wrażenia z jazdy będą rekompensować wszystkie wydatki.

Awaryjność w zakresie drobiazgów najpewniej zależy od stopnia wyposażenia pojazdu i w przypadku pojazdów nie naszpikowanych systemami awaryjność nie jest wysoka. Irytuje własne życia zagarka analogowego i przepalanie się żarówek świateł pozycyjnych, ale te można wymienić na LEDy.

Pojawianie się poważnych usterek to wynik zaniedbania koniecznych do wykonania prac i wymian części. Z każdą usterką można sobie poradzić, ale potrzebne jest doświadczenie i wiedza. Taką usterką w moim przypadku był brak przepompowywania paliwa z komory lewej do prawej zbiornika paliwa co powodowało zatrzymywanie pojazdu przy 1/4 stanu. Naprawa pomy C-Rail pomogła.