Czy warto kupić: używana Alfa Romeo 156 (od 1997 do 2005)

Samochodom marki Alfa Romeo nigdy nie brakowało urody. W 1997 roku świat motoryzacji wstrzymał oddech. Włoska firma odsłoniła limuzynę zaprojektowaną przez Waltera de'Silva. Było na czym oko zawiesić. Designer idealnie wyważył proporcje nadwozia. Ukryte klamki drugiej pary drzwi oraz mocno nachylona tylna szyba czyniły z Alfy 156 prekursora segmentu „czterodrzwiowych coupe”. Nie brakowało głosów, że to jeden z najpiękniejszych samochodów wszech czasów. Ocenę trudno uznać za zawyżoną. Po 16 latach od premiery Alfa 156 wciąż wygląda doskonale i mogłaby udzielić lekcji stylu wielu współczesnym limuzynom klasy średniej.

W maju 2000 roku gamę wzmocnił Sportwagon - stylowe, ale mało praktyczne kombi ze zgrabnym tyłem nadwozia. Pierwsza modernizacja Alfy Romeo 156 nastąpiła w 2002 roku. Poprawiono wystrój wnętrza, wzbogacono wyposażenie i wprowadzono nowe jednostki napędowe. Poważniejszy facelifting miał miejsce w 2003 roku. Pod maskę trafiły turbodiesle 1.9 JTDm z 16-zaworowymi głowicami oraz Common Railem drugiej generacji. Clou programu były zmiany stylistyczne. Za odświeżenie oblicza urodziwej limuzyny odpowiadał Giorgetto Giugiaro – zaprojektował nowe reflektory, bardziej efektowną atrapę chłodnicy i masywniejsze zderzaki.

Sukcesywnie prezentowano też specjalne odmiany modelu 156. W 2002 roku gotowa była propozycja dla amatorów mocnych wrażeń - wersja GTA z 250-konnym silnikiem 3.2 V6. Pod koniec 2004 roku rozpoczęto produkcję Alfy Romeo Crosswagon Q4 z nielakierowanymi dolnymi częściami zderzaków, turbodieslem JTDm (150 KM), zwiększonym do 205 mm prześwitem oraz napędem na cztery koła. Sercem układu przeniesienia napędu jest centralny mechanizm różnicowy TorSen C, stosowany również w Audi z napędem quattro. W optymalnych warunkach wysyła na tylną oś 58% momentu obrotowego, co zapewnia neutralne prowadzenie na zakrętach. Po wykryciu problemów z trakcją TorSen może przerzucić do 60% sił napędowych na przednie koła, bądź do 80% na tył. Napęd Q4 jest czysto mechanicznym rozwiązaniem – nie ma mowy o opóźnieniach w przekazywaniu mocy, przegrzewających się lub awaryjnych sprzęgłach wielopłytkowych. Warto również dodać, że wersja Crosswagon Q4 była najdłużej produkowanym przedstawicielem rodziny 156 - pozostała w produkcji do połowy 2007 roku. Kto nie potrzebował terenowego „opakowania” Crosswagona, mógł zamówić kombi z napędem na obie osie i lekko podniesionym prześwitem. Alfa Romeo 156 Sportwagon Q4 nie cieszyła się dużym wzięciem - znalezienie jej na rynku wtórnym to spore wyzwanie.

Smukła karoseria Alfy Romeo 156 kryje wysmakowane wnętrze. Osłonięte tubusami wskaźniki, dobrze wyprofilowane fotele, zwrócona w stronę kierowcy konsola środkowa oraz czerwony kluczyk budują sportową atmosferę. Na liście wyposażenia standardowego znajdziemy m.in. poduszki powietrzne, ABS, klimatyzację oraz elektrycznie sterowane lusterka i szyby z przodu. Nie zabrakło także bardziej ekskluzywnych dodatków. Kierownicy z drewnianym wieńcem oraz tapicerki z czerwonej skóry nie znajdziemy w innych samochodach klasy średniej.

