Testujemy najmocniejszą Klasę C na świecie - Mercedes Klasa C

Jako prototyp radzi sobie całkiem nieźle, bo ma już na liczniku 108.500 km i prócz materiałów eksploatacyjnych nic się w nim dotychczas nie popsuło. Auto zostało przywiezione z Niemiec na tydzień w celu zaprezentowania go potencjalnym klientom, oraz prasie. I oto w ten sposób znalazłem się z kolegą redakcyjnym pod salonem Mercedesa w Łodzi. Niżej prezentujemy nasze opinie oraz wywiad z przedstawicielami firmy Carlsson w Polsce.

Wrażenia z jazdy: Zachar Zawadzki

Wszystkiego z umiarem – prócz mocy

Na początek mój szacunek dla twórców za wyczucie i subtelność w zakresie zmian optycznych. Obeszło się bez gigantycznych spojlerów czy wielkich płacht karbonu. Wszystkiego dano z umiarem. Prócz mocy. I prócz jak na mój gust zbyt wypukłej maski, pod którą musiał się zmieścić zbyt wydatny kolektor podkręconego do granic możliwości silnika.

Pierwsze pozytywne wrażenia, które daje to auto to jednak dźwięk silnika. Basowy ryk widlastej ósemki nie pozostawia wątpliwości - będzie gorąco. Silnik z łatwością wkręca się na wysokie obroty i w miarę wspinania się wskazówki obrotomierza po skali w aucie staje się coraz głośniej a moc staje się coraz brutalniejsza. Napęd na tył daje się we znaki, auto delikatnie myszkuje i pewnie z łatwością obróciło by się w miejscu na pierwszym lepszym zakręcie, ale ESP trzyma go w ryzach na tyle skuteczne, że staje się niemal podsterowne.

To pewnie pozostanie tajemnicą twórców i nie wiem, jak oni to zrobili, ale przy mocy 680 KM pod maską zabrakło turbiny. Efekt jest taki, że w dolnym zakresie obrotów auto zachowuje się bardzo ... jeśli można tego słowa użyć ... spokojnie. Moc rośnie liniowo wraz ze wzrostem obrotów, więc chcąc poczuć całe 680 KM należy się zaprzyjaźnić z czerwonym polem na obrotomierzu. Co się dzieje po wyzwoleniu całej mocy? Piorunujące przyspieszenie, hałas, koncentracja na kierownicy i … rozczarowanie, kiedy przyjdzie czas "zapiąć" następny bieg. Pół biedy, jeśli zrobi to automat. Jednak kiedy kierowca z gotującą się z emocji krwią szarpie za manetkę z napisem UP a auto zmienia bieg dopiero ponad sekundę później, to skrzynia biegów staje się mocno niedoprawionym składnikiem tego ostrego dania.

Układ kierowniczy jest typowy dla Mercedesa, czyli nie dość precyzyjny jak na tę tak wściekłą jego odmianę. Zawieszenie jest zaskakująco miękkie. Dlaczego? Otóż twórcy auta chcieli, aby mimo wszystkich tych przeróbek auto wciąż nadawało się do jazdy do przysłowiowego sklepu czy przedszkola. I ... nadaje się - do prędkości 60 km/h RSR prawie nie zdradza (nie licząc wszechobecnego dźwięku "ósemki") drzemiącej pod maską mocy.

Podsumowując. Mimo zwalających z nóg liczb nie jest to bezkompromisowe auto na tor. Jest to jak najbardziej kompromisowe auto, pozwalające szybko i ostro dojechać na randkę i wrócić z niej komfortowo i niespiesznie. Albo odwrotnie. Zależy jak pójdzie…

Wrażenia z jazdy: Bartosz Stokłosa

Carlsson CK 63 RSR – czarna strona mocy

Dzięki uprzejmości przedstawicielstwa firmy Carlsson Polska, w Łodzi, w salonie Mercedes Benz Auto-Studio, można było odbyć jazdę próbną najmocniejszą C klasą w ofercie firmy, modelem CK 63 RSR. Dla samej firmy była to okazja do reklamy, a dla potencjalnych klientów, którzy przyjechali równie mocnymi samochodami, możliwość spróbowania czegoś nowego.

