SUV za rozsądne pieniądze - Toyota RAV4 (2000-2006)

Pierwsza generacja Toyoty RAV4 zadebiutowała w 1994 roku. Pomysł zminiaturyzowania i ucywilizowania terenówki z prawdziwego zdarzenia okazał się strzałem w dziesiątkę. Prekursor współczesnych crossoverów i SUV-ów nie musiał długo czekać na pojawienie się konkurentów. Aby nie oddawać im pola Toyota w 2000 roku zaprezentowała drugą generację „Ravki”. Samochód wyglądał dużo solidniej od poprzednika, co wraz z dobrą renomą marki pozwoliło na błyskawiczne przedarcie się na czołowe miejsca list sprzedaży.

Na wielu rynkach Toyota RAV4 otrzymywała w standardzie klimatyzację, dwie poduszki powietrzne oraz elektrycznie sterowane przednie szyby. Stały napęd na cztery koła nie był oferowany w bazowym wariancie. Pod koniec 2003 roku RAV4 przeszłą facelifting, który przyniósł odświeżone kształty nadwozia oraz dłuższą listę wyposażenia.

W Europie samochód był dostępny z benzynowymi silnikami 1.8 VVTi (125 KM) i 2.0 VVTi (150 KM) oraz wysokoprężnym 2.0 D4-D (115 KM), przy czym podstawowy motor benzynowy zarezerwowano dla 3-drziowej wersji z napędem na przednie koła. W przypadku aut importowanych z USA w grę wchodzi również benzynowy silnik 2.4 o mocy 163 KM.

Kto liczy na oszczędne podróżowanie, powinien zainteresować się samochodem z benzynowym silnikiem 1.8 VVTi oraz wysokoprężnym 2.0 D4-D. Oba w cyklu mieszanym zadowalają się niecałymi 8 l/100km. 150-konny motor benzynowy zużywa średnio 10 l//100km. W przypadku samochodów z „automatem” spalanie wzrasta zwykle o 2 l/100km.

Jazda Toyotą RAV4 będzie należała do przyjemnych, jeżeli prowadzący nie poczuje w sobie żyłki sportowca. Wysokie nadwozie i mocno wspomagany układ kierowniczy nie ułatwiają pokonywania zakrętów. Największym mankamentem japońskiego SUV-a są jednak manualne skrzynie biegów – irytują niską precyzją mechanizmu wybierania przełożeń. Czterobiegowy „automat” był dostępny wyłącznie w zestawieniu z dwulitrowym silnikiem benzynowym.

Trzydrzwiowa wersja ma karoserię długą na zaledwie 3,8 metra, a osie dzieli 2,3 metra. To wyniki na poziomie niezbyt wyrośniętego samochodu segmentu B, więc nie należy oczekiwać szokującej przestronności wnętrza. Będzie w nim wygodnie tylko dwóm dorosłym osobom. Tylna kanapa zazwyczaj służy do transportu bagaży – przestrzeń ładunkowa ma pojemność zaledwie 150 litrów. Przesuwając dwa tylne fotele do przodu uzyskamy do 230 litrów.

Bagażnik pięciodrzwiowej Toyoty RAV4 ma słuszną pojemność 410 litrów (po przesunięciu kanapy do 500 l), a nadwozie o długości 4,2 metra oraz 2490-milimetrowy rozstaw osi zapewniają rozsądną przestronność wnętrza. Nawet w większej „Ravce” na tylnych fotelach dorosłym pasażerom nie będzie najwygodniej.

Wnętrze utrzymano w stylu typowym dla Toyoty – jest prosto i rzeczowo. Jedyną smaczkiem są wskaźniki z czerwonymi igłami oraz białym tłem, które zamknięto w osobnych tubusach. Na ergonomię nie sposób narzekać. Tworzywa wykończeniowe mają jakość oraz kolorystykę typową dla japońskich aut. Przeciętną. Najpoważniejszym niedostatkiem jest ograniczona ilość mat tłumiących, na skutek czego do wnętrza przenika wiele dźwięków.

Toyoty sprzed lat słynęły z trwałości. Jak wyglądają sprawy w przypadku modelu RAV4? Zdarzają się egzemplarze, które mimo upływu kolejnych dziesiątek tysięcy kilometrów nie są nękane przez awarie. Potwierdzeniem solidności auta mogą być wysokie notowania w raportach TUV. ADAC ma mniej pochlebne zdanie na temat RAV4 i plasuje ją w połowie stawki. Słów krytyki nie szczędzą natomiast niektórzy użytkownicy, którzy spodziewali się całkowicie bezawaryjnego pojazdu.