Ocena kierowcy - Honda Accord VII Sedan

Warto wydać trochę więcej podczas zakupu, żeby cieszyć się komfortem i niezawodnością podczas eksploatacji.

Honda zrobiła dobry krok proponując podstawowy silnik o mocy 155 KM, który dostosowany jest do masy, charakteru i przeznaczenia auta. Wszystkie silniki wolnossące o pojemności 1.6, 1.8 dla aut segmentu D pozostawiają niedosyt. W Accordzie nie ma się czego wstydzić. Pomimo automatycznej skrzyni biegów jest wystarczająco elastyczny, szczególnie przy prędkościach 80-120 i 160-180 km/h. W różnych rankingach silnik znajduje się w ścisłej czołówce w swojej klasie. Bardzo przyjemny dźwięk powyżej 4 tys obrotów, do 3 tys prawie go nie słychać. Nie budzi grozy wśród mechaników. Brak słabych punktów poza możliwymi wżerami na wałkach rozrządu do 2003 roku. Mój jest z maja 2003 i ma już fabrycznie zamontowane poprawione wałki, więc wada ta dotyczyła tylko niewielkiej serii. Łatwo to z resztą sprawdzić po VINie, Honda wskazała do którego numeru VIN problem może się pojawić. Od wymiany oleju (5W40) do dziś (pół roku, 12 tys. km) nie widać na bagnecie żadnego ubytku oleju. Wbrew obiegowym opiniom dobrze znosi gaz, o ile instalacja jest profesjonalnie wykonana (około 3500 zł). Ja sobie podarowałem, jeżdżę głównie po mieście na krótkich odcinkach.

Rewelacja. Nie szarpie, długi piąty bieg (3 tys. obrotów przy 140 km/h)., dobrze reaguje na zachowanie kierowcy. Przy szybkim wciśnięciu gazu zbija więcej biegów dając kierowcy do dyspozycji wysoki moment obrotowy. Przy delikatnym traktowaniu gazu płynnie przechodzi do sąsiednich przełożeń. Nie gubi się pod górę, na zimnym silniku nie dławi silnika niskimi obrotami. Trzeba tylko pamiętać o okresowej, statycznej wymianie oleju, najlepiej w ASO na oryginalnym płynie ATF. Koszt z materiałem około 400 zł, specjalistyczne stacje diagnostyczne żądają podobnych kwot, a w ASO przy okazji robią podstawowy przegląd pojazdu. Jest to jeden z tych automatów, których nie należy się obawiać i był on głównym powodem, dla którego zdecydowałem się na Hondę. Trudno szukać auta do 25 tys. w tym segmencie z tak niezawodną, automatyczną, 5 biegową skrzynią.

Twardy, ale sprężysty. Czuć kontakt z drogą, przez co nie nudzi kierowcy. Pewnie trzyma się w zakrętach. Trasa 1300 km nie przyprawia bólu pleców. Na równej nawierzchni nie zamieniłbym na nic innego, na kostce brukowej inne auta lepiej się zachowują, nie dając jednak przy tym takiej pewności prowadzenia przy wyższych prędkościach. Coś za coś.

Brak uwag. Przód ok, tył ok, pomagają czujniki parkowania z tyłu i sferyczne lusterka. Generalnie w tym punkcie narzekają Ci, którzy podczas parkowania nie wspomagają się lusterkami. Nie spotkałem się jeszcze z samochodem, którym ciężko parkuje się tyłem, łącznie z dużymi busami.

Wygodne fotele, regulacja lędźwiowa, dość długie jak na Japończyka siedzisko, dobre trzymanie boczne, regulacja otoczenia kierowcy we wszystkich płaszczyznach. Mimo upływu lat przejrzysta i ładna deska rozdzielcza. Czytelne, białe podświetlenie zegarów. Guziki tam gdzie trzeba, sterowanie radiem mogłoby być po prawej stronie, ale zdążyłem się już do tego przyzwyczaić. Jedna wada - kompletnie niezrozumiały sposób poruszania się po dodatkowych funkcjach radia typu ustawienie zegara, tryb wyświetlania godziny. Trzeba używać kombinacji dwóch przycisków i nadal robię to na czuja. Być może celem było ograniczenie liczby przycisków, które nie są niezbędne kierowcy. Nie sprawia to jednak problemów na codzień.

Klima szybko chłodzi, pomimo wieku auta pracuje bez zarzutu, szczelność w normie. Zdarzyła mi się awaria przekaźnika. Koszt to kilka złotych, diagnoza bardzo prosta - brak charakterystycznego cyknięcia w skrzynce z bezpiecznikami po uruchomieniu AC. Od tego momentu spokój. Ogrzewanie także bez zarzutu.

W 4 osoby podróżuje się komfortowo. Znacznie lepiej niż w BMW 3, Audi A4, podobnie jak w Avensis, troszkę mniej miejsca niż w Passacie, Citroen C5.

Na równych drogach jest ok. Powyżej 130 km/h i stałych obrotach nie słychać silnika, lecz szum opon. Wiele zależy też od ich rodzaju, moje Michelin letnie są głośniejsze niż zimówki Toyo. Mimo to lepszy jest szum opon niż wycie silnika, co sprawia, że w kwestii wyciszenia auto jest bardzo komfortowe. Plastiki na dziurach potrafią czasem zatrzeszczeć. Nie jest to jednak przypadek odosobniony, podobnie zachowuje się konkurencja (Passat B6, BMW 3, Avensis). Lepiej wypada Audi A4, A6, Volvo S60.

Nie zdarzają się niezapowiedziane awarie. Brak jest tak szerokiej oferty dobrych zamienników jak w grupie Volkswagena, dlatego niektóre części wysokiej jakości bywają droższe niż u popularniejszej konkurencji. Jest przykładem auta drogiego w zakupie, lecz długoterminowo taniego w utrzymaniu.

Jak na swój rocznik i wyposażenie - drogi. Lecz daje mi spokój o stan portfela - nie ma w nim elementu, którego awaria kosztowałaby mnie majątek. Do tego nie mam obaw jechać nim na wakacje czy rano do pracy - wiem, że odpali i dojedzie. W dobie aut stworzonych dla serwisu, nie klienta, jest to wartość dodana, za którą można przepłacić.

BRAK. Na bieżąco tylko eksploatacja - tuleje wahaczy, łączniki stabilizatora, hamulce, olej. Wiele zależy od egzemplarza, lecz zadbany nie dostarczy użytkownikowi atrakcji typu nieotwierające się drzwi, łuszczące przyciski, niezwijające się pasy bezpieczeństwa, dyskoteka kontrolek na liczniku itd, pękające prowadnice szyb, wspomagania, centralnego zamka, których doświadczyłem w poprzednich autach.

Brak