Nissan X-Trail - wedle tradycyjnej receptury

Nissan od kilku lat podąża swoją ścieżką. W kilku popularnych klasach nie ma swojego reprezentanta. Zatem jakim cudem ta firma funkcjonuje? Mają swój sposób - wypuszczają na rynek samochody wypełniające nisze rynkowe lub tworzące zupełnie nowe klasy. To sprytne działanie przyniosło tej marce spory sukces w ostatnich latach. Ale nie z wszystkimi modelami Nissan postępuje tak samo. Czasami działa bezpieczniej, szukając pewnej stabilizacji i stosując sprawdzone receptury. Tradycyjne przepisy to coś, co kochają nasi dziadkowie, rodzice i chyba niektórzy możni tej japońskiej firmy. I fakt, pewnych dodatków lepiej nie zmieniać, by nie popsuć receptury na udanego...SUV-a. Mam tu na myśli X-Traila. Czy ten samochód to klasyczny i dopracowany lider czy może nudny i opatrzony już outsider? Sprawdźmy na przykładzie Nissana X-Traila w wersji 2.0 dCi I-Way.

Zacznijmy od tego, że X-Trail jest samochodem sportowo-rekreacyjnym, a nie terenówką. Ma napęd na cztery koła, ale nadwozie samonośne i brak reduktora nie stawiają go na równi z off-roadową ekstraklasą. Co innego wygląd. Tu można trochę poudawać i nikt się nie połapie dopóki nie ugrzęźniecie w błocie. X-Trail nie jest gwiazdą Hollywood i nie potrzebuje częstych operacji plastycznych, by nadal wyglądać dobrze. Projektanci Nissana narysowali karoserię raz, ale za to porządnie. Nissan ma klasyczne proporcje, pionowy przód, kwadratowy tył, a całością rządzą ostre linie i zdecydowane przetłoczenia. Efektem tych zabiegów jest karoseria, która jest odporna na upływ czasu. Ten samochód mógłby spokojnie reklamować krem na zmarszczki. Właściwie to bez sensu, ale skojarzenie słuszne. Zwłaszcza wesoły przód tego samochodu ma nadal młodzieńczy wdzięk, a całość utrzymana w klasycznej, dwubryłowej formie może się podobać i nie wygląda jak nieudany projekt kiepskiego rzeźbiarza. Niektórzy krytykują zbyt kanciasty tył sugerując, że przypomina wagon kolejowy, ale zupełnie mi to nie przeszkadza.

Czy ten SUV nadaje się w teren? Oczywiście. Radzi sobie dzielnie na piasku i żwirze, całkiem nieźle w błocie. Prześwit wynoszący 200 mm pozwala przejeżdżać przez spore garby i nie martwić się o "bebechy". Inteligentny napęd All Mode umożliwia zablokowanie centralnego mechanizmu różnicowego do 40 km/h, a dość krótki pierwszy bieg stara się nadrobić braki reduktora. Wszystko to sprawia, że Nissanem naprawdę można zajechać dużo, dużo dalej niż samochodem osobowym, a nawet pozwala na więcej niż u niektórych konkurentów. Ten samochód nadaje się na zimę i rekreacyjne wypady nad rzeką oraz dojedzie do waszej działki w górach. X-Trail ma swoje terenowe zalety.

Pora na najmniej przyjemną część sprawdzania samochodu - analizę kosztów. Ceny X-Traila startują z poziomu 125 400 złotych, ale testowany, dość bogato wyposażony egzemplarz zbliża się do 150 tys. złotych. To sporo, jednak należy pamiętać, że w zamian otrzymujemy duży samochód, którego wymiary ustawiają go między klasami i czynią go sporo większym od niektórych konkurentów.

Moje odczucia co do X-Traila są bardzo pozytywne. Ten samochód daje duże możliwości, jest wierny tradycyjnej recepturze na SUV-a, ale nie można nazwać go przestarzałym. Jeździ się nim dobrze, ma mnóstwo miejsca, ale jakość plastików i wykończenia w kilku miejscach trochę rozczarowują. Jeśli zapomnimy o niedoróbkach będziemy chętnie wsiadać do Nissana, który może stać się przyjacielem na długie lata. Jadąc nim i widząc wielką maskę przed sobą miałem wrażenie, że jadę czymś budzącym respekt u innych użytkowników dróg. Ten klasyczny SUV ma kilka wad, ale również wiele zalet, których nie znajdziecie w innych samochodach. Zaspokoi nawet niektóre potrzeby waszego ego.