Propozycja dla rodziny - Opel Zafira (1999-2005)
Przewiezie siedem osób lub ogromny bagaż. Nie jest skomplikowana technicznie i przesadnie droga w utrzymaniu, a na rynku wtórnym nie brakuje ładnie utrzymanych egzemplarzy. Gdyby tylko trwałość Zafiry była wyższa...
Pod koniec XX. wieku Europa zachwyciła się minivanami. Nieprzypadkowo. Samochody o rozmiarach i zwrotności typowego kompaktu, ale znacznie bardziej przestronne wewnątrz, świetnie zdają egzamin w miastach i na dalekich trasach.
Propozycją Opla była Zafira. Stylizacja oraz rozwiązania konstrukcyjne odpowiadają znanym z Astry II. Fajerwerków technicznych oraz wizualnych nie należy się więc spodziewać. Linie nadwozia są proste, natomiast kokpit mało wyszukany, lecz przejrzysty i ergonomiczny. Pod maską znalazły się sprawdzone jednostki napędowe, a wytrzymałe i tanie w serwisowaniu zawieszenie składa się z kolumn McPhersona oraz belki skrętnej z tyłu. W 2003 roku Zafira została zmodernizowana. Poza poprawionymi silnikami samochód otrzymał m.in. nową atrapę chłodnicy, a także inne reflektory.
Niemiecki koncern wchodził do segmentu, w którym niepodzielnie panowało Renault Megane Scenic – Samochód Roku 1997. Opel spróbował pozyskać klientów prezentując jeszcze bardziej funkcjonalny samochód. Zafira jest dłuższa od Scenica o blisko 15 centymetrów. Ma także większy rozstaw osi (+11 cm), który zapewnił dużą ilość przestrzeni we wnętrzu.
Clou programu była siedmioosobowa kabina z systemem składania foteli Flex-7. Dzięki niemu nieużywany trzeci rząd siedzeń można schować w podłodze, uzyskując równą przestrzeń ładunkową. Tym samym Opel rozwiązał problem znany użytkownikom innych minivanów, którzy w celu uzyskania optymalnej powierzchni ładunkowej często muszą demontować siedzenia. Ilość miejsca na tylnych fotelach jest oczywiście ograniczona i usatysfakcjonuje wyłącznie dzieci, ale za ich sprawą Zafira nie miała w swoim czasie europejskich konkurentów.
Przy komplecie pasażerów bagażnik Zafiry ma pojemność 150 litrów – niewiele, jednak skromna, 525-kilogramowa ładowność i tak nie pozwoliłaby na zabranie większej porcji bagażu. Po złożeniu trzeciego i drugiego rzędu foteli przestrzeń ładunkowa rośnie odpowiednio do 600 i 1700 l.
Zafira była oferowana z benzynowymi silnikami 1.6 (101 KM), 1.8 (115 i 125 KM) i 2.2 (147 KM) oraz wysokoprężnymi 2.0 DI (82 KM), 2.0 DTI (101 KM) i 2.2 DTI (125 KM). W minivanie o masie 1,4-1,5 tony żaden z nich nie sprawdza się rewelacyjnie. Prędkościomierz najsłabszego diesla jest w stanie wskazać „setkę” dopiero po 17 sekundach od startu. Znacznie bardziej żwawe są auta z podstawowym silnikiem benzynowym, które od 0 do 100 km/h przyśpieszają w czasie 13,5 s.
Raporty spalania Opla Zafiry - sprawdź, ile wydasz na stacjach paliw
Opel wziął pod uwagę fakt, że niektórzy kierowcy chcą jeździć znacznie szybciej. Przygotowano dla nich Zafirę OPC z lepiej wyprofilowanymi fotelami, utwardzonym w rozsądnych granicach zawieszeniem i doładowanym silnikiem o pojemności dwóch litrów (192 i 200 KM). Na sprint do „setki” topowy wariant Zafiry potrzebuje 8,2 sekundy. Pomysł łączenia rodzinnego minivana z bardzo mocnym silnikiem w pierwszej chwili może wydawać się karkołomny. Specjalna wersja Zafiry zyskała jednak uznanie klientów, szczególnie w bardziej zamożnych krajach, więc znalezienie używanego egzemplarza nie powinno przysporzyć problemów. Radość z jazdy kosztuje jednak sporo. Na niecałe 11 l/100km w cyklu mieszanym mogą liczyć wyłącznie kierowcy, którzy stronią od mocniejszego wciskania gazu.
