Typ bezproblemowy - Honda CR-V (1995-2001)
Pierwsza generacja Hondy CR-V jest praktyczna, przestronna i bezawaryjna. To ciekawa propozycja dla osób zainteresowanych nabyciem używanego samochodu z napędem na cztery koła oraz podwyższonym prześwitem.
Honda CR-V jest jednym z pionierów - obecnie niezwykle popularnego - segmentu SUV. W Japonii samochód zadebiutował już w 1995 roku, a do Europy dotarł w kolejnym roku. Przeznaczenie Hondy CR-V zdradza rozwinięcie jej nazwy, czyli Comfortable Recreational Vehicle.
Co prawda konstrukcja Hondy CR-V wkrótce osiągnie „pełnoletność”, jednak nie sposób powiedzieć, że auto wygląda przestarzale. Nielakierowane zderzaki i progi, szerokie listwy ochronne na drzwiach, relingi, czy kanciasta bryła nadwozia to rozwiązania stosowane nawet w najnowszych SUV-ach. Jedynym anachronizmem jest koło zapasowe na klapie bagażnika, które dodaje Hondzie terenowego sznytu.
Prześwit to bardzo przyzwoite 205 milimetrów. Teoretycznie Honda CR-V powinna radzić sobie w terenie nieco lepiej do wielu nowoczesnych, ale niżej stojących SUV-ów. Z prób weryfikacji możliwości samochodu na bezdrożach lepiej zrezygnować, co korzystnie wpłynie na żywotność sprzęgła wielotarczowego w układzie przeniesienia napędu na wszystkie koła. Sercem systemu Real Time 4WD są dwie pompy hydrauliczne, które sterują pracą sprzęgła wielotarczowego. Im większa różnica prędkości obrotowych między przednimi i tylnymi kołami, tym większa porcja momentu obrotowego trafia na tylną oś. Napęd Real Time 4WD nie zaskakuje krótkim czasem reakcji, jednak do jazdy po ośnieżonych lub gruntowych drogach w zupełności wystarcza. Przednionapędowe, rzadko spotykane odmiany CR-V pochodzą głównie z USA.
Dużą przestronność kabiny wypracowano dzięki 2,62-metrowemu rozstawowi osi oraz wyeliminowaniu tunelu środkowego. Między przednimi fotelami znajduje się stolik. Po jego złożeniu można przedostać się na tylną kanapę bez konieczności wychodzenia z samochodu. Wnętrze ma w zasadzie tylko jedną wadę – siermiężną stylizację. Prosty i pozbawiony jakiejkolwiek finezji kokpit można jednak pochwalić za przejrzystość. Ergonomia jest niezła, choć dobre wrażenie burzą nietypowe rozwiązania - na przykład panel do sterowania szybami na desce rozdzielczej, po lewej stronie kierownicy.
Bagażnik ma pojemność 375 litrów, a w przypadku liczenia wraz pojemnikiem pod podłogą - 445 litrów. To przeciętny wynik, który rekompensuje regularny kształt przestrzeni ładunkowej. Pokrywa bagażnika jest dzielona. Mniejsze przedmioty można wrzucić po uchyleniu szyby. Pełny dostęp daje otwarcie stalowej pokrywy, za którą nie kryje się próg załadunkowy. Wówczas CR-V przypomina o swoim japońskim rodowodzie. Piąte drzwi otwierają się w prawo – jeżeli zaparkowaliśmy samochód przy ulicy, załadowanie bagaży od strony chodnika będzie niewykonalne. Nietypowym, ale praktycznym rozwiązaniem jest wyjmowana podłoga bagażnika. Po rozłożeniu stelażu ukrytego w dolnej części zaczyna pełnić rolę piknikowego stolika.
Raporty spalania Hondy CR-V - sprawdź, ile wydasz na stacjach paliw
W kwestii wersji silnikowych Honda nie dała klientom pola manewru, oferując wyłącznie dwulitrową "benzynę". Nietypowe rozwiązanie w postaci połączonych tulei cylindrowych umożliwiło zaprojektowanie kompaktowego i lekkiego motoru. Do 1998 roku rozwijał 128 KM i 182 Nm. Po faceliftingu, który objął samochody z rocznika modelowego 1999, CR-V otrzymał 147-konny silnik (moment obrotowy pozostał bez zmian). Honda deklarowała, że zmodernizowana jednostka jest nie tylko mocniejsza, ale również bardziej ekonomiczna. Zapewnienia okazały się prawdziwe. Starszy motor zużywa średnio 9,9 l/100km, bardziej nowoczesny – 11,0 l/100km. Na sprint od 0 do 100 km/h CR-V potrzebuje 10,5 sekundy. Jednostki napędowe łączono z pięciobiegowymi ręcznymi skrzyniami lub automatycznymi przekładniami, które posiadały o jeden bieg mniej.
