Europejski Amerykanin

W czasie jazdy Chryslerem, w uszy rzuca się... absolutna cisza. Inżynierowie odpowiedzialni, za wyciszenie samochodu spisali się naprawdę dobrze. Do wnętrza nie docierają najmniejsze hałasy szumów opływowych, a silnik słychać dopiero w górnych zakresach obrotów. Co do dźwięku silnika- jest bardzo przyjemny dla ucha. Szczególnie w wyższych partiach obrotów dźwięk 6-cio cylindrowca nabiera sportowego charakteru. Mimo niewielkiej jak na amerykańskie standardy pojemności, konstruktorom udało się wykrzesać z 3.5 litrowego silnika ponad 250 koni mechanicznych. Zapowiada to dobre osiągi i subiektywnie tak jest. Chrysler spontanicznie reaguje na każde wciśnięcie pedału gazu, przyspieszenie wciska w fotel, a wyprzedzanie nie stanowi żadnego problemu. Kiedy jednak spojrzymy na dane producenta, nie możemy uwierzyć własnym oczom. Prawie 9 sekund do setki?? To nie może być prawda!! Ale no cóż.... urządzenia pomiarowe nie kłamią. Po dłuższym zastanowieniu znalazłem chyba przyczynę tego stanu rzeczy. Chrysler wyposażony jest w automatyczną 4-przełożeniową skrzynie biegów. Do tego biegi zostały zestrojone „po amerykańsku", czyli jadać 200 na obrotomierzu mamy zaledwie 4000 obrotów na minutę!!! Skrzynia nie sprzyja więc startom spod świateł, ale za to ze swoimi długimi przełożeniami jest wymarzona na dalekie podróże. Samochód zadowala się przeciętnymi ilościami paliwa, jak na tą klasę i moc oczywiście. Średnio spala około 14-15 litrów na sto kilometrów.

Zawieszenie bardzo dobrze wybiera nierówności i jest komfortowe nawet na naszych dziurawych drogach. Do uszu kierowcy nie docierają żadne odgłosy jego pracy. Dzięki dużej szerokości auto jest bardzo stabilne i mimo dość miękko zestrojonych sprężyn i amortyzatorów nie przechyla się na zakrętach. Jednak w ekstremalnych sytuacjach Chrysler potrafi niemile zaskoczyć kierowcę- tył może stanąć w wyścigi z przodem. Jednakże w tym przypadku, metą może okazać się przydrożny rów. Krótko mówiąc zawieszenie jest poprawne, jednak nie nadaje się do szaleństw, tylko do statecznego przemieszczania się, do czego zostało zresztą zaprojektowane. Wspomaganie układu kierowniczego działa bardzo dobrze. Kółko kręci się lekko i bez żadnych oporów. W mieście to duża zaleta, natomiast na trasie nie można się oprzeć wrażeniu, że koła lekko „pływają" po drodze przez zbyt dużą siłę wspomagania. Szczególnie przy wyższych prędkościach jest to drażniące. Ponadto przełożenie układu kierowniczego jest trochę za duże, co przeszkadza w szybkiej jeździe po krętych drogach. Do hamulców nie można mieć większych zastrzeżeń. Prezentują średnią skuteczność, ale za to nie są podatne na fading.

Skrzynia biegów jest na naprawdę dobrym poziomie. Co prawda nie jest ona tak bardzo zaawansowana technicznie jak automat np. Mercedesa, czy BMW, natomiast jest bardzo dobrze dopracowana. Zmienia biegi lekko, bez szarpnięć, nawet jeśli zdecydujemy się na redukcję z 4 na 2 bieg. Automat oferuje również możliwość zmiany przełożeń ręcznie. Jak w większości tego typu konstrukcji, tak i w Chryslerze taka możliwość została dodana chyba tylko dlatego, że jest to pewna strategia marketingowa. Producent łudzi kierowcę, że wybierając skrzynie automatyczna, w razie potrzeby będzie mógł sprawnie samemu decydować o momencie zmiany biegu. Do tej pory taka skrzynia biegów wyszła dobrze tylko dwóm producentom i Chrysler się do nich nie zalicza. Tryb ręczny działa w żółwim tempie i zamiast uśmiechu na twarzy pozostawia jedynie irytację i kołatające się w głowie pytanie, „Dlaczego tak wolno zmienia biegi?" Lepiej więc pozostawić zmianę biegów automatowi.