Szlachetny brat Golfa - Audi A3 (2003- )

Mimo szlachetnych korzeni Audi A3 nie jest przesadnie drogie w utrzymaniu. Procentuje przynależność do grupy Volkswagena, pokrewieństwo z Golfem, Leonem i Octavią oraz wynikająca z tego ogromna podaż zamienników. W perspektywie dłuższej eksploatacji zaletą może okazać się mniejsza liczba zaawansowanych rozwiązań technicznych niż w większych modelach Audi, co dodatkowo obniży koszty utrzymania.

Podstawowe wersje A3 nie miały na stanie nawet klimatyzacji. Z kolei w droższych wariantach klient często musiał dopłacać za automatyczną klimatyzację, a nawet tempomat i komputer pokładowy. Na zakup kompaktowego Audi decydowali się zwykle dobrze sytuowani kierowcy, więc bazowe wersje mimo wszystko nie są często spotykane. Topowe warianty otrzymywały m.in. napęd Quattro. Co prawda nie był to system oparty na mechanizmach różnicowych Torsen – jak w większych modelach Audi, ale sprawnie działające sprzęgło Haldex wydatnie podnosi bezpieczeństwo jazdy w trudnych warunkach. Przy okazji ułatwia też wykorzystanie możliwości najmocniejszych silników.

Jak przystało na samochód klasy Premium, wnętrze Audi A3 wykończono materiałami wysokiej jakości, przywiązując wagę do precyzji montażu – firmie z Ingolstadt udało się przenieść jakość typową dla aut segmentu wyższego do klasy kompaktowej. Sprawia to, że nawet po latach A3 prezentuje się znacznie lepiej od wielu nowych samochodów klasy C.

Od 2003 roku Audi oferowało trzydrzwiową wersję A3. W 2004 roku gamę uzupełniła 5-drzwiowa wersja Sportback. Nadwozie pojazdu wydłużono, ale rozstaw osi pozostał niezmieniony. Na przedłużeniu karoserii o osiem centymetrów skorzystał głównie bagażnik, który urósł z 350 do 370 litrów. Sportback, czyli namiastka wersji kombi otrzymała również inaczej zestrojone podwozie, zmienione detale wnętrza i atrapę chłodnicy nawiązującą do większego A6.

Przestronność przedziału pasażerskiego obu wersji nie pozostawia wiele do życzenia. W kompaktowym Audi będzie wygodnie nawet czterem dorosłym osobom. To skok jakościowy w porównaniu do pierwszej generacji A3. Jego tylna kanapa nadawała się raczej dla niewyrośniętych dzieci.

Audi A3 było oferowane z dużą liczbą jednostek napędowych. W przypadku silników benzynowych klienci mogli zdecydować się na motory 1.2 TSI (105 KM), 1.4 TFSI (125 KM), 1.6 (102 KM), 1.6 FSI (115 KM), 1.8 TFSI (160 KM), 2.0 FSI (150 KM), 2.0 TFSI (200 i 265 KM) oraz 3.2 V6 FSI (250 KM). W przypadku silników Diesla do wyboru były 1.6 TDI (90 i 105 KM), 1.9 TDI (105 KM) oraz 2.0 TDI (140 i 170 KM).

Co wybrać? Osoby oczekujące niskich kosztów eksploatacji powinny wziąć pod uwagę benzynowy silnik 1.6 (102 KM), który jest solidny i dobrze współpracuje z gazem oraz sprawdzony 1.9 TDI. TFSI, czyli doładowane jednostki z bezpośrednim wtryskiem paliwa, łączą doskonałe osiągi i elastyczność z oszczędnością podczas delikatnego operowania pedałem gazu. Są jednak pewne „ale”, które póki co stwierdzano głównie w jednostce 1.4 TFSI. Pękające tłoki i przedwcześnie zużyty rozrząd mogą znacznie zwiększyć koszty utrzymania pojazdu. Pochwały użytkowników przeplatają się ze słowami krytyki również w przypadku większych silników TFSI. W przypadku zainteresowania konkretnym samochodem warto udać się po radę do wyspecjalizowanego serwisu.

Problemy potrafią sprawiać także silniki 2.0 TDI z 16-zaworową głowicą – głównie motory z pierwszego okresu produkcji, w których zdarzały się pęknięcia głowic oraz problemy ze smarowaniem i wiązką elektryczną. Z racji wąskiego zakresu obrotów użytecznych diesle chętnie łączono ze zautomatyzowanymi przekładniami DSG, znanymi w Audi pod oznaczeniem S-Tronic. Błyskawiczne oraz z reguły trafne zmiany biegów przemawiają za dopłaceniem za skrzynię. Zainteresowani używanym A3 powinni jednak zwrócić uwagę na dwumasowe koło zamachowe – tempo zmiany biegów nie wpływa dobrze na jego żywotność.