Bardzo ciekawą propozycją dla oszczędnych jest Zafira 1.6 z fabryczną instalacją CNG, którą Opel oferował od 2002 r. Umieszczone pod podłogą zbiorniki metanu nie ograniczają funkcjonalności wnętrza. W Polsce, ze względu na mizerną sieć tankowania CNG – ok. 30 stacji na terenie większych miast, przydatność instalacji jest dyskusyjna.
Silniki zostały nieźle wyciszone, natomiast odpowiednio zestrojone zawieszenie zapewnia poprawne właściwości jezdne przy zachowaniu sporego komfortu. Wyposażenie wielu egzemplarzy jest przyzwoite, chociaż tradycyjne na największą liczbę udogodnień można liczyć w importowanych samochodach. Warto ich szukać, ponieważ początkowo bazowe wersje nie posiadały ABS-u, a za boczne poduszki powietrzne trzeba było dopłacać nawet w najdroższych odmianach.
Mimo podobieństw konstrukcyjnych w zestawieniach ADAC i TUV Zafira wypada gorzej od Astry II. Co zawodzi? Niezbyt trwałe są pompy wtryskowe i elementy układu podawania paliwa w silnikach wysokoprężnych, przepustnice, alternatory, zawory systemów recyrkulacji spalin oraz elementy układu zapłonowego. Jeżeli podczas jazdy próbnej stwierdzimy, że lewarek zmiany biegów pracuje opornie, a włączaniu przełożeń towarzyszy hałas, możemy z góry zakładać najgorszy scenariusz, czyli zużyte synchronizatory.
Szczególną uwagę warto zwrócić również na pracę układu kierowniczego. Nierównomierny opór zwiastuje konieczność naprawy elektrohydraulicznego układu wspomagania, która potrafi uderzyć po kieszeni. Proste zawieszenie wytrzymuje konfrontację z polskimi drogami. Najmniej trwałe są łożyska kół, łączniki stabilizatorów oraz amortyzatory. Samo nadwozie jest odporne na korozję, jednak rdza szybko niszczy układy wydechowe.
Kierowców irytują także „detale” w postaci nieprawidłowo działających podnośników szyb, wentylacji nie radzącej sobie z usuwaniem pary wodnej z szyb oraz hałasujących elementów wykończeniowych.
AutoRentgen - na co skarżą się posiadacze Opla Zafiry
Pierwsza generacja Opla Zafiry nie jest idealna. Samochód nie zaskakuje trwałością, osiągami oraz estetyką. Minivan z błyskawicą na masce ma jednak sporo zalet – niski koszt zakupu i utrzymania oraz prostą konstrukcję, która ułatwia obsługę serwisową.
Polecane silniki
Benzynowy 1.8: W przypadku Zafiry optymalnym wyborem jest silnik o pojemności 1,8 litra. Podaż używanych egzemplarzy jest bardzo duża, motor zapewnia przyzwoite osiągi, a w cyklu mieszanym spala 8,6-8,9 l/100km. Rozsądnie eksploatowana Zafira 2.2 potrafi być odrobinę bardziej oszczędna, jednak w tym przypadku liczba ofert sprzedaży jest niewielka. Silniki wysokoprężne potrzebują ok. 7 l/100km. Sporo, tym bardziej, że z trudem wypracowane oszczędności mogą zostać skonsumowane przez awarię, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest znaczne – stosunkowo często są wykrywane nieszczelności w układzie zasilania, a także psują się pompy wtryskowe.
Zalety:
+ Rozsądne koszty zakupu i utrzymania
+ Dobrze zestrojony układ jezdny
+ Przestronne i funkcjonalne wnętrze
Wady:
- Spora usterkowość
- Problematyczne turbodiesle
- Niezbyt atrakcyjna stylizacja nadwozia i wnętrza
Bezpieczeństwo:
Wynik w teście EuroNCAP: 3/5 (badanie w 2001 r.)
Ceny wybranych części zamiennych - zamienników:
Wahacz (przód): 70-230 zł
Tarcze i klocki (przód): 180-500 zł
Sprzęgło (komplet): 230-800 zł
Przykładowe ceny ofertowe:
2.0 DTI, 2000 r., 170000 km, 9 tys. zł
1.6, 2001 r., 153000 km, 12 tys. zł
2.2, 2003 r., 180000 km, 16 tys. zł
2.0 OPC, 2002 r., 135000 km, 19 tys. zł
Autorem zdjęć jest Damianrr, użytkownik Opla Zafiry