Opis techniczny Rover 200

Pierwsza generacja to klasyczny sedan z bardzo ładnie wykonanym i wykończonym wnętrzem. Druga generacja produkowana była do roku 1995 i bazowała na konstrukcji Hondy Concerto, poszerzono ofertę o inne wersje nadwoziowe. Trzecia generacja produkowana pod nazwą Rover 200 do roku 2000 była już całkowicie własną konstrukcją koncernu Rover. W roku 2000 samochód poddano liftingowi i nadano mu nową nazwę Rover 25 i produkowano nadal do roku 2005.

OCENA TECHNICZNA

Opisywany tu model to trzecia generacja produkowana od 1995 do 2000 roku dosyć dobrze wyposażony i wykonany. Nadwozie dobrze zabezpieczone antykorozyjnie, bezwypadkowe auta nawet z początku produkcji nie posiadają zbytnich oznak korozji. Wnętrze bardzo ładne, funkcjonalne i wygodne jak na auto takiej wielkości.

TYPOWE USTERKI

Układ kierowniczy

Dość wytrzymały element. Czasami przy dużych przebiegach pojawiają się wycieki. Mogą pękać osłony przekładni i wybijać się końcówki wewnętrzne, jednak główne podzespoły działają bezproblemowo. Często wymienia się końcówki zewnętrzne, ale to raczej wina naszych dróg niż wada produkcyjna /Fot. 1/.

Skrzynia biegów

Skrzynia mechanicznie bez zastrzeżeń, jednak często spotyka się rozerwane osłony przegubów wewnętrznych /Fot. 2/oraz wycieki na łączeniach elementów skrzyni. Po sporych przebiegach mogą pojawić się kłopoty ze zmianą przełożeń za sprawą wybitego bądź zapieczonego mechanizmu zmiany biegów /Fot. 3/.

Sprzęgło

Element mało awaryjny. Przy dobrej eksploatacji wytrzymuje wiele kilometrów, nie stwierdzono powtarzających się poważnych usterek. Czasami zdarza się głośna praca łożyska wyciskowego.

Silnik

Silniki są dobrze dobrane i nie ma z nimi większych problemów. W silniku 1400 ccm nie ma zbytniego kłopotu z częściami zamiennymi, gdyż silniki te montowano w Polonezach. Dość często problemy pojawiają się w okolicach paska napędu osprzętu. Piski paska klinowego mogą być spowodowane zbyt słabym naciągiem paska powodującym poślizg wymuszający po czasie wymianę pasków na nowe /Fot. 4/. Pojawiają się wycieki w okolicach uszczelniaczy wałka rozrządu i wału korbowego. Silniki wytrzymałe i potrafiące pokonać sporą ilość kilometrów, choć jak to zwykle bywa wszystko zależy od tego jak dany egzemplarz jest eksploatowany. Najczęściej korozji ulega osłona kolektora wydechowego, która po prostu odpada /Fot. 5/ początkowo jednak powoduje dziwne odgłosy. Dosyć mocno koroduje układ wydechowy /Fot. 6/, co często niesie za sobą niedbałe naprawy wykonywane „na szybko" /Fot. 7/.

Hamulce

Układ hamulcowy jest dopracowany dość dobrze, jednak hamulec ręczny, a raczej jego uruchamianie to słaby punkt. Elementy lubią się zapiekać /Fot. 8/. Dość często na skutek złej techniki jazdy zwichrowaniu ulegały tarcze hamulcowe /Fot. 9/, co objawia się pulsowaniem pedału podczas hamowania. Czasami zapiekają się prowadnice zacisków /Fot. 10/. Dosyć często korodują przewody hamulcowe /Fot. 11/, mogą się zdarzyć problemy z układem ABS /Fot. 12/jest to na ogół spowodowane awaria któregoś z elementów wykonawczych np. czujnika /Fot. 13/.

Karoseria

Ogólnie jest wszystko tak jak powinno, jednak auta po przejściach mają za sobą naprawy blacharskie, jeśli są źle wykonane dość często powodują przedwczesne korozyjne wżery w karoserii. Elementy ozdobne karoserii często nie wyglądają zbyt dobrze /Fot. 14/.

Instalacja elektryczna

Częstym awariom ulegają sterowania elektrycznie opuszczonych szyb, przełącznik zespolony pod kierownicą. Zaciera się łożyskowanie wentylatora nagrzewnicy /pisk po załączeniu/ lub awaria regulatora prędkości wentylatora, która objawia się brakiem wolniejszych obrotów w pierwszych pozycjach włącznika /Fot. 15/.

Wnętrze

Ładne i przejrzyste wnętrze. Dodatkowe elementy ozdobne jak imitacje drewna widoczne na poprzednim zdjęciu i chromy na progach podnoszą estetykę wnętrza. Obicia tapicerskie nawet po sporych przebiegach wyglądają dobrze /Fot. 16/ fotele są wygodne, a podróżowanie autem jest przyjemne. We wnętrzu jest cicho. Podświetlenie w kolorze bursztynu daje również ładny efekt /Fot. 17/.

Zawieszenie

W zawieszeniach najczęściej zużywają się sworznie, łączniki drążka stabilizatora /Fot. 18/, tuleje metalowo - gumowe wahacza. Czasami wymiany wymagają amortyzatory /Fot. 19/.

PODSUMOWANIE

Według rankingów i opinii użytkowników trzecia wersja rovera 200 to najbardziej udany model za sprawą zarówno wyglądu jak walorów użytkowych. Brak poważniejszych usterek łatwa dostępność części zamiennych i niska cena zamienników to spory atut tego auta.

PLUSY

- Sporo miejsca wewnątrz.
- Dosyć dobre wykończenie.
- Wygodne fotele.
- Ładny wygląd wewnętrzny.
- Dobrze wykonane i dobrane zespoły napędowe.

MINUSY

- Parciejące osłony gumowe przekładni i półosi.
- Wycieki z silnika i skrzyni biegów.
- „Zachodzące" elementy ozdobne karoserii.

Dostępność części zamiennych:

Oryginały - na przyzwoitym poziomie.
Zamienniki – bardzo dobra.

Ceny części zamiennych:

Oryginały - drogie.
Zamienniki - na przyzwoitym poziomie.

Awaryjność:

Średnia