Renault Koleos I - otrzymuje ocenę bardzo pozytywną. Uprzedzenia właścicieli innych marek odkładam na bok. Niedorzeczna jest krytyka wyglądu samochodu. Każdy jest inny i przypada do gustu bardzie lub mniej. Ale absolutnie nie jest brzydki. Jeśli ktoś ośmielałby się go krytykować to jak odnieść się do wyglądu Lexsua RX 350 (styl made in China), a może Hondy CR-V 9 (skorupka żółwia), a może Kia sportage 2 (z oryginalnymi tylnymi nadkolami), ale wszystkie te pojazdy z tych samych lat produkcji co Koleos I np. z roku 2008 Każda ta sylwetka jest inna... i tak znajdująca swoich fanów. Po zbytecznym moim zdaniem liftingu w 2011 roku samochód nieco stracił na swoim charakterystycznym wyglądzie i znacznie złagodniał (bo przedni girl przypomina taki mysi nosek z wąsami). Wcześniejsze duże przednie reflektory dodawały mu zadziornego charakteru i odnosiły się podobieństwem m.in. do Clio. Silnik diesel jest sprawdzoną po latach solidną jednostką napędową. Konstrukcja pojazdu bardzo solidna. Reasumując: Koleos I zyskuje dobra ocenę. Warto poszukać wersji najbogatszej ale tej sprzed liftingu... Mamy tam dosłownie wszystko i w bardzo dobrej jakości.

Przejechane dopiero 200km. Auto super. Przesiadka z Grupy VAG po wielu latach i po krótkich epizodach z Toyotą. Wersja IP, czyli w pakiecie prawie wszytko, oprócz 4x4 bo w wersji PB nie ma tej opcji. Bardzo dobra jakość materiałów, nic nie piszczy plus auto dobrze wyciszone. Silnik dynamiczny i w pełni ok to spokojnej jazdy, głównie w mieście. Za ten budżet nie kupimy u konkurencji nic podobnego. Chyba, że wydamy grubo ponad 200k PLN. Szkoda tylko, że zakończyła się produkcja Koleosa w 2023, co też widać po małych drobiazgach (głownie multimedia). Ale nam to nie przeszkadza bo byliśmy tego w pełni świadomi kupując to auto.

Samochód budzący kontrowersje, bo… do bólu poprawny. Tak naprawdę niedoceniany i to bardzo niesłusznie. Koleos dedykowany jest moim zdaniem dla kierowców statecznych, bez kompleksów, stereotypów, mających swoje zdanie. Konstrukcja trzech koncernów: Renault, Nissan i Samsung stworzyły bardzo poprawne dzieło. Francuski sposób na wewnętrzną estetykę i modną pedanterię „a’la paris” dały bardzo dobry efekt. Wnętrze jest przyjemne i ślicznie wykończone. Silnik Nissana 2.0 dCi stał się ripostą dla krytykantów poprzedniego silnika diesla Renault 1.9 dci. Rozwiał wątpliwości. Jest stosowany także w SUV-ach Nissana. Elektronika głównodowodzącego tutaj Samsunga nie budzi zastrzeżeń. Czy sylwetka jest ładna? W mojej ocenie i wielu innych użytkowników tak, jest fajna, ale do tego się dorasta. Jest oryginalna, nietuzinkowa i nieoklepana. Jeśli ktoś ją krytykuje to jak ma się odnieść do „nadętej” KIA Sportage czy „ociosanego” Hyundai i35, a może „wyłupiastej” Skody Yeti. Każdy z tych samochodów może być kontrowersyjny, a i wielu się także podoba, ale do rzeczy: