23.09.1940 | Prezentacja prototypu Willisa
Historycy wojskowości od lat dyskutują, jaki był najważniejszy pojazd w historii II wojny światowej. Wielu wskazuje na czołg T34, który ze względu na masowość, jest uznawany za najlepszy, choć bez wątpienia – nie najbardziej zaawansowany technicznie czy najlepiej opancerzony. Niektórzy zwracają uwagę na pojazd nieuzbrojony, ale szalenie ważny w działaniach wojennych – mianowicie na Willisa, zwanego potocznie Jeepem.
Jeep był wielozadaniowym, nieopancerzonym samochodem terenowym, który wyróżniał się dzielnością terenową, dzięki napędowi na cztery koła oraz prostotą techniczną. Można było go naprawić przy użyciu podstawowych narzędzi.
Pierwsza prezentacja samochodu miała miejsce na poligonie w bazie wojskowej Holabird 23 września 1940 roku. Prototyp nie był jednak konstrukcją firmy, a pojazdem Bantam BRC, którego producent również brał udział w przetargu na samochód dla armii. Finalny projekt marki Willis był podobny do zaprezentowanego we wrześniu pojazdu konkurencji, ale posiadał lepszy, 60-konny silnik w miejsce jednostki 48 KM.
Produkcja wersji końcowej rozpoczęła się w 1941 roku i trwała do 1945 roku. Przez ten czas wyprodukowano prawie 640 tysięcy egzemplarzy.