Fajne auto, jednak wybitnie usterkowe. Nigdy nie miałem takiej "skarbonki" po doprowadzeniu mnie do ruiny zapadła decyzja o sprzedaży. Na kilka słów komentarza rzec mogę iż wybitnie irytujące ciągłe drobne usterki elektryczne. Na okrągło jakieś komunikaty z komputera to żarówka przepalona (niby) , to awaria jednej lub drugiej poduszki czy napinacza pasów, to znowu czujnika obecności pasażera. Oczywiście po sprawdzeniu u elektryka okazywało się że albo wszystko jest OK , albo usterka była chwilowa i sama minęła, albo gdzieś jakaś kostka czasami traci połączenie. Padający mechanizm przednich wycieraczek oraz silnik tylnej itp, itd. - tych drobiazgów wymieniać można bez końca. Z poważniejszych (koszta jakieś chorendalne) : rozszczelniła się sprężarka klimy, padł wariator, rozrusznik, alternator, mechanizm zamykania dachu, silniczki (oba) regulacji świateł , podgrzewanie lusterek, synchronizator 3 biegu , docisk sprzęgła, poduszka skrzyni biegów, przełącznik zespolony pod kierownicą, rozszczelnił się reflektor itd. Auto tak niskie że haczy nosem na prostej drodze przy niewielkich koleinach (nie wspominając o spowalniaczach, a zimą poprostu tragedia. Trochę śniegu i każde cofnięcie kończy się urwaniem osłony pod silnikiem. Notorycznie urywana aluminiowa rurka od klimy która biegnie 10 cm nad ziemią tuż nad osłoną. Delikatne i czułe zawieszenie które raczej słabo znosi polskie dziury.O częściach eksploatacyjnych nie wspominam bo amory, tłumiki, klocki, tarcze , sprężyny , końcówki drążków, hektolitry oleju, filtry, świece, rozrząd iin. to norma w każdym aucie , ale jak wszystko zsumować (a to tylko 3 lata mojej eksploatacji) to wniosek jeden - auto dla pasjonatów z zasobnym portfelem. Ja okazałem się jedynie pasjonatem. Wrażenia z jazdy owszem - całkiem nieźle, a i 200km/h to też żaden problem i drogi trzyma się idealnie . W miarę ciche, dynamiczne i moim zdaniem piękne. Ogólnie jednak żałuję że ta skarbonka stanęła kiedykolwiek na mojej drodze.

To auto zawsze mi się podobało ale nie było mnie na nie stać. Teraz jego ceny są przystępne i od paru lat bujam się nim z rodzinką po polskich drogach. Wbrew pozorom Jest bardzo ergonomiczny i pojemny . Przesuwane tylnie siedzenia pozwalają powiększyć przestrzeń bagażową. Wszystko jest przemyslane w szczegółach - lusterka i schowki podświetlane, jeden schowek klimatyzowany, dobra jakość plastików (gorsza welurowej tapicerki). Skrzynia biegów bardzo elastyczna (długie biegi) która wybacza sporo błędów i powoduje że nienamachsz się drążkiem. Zawieszenie dobrze tłumi polskie dziury a przy tym jest mało awaryjne i tanie w naprawie (dużo tanich zamienników). Na trasie 200km/h nie stanowi problemu dla tego auta a przy tym nadal prowadzi się jak po szynach. Nic nie drga , nie trzęsie a i hałas jest znośny - pomimo że najlepsze lata ma już za sobą. Przez okres użytkowania nie zaznałem żadnych poważniejszych usterek a o silniku możnaby zapomnieć gdyby nie jego apetyt na olej , ale ten typ tak ma co opisano nawet w instrukcji obsługi. Jestem zadowolony z tego auta ponieważ spełniło swoją rolę zarówno jako rodzinny dzieciowóz jak i zaspokoiło moje sportowe ciągotki. Dodam że fabryczne nagłośnienie jest dość dobrze zaprojektowanie choć fabryczne radio to przestarzały relikt którego pozbyłem się zaraz po kupnie. Nowe może tak idealnie nie komponuje się z resztą kokpitu ale gra o niebo lepiej. Jeszcze jeden mankament który wymaga podkreslenia to wsteczny bieg który w tych autach potrafi wchodzić z lekkim zgrzytem ale i to stanowi domenę wszystkich Fiatów z tej epoki i nie wymaga ingerencji a raczej przyzwyczajenia. Teraz marzy mi się coś wyższego ale dalej będzie to Fiat (może Sedici...)

Wprowadzeniu Stilo na rynek towarzyszyło kilka poważnych błędów marketingowych. Dla przypomnienia jego premierą praktycznie zbiegła się z premiera toyoty corolli, z którą stilo usiłowało konkurować zaawansowaniem technologicznym. O ile corolla była ikoną światowej motoryzacji produkowaną od lat obaj 70tych, o tyle Stilo było czymś zupełnie nowym. Reklama vs reputacja? Domyślacie się jak to musiało się skończyć. Włoskie samochody są cenione za styl, polot, osiągi i... stosunkowo atrakcyjne ceny. Czy wiecie, że dobrze wyposażone stilo 1,8 na przełomie 2001 i 2002 roku kosztowało ponad 70 tys zł? To się nie mogło udać:) Stilo to całkiem przyzwoity samochód, który stał się chłopcem do bicia dziennikarzy motoryzacyjnych. Do dziś korzystają z tego kompetentni nabywcy rynku wtórnego. Kilkuletnie stilo, z polskiego salonu, z dobrym wyposażeniem to wydatek kilkunastu tysięcy. W zamian kupujemy oryginalne, wbrew pozorom niezawodne auto, o bardzo fajnej stylistyce (3d:), ponadprzeciętnych osiągach i wysokim poziomie bezpieczeństwa. Często od pierwszego właściciela, który na samochód chuchał i dmuchał.