Zacznijmy od tego, że prezentowany egzemplarz to wersja przedprodukcyjna, zarejestrowana jako prototyp. Dzieje się tak ze względu na tylny most pochodzący od Mercedesa SLS oraz podniesioną maskę. Pod nią drzemie 6,2 litrowe V8 z Mercedesa C 63 AMG. Standardowa odmiana CK 63 RSR ma 636 KM i jedzie z prędkością 315 km/h. Specjaliści z Carlssona stwierdzili, że jak można więcej, to czemu nie ? Efekt końcowy to 680 KM i więcej niż 750 Nm momentu obrotowego. Taki samochód przyspiesza do 100 km/h w niewiarygodne 3,5 sekundy, a tym samym może stawać w szranki z supersamochodami. Oczywiście tylko na prostej.

Modyfikacje nie ominęły układu dolotowego, wydechowego i oprogramowania sterownika silnika. Co ciekawe, tak przygotowany pojazd do rozwinięcia swojej mocy nie wykorzystuje żadnego wspomagania sprężarką. Na pewno zasługa w tym rezerw mocy standardowej jednostki AMG.

Sprawdźmy jak to wszystko się sprawuje na drodze. Zasiadam w bardzo mocno wyprofilowanym, kubełkowym fotelu. Chwytam w ręce małą skórzano-zamszową kierownicę z wytłoczeniami na dłonie. Przesuwam dźwignię zmiany biegów w tryb D i wytężam zmysły. Sam wolant stawia tak mały opór, że wydaje się jakby był przeniesiony z typowo kobiecego auta. Ale tak naprawdę pod prawą nogą mam już 680 KM. Ustawienie ‘ESP’ pozostaje bezpiecznie w pozycji ‘on’. Zaczynam delikatnie toczyć się, a kiedy droga przede mną staje się pusta, wciskam gaz do oporu. Potężne przyspieszenie wgniata mnie w fotel, kątem oka spoglądam na prędkościomierz, gdzie już widnieje cyfra 160. Przy tym wszystkim dźwięk z układu wydechowego wypełnia wnętrze, a nawet zagłusza innych użytkowników dróg. Za potężną mocą nie nadąża tylko skrzynia biegów. Przy pełnym obciążeniu potrzebuje sporo czasu na wrzucenie kolejnego biegu. Fakt, że przy spokojnej jeździe nie ma z tym problemów, ale klienci od takiego urządzenia wymagają czegoś więcej.

Mercedes nie byłby sobą, gdyby nie przewiózł swojego właściciela z punktu A do B w należyty sposób. Carlsson CK 63 RSR pomimo niskiego zawieszenia i dużych felg z łatwością radzi sobie z dziurawymi drogami i zapewnia przyzwoity komfort podróżującym. Ci siedzący z tyłu, dodatkowo poczują na plecach wibracje przenoszone przez układ wydechowy. A więc spełnia on funkcję i akustyczną, i pomoże nam zrzucić kilka kilogramów.

Klasa C stuningowana przez Carlssona to pożeracz niemieckich autostrad, gdzie zawstydzić może niejedno Porsche. Oczywiście przez zawieszenie i układ kierowniczy nie jest to auto stworzone do jazdy po torze. Ale nie taka jego rola. Najlepiej sprawdzi się jako w miarę komfortowa limuzyna, potrafiąca w mgnieniu oka przewieźć czwórkę pasażerów. Przy tym nie jest zbyt ostentacyjna. Może poza wspomnianą maską, ale ta wypukłość ma podobno zniknąć w wersji produkcyjnej.