Mały drogowy bandyta. Szczególnie taki czarno czerwony jak mój. Nie jest to auto dla kogoś kto chce po prostu codziennie przejechać z domu do pracy. Trzeba mieć w żyłach benzynę zamiast krwi żeby chcieć kupić ten samochód i wydać na niego takie pieniądze. Ale każdy kto już się na to zdecyduje na pewno się nie rozczaruje. Abarth jest wart każdej wydanej na niego złotówki. Miałem już w życiu dużo samochodów i uważam, że w tej cenie nie da się kupić auta które dawałoby większą frajdę z jazdy niż Abarth i było bardziej rasowym sportowcem. Wbrew pozorom Abarth nie jest tylko autem do miasta. To prawdziwa autostradowa bestia dla której prędkość przelotowa rzędu 160-170km/h nie stanowi żadnego problemu i czujemy się przy tych prędkościach wyjątkowo pewnie i bezpiecznie. No i ile radości z takiej trasy...

Mały ale wariat!!! Tak w skrócie można opisać tego małego szatana. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów auto zadziwia swoją ergonomią, przestrzenią w kabinie (owszem, tylko dla 2 osób) . Przy moim wzroście 190cm znalazłem swoją pozycję za kierownicą. Nie powiem, nie jest ona idealna jak na sportowe auto ale siedzenie nieco wyżej też ma swoje plusy, nie trzeba kupować SUV-a żeby siedzieć wyżej czy wygodniej wsiadać. Wszystko jest zawarte w Abarth-cie. Ale najlepsze co oferuje te niesamowite auto znajduje się pod maską, ale o tym za chwilę ;-)

Zrobiłem 17 tyś i ciągle chcę się więcej. Tak drogie, małe i niepraktyczne auto kupuje się sercem nie rozumem i tak trzeba je postrzegać. W zamian daje dużo więcej niż przemieszczanie się z punktu A do B.