Szkoda, że nie wszystkie elementy wykończeniowe wyglądają szlachetnie. Projektanci mogliby popracować nad wyglądem konsoli środkowej. Można też ponarzekać na ergonomię – chociażby małe przyciski, które utrudniają obsługę systemu audio. Kilkunastoletnia eksploatacja obnażyła niedostatki spasowania i solidności montażu wnętrza. Kabiny wielu używanych Alf Romeo 156 nieprzyjemnie hałasują. Upływ kilometrów najmniej daje się we znaki tapicerce. Nawet po 200 tysiącach kilometrów może wyglądać świeżo. Wysokie przebiegi często zdradza wytarta skóra na kierownicy oraz dźwigni zmiany biegów.

Zakup Alfy Romeo 156 zdecydowanie odradzamy osobom potrzebującym funkcjonalnego i przestronnego samochodu. Ilość miejsca w pierwszym rzędzie jest wystarczająca. Z tyłu brakuje przestrzeni na nogi i głowy pasażerów. Bardzo skromna jest też przestrzeń na bagaże. Kufer sedana mieści zaledwie 378 litrów, a mały otwór załadunkowy i wysoko położony próg utrudniają wykorzystanie skromnej kubatury. Do Sportwagona uda się załadować 360-1180 l.

Poziom hałasu do najniższych nie należy, ale pamiętajmy, że Alfa Romeo 156 została przygotowana dla amatorów usportowionych samochodów, którzy potrafią zaakceptować ograniczony komfort. Sztywno zestrojone podwozie zapewnia precyzyjne i neutralne prowadzenie nawet podczas dynamicznej jazdy. Wrażenie robi także układ kierowniczy – bezpośredni i komunikatywny. Do możliwości układu jezdnego dobrze dopasowano paletę jednostek napędowych. Do wyboru są benzynowe 1.6 TS (120 KM), 1.8 TS (140 i 144 KM), 2.0 TS (150 i 155 KM), 2.0 JTS (166 KM), 2.5 V6 (190 i 192 KM), 3.2 V6 (250 KM) oraz turbodiesle 1.9 (105, 110, 115, 140 i 150 KM) i 2.4 (136, 140, 150 i 175 KM).

Na rekomendację zasługują oszczędne i trwałe turbodiesle 1.9 JTD, które w cyklu mieszanym zużywają ok. 6 l/100km. Warto pamiętać, że właśnie w Alfie Romeo 156 zadebiutował system Common Rail. W pierwszych testach samochodu zwracano uwagę na wydajność innowacyjnego układu podawania paliwa. Po latach możemy stwierdzić, że rozwiązanie okazało się trwałe i dość tanie w naprawach – wtryskiwacze można regenerować.

Oszczędni powinni pozostać przy turbodieslach 1.9 JTD. Pięciocylindrowy 2.4 JTD pali więcej (ok. 7 l/100km), a jego obsługa serwisowa jest droższa. Silniki benzynowe nie przepadają za instalacjami LPG – nie brakuje doniesień o uszkodzonych głowicach i wypalonych uszczelkach pod nimi. Kto jest w stanie zaakceptować spalanie na poziomie 12 l/100km, powinien wybrać benzynowy motor 2.5 V6 – pięknie brzmi, zapewnia świetne osiągi i nie straszy nadmierną liczbą usterek. Nie można powiedzieć tego o kapryśnej jednostce 2.0 TS. Jej problemy z wariatorem faz rozrządu, przycierającymi się panewkami oraz dużym spalaniem oleju są powszechnie znane. W unowocześnionym 2.0 JTS trzeba zmagać się także z nagarem osadzającym się na zaworach dolotowych. Oczywiście osad można usunąć, jednak koszt operacji jest dość wysoki.

Ile pali Alfa Romeo 156 - sprawdź raporty spalania

Na wielu silnikach można znaleźć ślady wycieków oleju. Dość zawodny jest osprzęt jednostek napędowych – na liście potencjalnie problematycznych elementów znajdują się przepływomierze, cewki, zawory EGR, obudowy alternatora oraz regulatory ciśnienia paliwa. Użytkownicy Alfy Romeo 156 przypominają o konieczności troski o układ rozrządu i wymieniania paska, napinaczy i rolek co 60-80 tysięcy kilometrów. Przy wyższych przebiegach rośnie prawdopodobieństwo zerwania paska i poważnego uszkodzenia silnika. Profilaktycznie można wymienić pompę wody i wariator faz rozrządu.