Czy warto kupić: używana Skoda Octavia II (od 2004)

Pierwsza generacja Octavii zadebiutowała w 1996 roku. Czeską limuzynę zbudowano na płycie podłogowej PQ34, znanej m.in. z Volkswagena Golfa IV. Było to równoznaczne z belką skrętną tylnego zawieszenia oraz niewielkim, 2512-milimetrowym rozstawem osi, który ograniczał ilość miejsca dla pasażerów drugiego rzędu. Jakość wykonania – przyzwoita, chociaż w tańszych wersjach mocno oszczędzano na plastikach, jak również wyposażeniu. Octavia rekompensowała niedostatki ogromnymi bagażnikami oraz korzystnym stosunkiem ceny do jakości. Karoseria długa na 4,5 metra plasowała Octavię na pograniczu segmentów C i D.

W 2004 roku przyszedł czas na Octavię drugiej generacji, która - podobnie jak poprzedniczka - znalazła się na granicy klasy średniej niższej i średniej. Pod atrakcyjniej ukształtowaną blachą kryła się nowa płyta PQ35. Podwozie, stosowane m.in. w Golfach V i VI, miało niezależne tylnych kół oraz 2578-milimetrowy rozstaw osi. Dodatkowe siedem centymetrów między osiami korzystnie wpłynęło na ilość miejsca w kabinie. Z przodu nie zabraknie go nawet najwyższym. Z tyłu dwie dorosłe osoby również nie będą narzekały na brak komfortu. Wyraźnej poprawie uległy materiały wykończeniowe oraz poziom wyposażenia. Octavia przestała przypominać budżetowy samochód, co ułatwiło czeskiej marce dotarcie do bardziej wymagających klientów.

W 2005 roku Skoda uruchomiła produkcję Octavii II Combi. Jej kufer mieści 605-1655 l. Liftback oferuje 585-1455 l na bagaż. Takie wyniki stawiają Octavię na czele segmentu C. Samochód jest też niedoścignionym wzorcem dla wielu większych aut. Bardzo pozytywnie zaskakuje także ładowność. Przekracza 600 kilogramów, co pozwala na pełne wykorzystanie ogromnej przestrzeni bagażowej.

Czas na odsłonięcie Octavii II po faceliftingu przyszedł w 2008 roku. Zmodernizowane samochody pojawiły się w salonach na początku kolejnego roku. W największym stopniu zmieniono przednią część nadwozia. Drobnych poprawek (kierownica, liczniki) dokonano w kabinie. Pod maskę trafiły nowe jednostki napędowe. Warto dodać, że przedliftowa wersja nie zniknęła z rynku. W latach 2010-2012 była oferowana jako Octavia Tour II – przyjazny kieszeni model ze sprawdzonymi silnikami oraz podstawowym wyposażeniem z zakresu bezpieczeństwa i komfortu.

Skoro jesteśmy przy wyposażeniu warto zaznaczyć, że w przypadku Octavii II jego poziom jest niezwykle zróżnicowany. Najtańsze auta z rynku wtórnego nie rozpieszczają - zwykle posiadają cztery poduszki powietrzne, wspomaganie i regulację kierownicy, radioodtwarzacz, manualną klimatyzację i komputer pokładowy. Droższe oferują dużo więcej udogodnień. Możliwe jest znalezienie Octavii z automatyczną, dwustrefową „klimą”, fabryczną nawigacją, tempomatem, biksenonowymi reflektorami, podgrzewanymi fotelami oraz tapicerką ze skóry.

Przestrzeń pasażerska punktuje świetnie wyprofilowanymi fotelami. Tysiąc kilometrów bez dłuższych postojów? W Octavii II to żaden problem. Podobać może się również stonowana kolorystyka wnętrza oraz niezła jakość materiałów wykończeniowych. Estetyka wnętrza Octavii jest uzależniona od wersji wyposażeniowej. Ponure kabiny bazowych odmian nie rzucają na kolana, jednak topowe warianty – Elegance, Laurin & Klement oraz RS, można stawiać w jednym rzędzie z niemieckim rodzeństwem. Pozytywne wrażenie robi też wysoka precyzja wykonania oraz przemyślność poszczególnych rozwiązań. Liczba schowków, skrytek i uchwytów powinna usatysfakcjonować każdego. Pewne zastrzeżenia można mieć do solidności montażu. Przy wyższych przebiegach elementy wykończeniowe mogą wydawać różne dźwięki.

Gama jednostek napędowych jest niezwykle rozpięta. Na rynku wtórnym znajdziemy Octavie II z benzynowymi motorami 1.2 (105 KM), 1.4 (75, 80 i 122 KM), 1.6 (102 i 116 KM), 1.8 (160 KM) i 2.0 (150 i 200 KM) oraz wysokoprężnymi 1.6 (105 KM), 1.9 (105 KM) oraz 2.0 (110, 140 i 170 KM).

Dopasowanie samochodu do indywidualnych potrzeb ułatwiały opcje w postaci dwusprzęgłowych skrzyń DSG oraz napędu na cztery koła ze sprzęgłem Haldex. W 2008 roku miejsce Haldexa drugiej generacji zajął Haldex IV. Tylna oś wciąż była dołączana, jednak udoskonalona konstrukcja napędu sprawiła, że proces przebiegał płynniej i bardziej efektywnie. Haldex IV daje elektronice możliwość prewencyjnej zmiany rozkładu momentu obrotowego przed wystąpieniem poślizgu (np. po mocniejszym dodaniu gazu). Napęd 4x4 był oferowany w wersji kombi z silnikami 2.0 FSI, 1.9 TDI oraz 2.0 TDI. Najbardziej charakterystyczną Octavią 4x4 była Octavia Scout z prześwitem zwiększonym do 18 centymetrów oraz nielakierowanymi osłonami zderzaków, błotników i progów.

Ile pali Skoda Octavia II - sprawdź raporty spalania

Najtańsze w eksploatacji są Octavie z silnikami 1.9 TDI (105 KM) oraz 1.6 MPI (102 KM) z instalacją gazową. Aby cieszyć się dobrą dynamiką, trzeba oczywiście szukać samochodów z mocniejszymi motorami. Bardzo pozytywne wrażenie robią turbobenzynowe jednostki TSI. Umiarkowane spalanie przy świetnych osiągach i wysokiej elastyczności kusi. Nie są to jednak silniki idealne. W 1.4 TSI może dojść do pęknięcia tłoka – problem dotyczy przede wszystkim mocniejszych, niestosowanych w Octavii motorów z podwójnym doładowaniem, ale znane są przypadki awarii w 122-konnym 1.4 TSI. Niepotrzebne wydatki może także generować rozciągający się łańcuch rozrządu, który jest problemem znanym również użytkownikom aut z silnikiem 1.8 TSI. Jednostki TSI posiadają bezpośredni wtrysk paliwa – ewentualna wymiana wtryskiwaczy uderzy po kieszeni.