Skrzynia do subwoofera - to proste!
Zbudowanie skrzyni do głośnika jest naprawdę czymś prostym. Wystarczy odrobina chęci czy smykałka do stolarki, aby podjąć wyzwanie. Przedstawimy najważniejsze zasady przy budowie.
Skrzynia subwoofera
Głośnik niskotonowy jest specyficzną i złożoną konstrukcją. Aby, w pełni wykorzystać jego możliwości przetwornik musi mieć stworzone odpowiednie warunki (objętość w której pracuje i strojenie). Zła aplikacja głośnika może doprowadzić do jego uszkodzenia. Producenci dołączają w instrukcji obsługi informacje o przykładowych typach i objętościach obudów do danego sprzętu. Jeśli jednak instrukcja nie zawiera takich danych zmuszeni będziemy użyć programu symulującego (WinISD, BoxCalc, BassBox i inne). Do tego będziemy potrzebować dokładne parametry Thiela –Smalla, które dołączone są do głośnika. W osobnym artykule przestawiamy obsługę programu do symulacji.
Typy obudów.
- Zamknięta – Skrzynia charakteryzująca się wysoką jakością dźwięku z bardzo dobrą charakterystyką impulsową. Głośnik w tej konstrukcji promieniuje dźwiękiem jedynie przez przednią część membrany. Główną wadą skrzyni zamkniętej jest jej niska efektywność. Zaleta to między innymi dobra odporność na uszkodzenia i wielu przypadkach mniejsza wymagana objętość do pracy głośnika.
- Bass-reflex – Obudowa bass-reflex jest obudową otwartą. Taka konstrukcja pozwala na głośniejsze granie. Jest to spowodowane przednim jak i tylnym promieniowaniem membrany przez zastosowanie otworu o ściśle wyliczonych proporcjach długości w stosunku do całej komory. Najlepszym rozwiązaniem będzie umiejscowienie głośnika i otworu bass-reflex na tej samej ścianie. Należy również pamiętać, aby odległość od końca otworu rury bass-reflex do ściany obudowy wynosiła nie mniej niż jego średnica.
- Band-pass – Konstrukcja Brzmienie oferowane przez taki rodzaj bywa spowolnione, a barwa nieco ubożeje.
Jeśli nie dysponujemy frezarką zagłębienie możemy wykonać przez połączenie 2 płyt z otworami o średnicy wewnętrznej i zewnętrznej głośnika.
Potrzebne materiały.
- Gniazdo podłączeniowe oraz tunel BR (dla obudowy bass-reflex), przewód łączący gniazdo z przetwornikiem 2 x 4mm2.
- Materiał obiciowy. Jedynym sensownym materiałem jest produkt typowo do obijania kolumn, ponieważ jest wytrzymalszy i łatwiej go dopasować dzięki swojej elastyczności.
- Wytłumienie gąbką czopkową lub watoliną dźwiękochłonną.
- Płyta MDF.
- Wkręty do drewna oraz wiertła do nawiercania otworów.
- Wiertarka, wkrętarka, wyżynarka lub piła tarczowa.
- Klej wikol, silikon do uszczelnienia.
- Nożyczki, nożyk do tapet.
Obudowa subwoofera powinna być jak najbardziej sztywna i szczelna. Najlepszym materiałem do wykonania będzie MDF ze względu na łatwą obróbkę a także niską częstotliwość rezonansową, która jest przez nas niesłyszalna (ok. 14hz). Dla porównania płyta wiórowa ma częstotliwość rezonansową 300hz a to już słychać. Najbardziej optymalną płytą będzie MDF o grubości 19mm. Przed skręcaniem płyt wkrętami należy nawiercić małe otwory, aby uniknąć rozwarstwianiu się płyty. Wkręty wkręcamy co pięć centymetrów a łączenia smarujemy klejem. Front wykonać z grubszej płyty (np. 32mm) dla poprawienia sztywności. Taka płyta daje możliwość wykonania dodatkowo frezu pod głośnik, aby nie wystawał poza obrys konstrukcji. Rozwiązanie to w połączeniu z osłoną ochroni głośnik przed uszkodzeniami. Jeśli mamy do wykonania dużą obudowę pamiętajmy o wewnętrznych wzmocnieniach skrzynia dla poprawy sztywności.
Przy projektowaniu wymiarów należy uwzględnić odległość magnesu głośnika od tylnej ścianki. Zazwyczaj odległość ta nie może wynosić mniej niż pięć centymetrów. Jeśli mamy do czynienia ze skrzynią bass-reflex to należy również pamiętać, aby odległości od końca rury bass-reflex do ściany skrzyni była mniejsza niż średnica rury.
Kabel zakończony wtykami bananowymi ułatwi nam rozłączenia bądź podłączanie z gniazdem w subwooferze.
Jeśli przy konstrukcji będziemy pamiętać o wszystkich wytycznych to brzmienie naszego subwoofera nas nie zawiedzie.