Mimo podwyższonego prześwitu CR-V dobrze czuje się na asfalcie. W trakcie podróżowania najbardziej dokucza hałaśliwość jednostek napędowych na wyższych obrotach. Korzystanie z nich podczas przyśpieszania oraz wyprzedzania jest konieczne. Jak na konstrukcję Hondy przystało, silnik najlepiej czuje się na wysokich obrotach – maksymalny moment obrotowy jest dostępny dopiero przy 4800 obr./min, a mocniejsza wersja dwulitrowego silnika kręci się do niemal 7000 obr./min. Wysokoobrotowa charakterystyka przekłada się na spore zużycie oleju – po zakupie CR-V warto pamiętać o konieczności sprawdzania jego stanu.
Niezależne zawieszenie oraz wysoki profil opon gwarantują komfort jazdy nawet na bardzo zniszczonych drogach. CR-V prowadzi się dobrze, ale znaczne przechyły nadwozia ograniczają przyjemność płynącą z pokonywania zakrętów. Precyzja układu kierowniczego zasługuje na pochwałę.
Samochód był nieźle wyposażony nawet na polskim rynku. Dopłat nie wymagały dwie poduszki powietrzne, elektrycznie sterowane szyby i lusterka oraz ABS. Opcję stanowiły system audio i klimatyzacja.
Eksploatacja Hondy CR-V jest praktycznie bezproblemowa. Ponadprzeciętną trwałość potwierdzają opracowania TUV. Wielu użytkowników CR-V ma przeświadczenie, że jest to następstwem produkcji samochodu w Japonii. Od połowy 2000 roku Hondę CR-V na europejskie rynki dostarczała również fabryka w brytyjskim Swindon.
Za typową wadę modelu CR-V można uznać niezbyt trwałe elektryczne podnośniki szyb. Klamka pokrywy bagażnika ma skłonność do zapychania się brudem, jednak do przywrócenia jej do stanu używalności wystarczy czyszczenie. W zawieszeniu najszybciej wybijają się łączniki stabilizatorów. Korozja jest zjawiskiem praktycznie nieznanym. Rude wykwity mogą zdradzać powypadkową przeszłość konkretnego egzemplarza.
Warto zweryfikować poprawność działania napędu na cztery koła, ponieważ naprawy bywają kosztowne. Jeżeli z okolic tylnego mostu dochodzi nadmierny hałas, który narasta podczas jazdy ze skręconymi kołami, może to oznaczać, że do wymiany kwalifikuje się płyn DPS-F w dyferencjale. Z kolei trzaski mogą świadczyć o uszkodzeniu sprzęgła wielotarczowego. Z największą ostrożnością trzeba podchodzić do egzemplarzy noszących ślady eksploatacji w terenie, która może nadwerężyć wiele podzespołów.
Ceny oryginalnych części zamiennych wysokie. Podaż zamienników nie jest duża, a ich ceny nie rozpieszczają. W niektórych przypadkach rozwiązaniem może być sięgnięcie po części używane. Tych nie brakuje, a „dawcami” są najczęściej samochody importowane z Wielkiej Brytanii.
Opinie kierowców - na co skarżą się posiadacze Hondy CR-V
Honda CR-V to bardzo ciekawa propozycja dla osób zainteresowanych zakupem SUV-a. Dostępne na rynku wtórnym egzemplarze pokonały już wiele kilometrów, jednak przebiegów nie należy się obawiać. Zadbana CR-V nawet po 200 tysiącach kilometrów powinna świetnie wyglądać i bez konieczności remontu jednostki napędowej posłużyć przynajmniej przez kolejne kilkadziesiąt tysięcy kilometrów.
Polecane silniki
Benzynowy 2.0 16V (147 KM): Zainteresowany zakupem Hondy CR-V nie ma wyboru. Musi zaakceptować jedyny z dostępnych silników. Na szczęście „dwulitrówka” jest udaną konstrukcją – trwałą i wystarczająco dynamiczną. Ze względu na bardziej roztropne obchodzenie się z paliwem rekomendujemy udoskonalony, 147-konny silnik, który pojawił się w drugiej połowie 1998 roku. Niecałe 10 l/100km to jednak wciąż dużo. Znaczy odsetek samochodów został wyposażony w instalacje LPG. Zasilanie gazem może prowadzić do wypalania zaworów oraz uszczelek pod głowicą.
Zalety:
+ Ponadprzeciętna trwałość
+ Przestronne i funkcjonalne wnętrze
+ Zawieszenie w sam raz na polskie drogi
Wady:
- Mało wyszukana stylizacja wnętrza
- Wysokie ceny używanych egzemplarzy
- Brak silnika wysokoprężnego
Ceny wybranych części zamiennych - zamienników:
Wahacz (przód, dolny): 150-300 zł
Tarcze i klocki (przód): 200-500 zł
Sprzęgło (komplet): 500-700 zł
Przykładowe ceny ofertowe:
2.0, 1997 r., 278000 km, 13 tys. zł
2.0, 2000 r., 167000 km, 15 tys. zł
2.0, 1998 r., 120000 km, 18 tys. zł
2.0, 2001 r., 130000 km, 21 tys. zł
Autorem zdjęć jest Damian_CC7, użytkownik Hondy CR-V