Czar rodzinnych wakacji

Peugeot 5008 to, jak na vana, dość zgrabne autko. Ma długość 452,9 cm, szerokość 183,7 cm, wysokość 164,4 cm i rozstaw osi 272,7 cm. W tak skonfigurowanym jednobryłowym pudełku wygospodarowano 7 miejsc. Dwa dodatkowe są składane i chowane w podłodze bagażnika. Cudów komfortu nie można się po nich spodziewać, ale Peugeot starał się zapewnić ich pasażerom jak najlepsze warunki. Na bocznych ścianach bagażnika są więc tapicerowane podłokietniki i zamykane schowki, które mają ułatwiać podróżowanie ewentualnym pasażerom trzeciego rzędu foteli i zmniejszyć poczucie wyrzucenia ich do przestrzeni bagażowej.

Kiedy dwa dodatkowe miejsca są schowane w podłodze, bagażnik ma pojemność od 579 l do 678 l. Wielkość ta jest zmienna, bo drugi rząd siedzeń to trzy niezależne fotele, które można indywidualnie przesuwać o 13 cm i zmieniać kąt ustawienia ich oparć. W wersji, którą miałem przyjemność jeździć pasażerowie tylnych foteli mieli bardzo komfortowe warunki podróżowania. Mogli wykorzystywać składane stoliczki umieszczone na tylnych ścianach oparć przednich foteli oraz zestaw DVD z ekranami w ich zagłówkach. W przypadku wyjazdów w dalsze trasy z dziećmi to nieoceniony element wyposażenia, redukujący niemal do zera poziom marudzenia latorośli z powodu nudy, niewygody i długiej jazdy. Rodzicom pozostaje najwyżej raz na półtora godziny mediować w konflikcie na tle wyboru filmu.

Jeżeli filmy się znudzą duże okna i do połowy przeszklony dach pozwalają chłonąć urodę mijanych krajobrazów.

Model 5008 to auto dla podróżujących rodzin, więc i rodzice mają z przodu wiele elementów poprawiających im komfort jazdy. Wsiadając za kierownicę czułem się otoczony samochodem – z jednej strony miałem dość wysokie burty drzwi a z drugiej także wysoki tunel między przednimi fotelami połączony z centralną konsolą masywnym, malowanym błyszczącym, „fortepianowym" lakierem gniazdem drążka zmiany biegów. Zamontowano go blisko centralnej konsoli i umieszczono tuż za nim niewielki klawisz elektronicznego hamulca postojowego. Rezygnacja z tradycyjnej dźwigni ręcznego hamulca pozwoliła umieścić na tunelu pakowny, zamykany schowek – stąd jego większa niż u konkurentów wysokość.

W kabinie samochodu sporo jest funkcjonalnych schowków i półek. Zgrzytem był tylko schowek w desce rozdzielczej przed pasażerem, który okazał się znacznie mniejszy niż sugerowała duża zamykająca go klapka.

Centralna konsola jest bardzo zgrabna. Panel sterowania dwustrefową klimatyzacją jest elegancki, zwarty i dzięki zastosowaniu okrągłych elementów wygląda bardziej interesująco niż prostokątna klawiatura. Elegancki i ładny jest także panel sterowania radiem. Spora w tym zasługa niewielkich, wielofunkcyjnych przełączników. Można było zastosować takie rozwiązania – ładne, ale podczas jazdy niezbyt poręczne w obsłudze przez kierowcę – bo ma on do dyspozycji także tradycyjne w tej marce wygodne sterowanie pod kierownicą.

Centralna konsola połączona optycznie z tablicą rozdzielczą jest zwarta i zgrabna także dlatego, że wysuwany ekran nawigacji został umieszczony wyżej, w górnej części deski rozdzielczej. Na tablicy rozdzielczej mamy dwa okrągłe zegary w chromowanych obwódkach, rozdzielone wyświetlaczem. Dzięki połączeniu odsłony tablicy rozdzielczej i centralnej konsoli miejsce kierowcy ma dynamiczny, sportowy charakter. W przypadku testowanego egzemplarza miało to tym większe uzasadnienie, że pod maską tkwił jeden z najbardziej dynamicznych silników w gamie – benzynowy 1,6 THP. Ma on moc 156 KM i maksymalny moment obrotowy 240 Nm. O kilka koni więcej ma najmocniejszy w tym modelu turbodiesel, ale to silnik 1,6 THP zapewnia największą prędkość – 195 km/h.

Prawdę mówiąc nie czułem się jednak w tym samochodzie jak w sportowej maszynie. Wysokie nadwozie i pozycja siedzenia wraz z długim nosem sprawiały wrażenie, że początkowo czułem się nieco jak przy prowadzeniu autobusu. Masywne fotele także dawały więcej komfortu niż stabilności podczas dynamicznych skrętów. Muszę jednak przyznać, że przyspieszenie w 9,6 s do 100 km/h pozwalało całkiem sprawnie się poruszać, bez problemu wyprzedzać czy szybko włączać się do ruchu. Kiedy więc oswoiłem się z gabarytami samochodu i pozycją za kierownicą poczucie dynamiki jazdy znacznie wzrosło. Spalanie wynoszące średnio 7,1 l/100 km na szczęście także jest bardziej rodzinne niż sportowe.

Mając w planach wakacyjne wyjazdy z rodziną do pakowności, komfortu i funkcjonalności tego samochodu można zatęsknić.