Ocena kierowcy - Mitsubishi Pajero II Standard

Pajero 2 to takie auto na pograniczu 2 kategorii: całkiem solidny i dzielny samochód terenowy a jednocześnie doskonale prowadzi się po asfalcie. Żaden inny samochód 4x4 którym jeździłem(a było tego trochę) nie łączy tak dobrze tych dwóch mocno przeciwstawnych zalet. Do terenowych wycieczek(bez topienia samochdu po klamki w błocie) Pajero 2 jest wyborem bardzo rozsądnym. Oczywiście są samochody które radzą sobie w terenie lepiej(Patrol, Mercedes G, czy Toyota Land Cruiser serii J7) ale z kolei dożo gorzej jeździ się nimi po asfalcie.

Silnik 2.5TDI(czyli 4D56) to taki idealny budżetowy motorek. Odgłos ma jak każdy inny klasyczny diesel - ale trzęsie się jakby trochę mniej dzięki wałkom równoważącym. Dzięki minimum dbałości da się na tym silniczku robić długie przebiegi. Elastyczność jest moim zdaniem wystarczająca - jak ktoś szuka rajdówki to lepiej niech kupi Pajero z silnikiem 3.5V6(210KM) W razie naprawy lub ewentualnego remontu bardzo miło zaskakują dosyć niskie ceny części zamiennych. Oczywiście poza ASO - bo w autoryzowanych serwisach Mitsu to ceny są z kosmosu. Na szczęście wszystko można kupić w normalnych sklepach i nie trzeba świnki rozbijać.

Skrzynia nie sprawia kłopotów, biegi wchodzą lekko a \"jedynka\" i \"dwójka\" są na podwójnych synchronizatorach. Przełożenia są dobrane dobrze - nie trzeba mieszać lewarkiem a i da się fajnie ekonomicznie jeździć jeśli ktoś lubi.

Zawieszenie jest genialne! Samochód przy każdej prędkości - nawet maksymalnej - jeździ jak po szynach. Nie ma żadnego bujania i strachu jeśli są koleiny na autostradzie - a i dziurawe polskie drogi nie robią na samochodzie wrażenia. Jednocześnie bardzo solidna konstrukcja zawieszenia(przód niezależny, tył: sztywny most z blokadą) powoduje, że bez obaw można zjechać z asfaltu i zapuszczać się znacznie dalej niż np. Terrano 2, Fronterą czy Toyotą Land Cruiserem serii 90. Moim zdaniem zawieszenie to najmocniejszy punkt tego samochodu który wybija się znacznie powyżej konkurencji.

W tej kategorii nie można samochodowi nic zarzucić - pewnie dlatego że siedzi się dosyć wysoko.

Także w tej kategorii nie można samochodowi nic zarzucić. Fotele są bardzo wygodne, posiadają spory zakres regulacji - wraz z regulowaną kierownicą każdy znajdzie optymalną pozycję. Wszystko jest pod ręką.

Nie można narzekać. Ogrzewanie jest wydajne a w zimie przydaje się elektryczne wspomaganie podgrzewania przedniej szyby.

Z przodu idealnie - z tyłu w wersji 3D duże osoby będą mniej zadowolone.

Silniczek jest słyszalny w kabinie. Nie jest to specjalnie denerwujący odgłos - niemniej słychać że to klasyczna jednostka wysokoprężna.

Ceny części nowych w ASO są wysokie - na szczęście wszystko da się kupić w normalnych sklepach lub jako używkę. Ceny części są na poziomie innych samochodów tej klasy - bardzo dużo części można kupić jako zamienniki niezłej jakości. Samochód nie ma praktycznie żadnych elektronicznych wynalazków - przeglądy i naprawy więc są dosyć tanie i nie trzeba szukać żadnych specjalistów. Wystarczy myślący mechanik - najlepiej taki co naprawia prawdziwe samochody a nie jakieś plastikowe wydumki dla \"bananowej młodzieży\" :D

Pajero nie jest najtańszym samochodem w swojej kategorii. Tańsze są Terrano czy Frontera - droższa jest Toyota Land Cruiser serii 90. Natomiast od Terrano czy Frontery - Pajero jest samochodem lepszym pod niemal każdym względem. Natomiast koszty utrzymania ma znacznie nisze niż konkurencyjny Land Cruiser.

Wszystko zależy od stanu technicznego samochodu. Samochód zadbany psuje się bardzo rzadko. Jakość wykonania jest na tyle dobra, że nawet kilkunastoletnie egzemplarze nie są najczęściej żadnymi wrakami.

Samochód nie ma jakichś specjalnie słabych punktów. Natomiast trzeba jednak zdać sobie sprawę że swoje lata ma i należałoby się nim zaopiekować nieco troskliwiej niż \"nówką\" z salonu. Zaniedbany układ chłodzenia może spowodować pęknięcie głowicy - na szczęście stosunkowo tanio można kupić nową głowicę. Jedyna dokuczliwa wada z jaką możemy się spotkać to korozja. Ale to cecha chyba wszystkich kilkunastoletnich japończyków. Zatem trzeba kupić egzemplarz zdrowy i porządnie zakonserwować.