Ocena kierowcy - Fiat Bravo II Hatchback 5d

Bravo to najlepsze dotąd auto jakim przyszło mi jeździć. A trochę ich było. Pomimo swojego już nastoletniemu wieku jest w lepszej formie niż niejedno kilkuletnie auto moich znajomych (kto dba ten ma). Niemniej jest to Fiat, a co za tym idzie: trzeba być przygotowanym na niespodzianki. Moja opinia dotyczy jednego z pierwszych roczników który w chwili obecnej ma 12 lat. Ale co ważne, tych 12 lat po nim w ogóle nie widać. Podstawową rzeczą to dbanie o pojazd. Mój egzemplarz jest wyjątkowo zadbany (zakupiony od fana włoskiej motoryzacji). Jest to najbogatsza wersja sport (nie pakiet sport) z magicznym przyciskiem zwiększającym moment obrotowy i wrażliwość pedału gazu, ale o tym niżej. Silnik t-jet to perełka wśród silników benzynowych z turbo. Zawieszenie w wersji sport jest fenomenalne (jeśli ktoś ceni jakość prowadzenia i przyczepność, bo miękki to on nie jest). Niemniej jest kilka poważnych mankamentów takich jak "wspaniała" awaryjna skrzynia biegów oraz problematyczne aktywatory klimatyzacji (dotyczy tylko klimatyzacji automatycznej).

Nad silnikiem się zachwycam i jeszcze długo to będę robić. Jednostka nie należy do najoszczędniejszych. Bo przeciętnie pali 9l/100km. Przy jeździe 150 km/h autostrada z pasażerem i bagażami na włączonej klimie to i 11 łyknie. W trybie standardowym silnik jest nieco ospały, mocno czuć turbo dziurę ponieważ turbina rozpędza się dopiero od 2500 obrotów. Trzeba do tego przywyknąć. Łuskając gaz ma się wrażenie, że jedzie się zwykłą wersją 1.4 bez turbo. Ale wystarczy mocniej depnąć i wgięcie w fotel jest zacne. Po uruchomieniu wersji sport turbo dziura jest niemal nieodczuwalna. Auto reaguje rwaniem w przód przy minimalnym dotknięciu gazu. Aż się uśmiech na usta ciśnie :D Ale coś za coś... co najmniej litr do średniego spalania trzeba wliczyć... Co zaskakujące. Mimo, że od niecałych 2 lat jest w aucie instalacja gazowa to oleju silnikowego nie bierze zbyt wiele. Będzie około 1,5 litra na 15tyś km. Myślę, że to akceptowalny poziom jak na ten silnik. Niestety bolączką jest nie silnik, a turbo. Obudowa turbiny przy kolektorze lubi pęknąć. Mnie się to jeszcze nie przytrafiło, ale wiem, że jest to popularny problem.

No i tu zaczynają się schody... Mówiąc krótko: dramat. Skrzynia M32 z Opla. Najbardziej awaryjna i najdroższa w naprawie część tego auta. Gdyby nie ta skrzynia to auto było by idealnym kompaktem. Łożyska w skrzyni padają po około 80 tyś km. Winą tego jest błąd konstrukcyjny który nie zapewnia odpowiedniego smarowania łożysk 5 i 6 biegu. Nic z tym nie da się zrobić. Rozwiązaniem jest kupno modelu po roku 2010 (po lifcie) w którym zastosowana jest inna skrzynia biegów. Ogółem skrzynia jest dobrze zestrojona z silnikiem. Biegu nie są za krótkie ani za długie. Do samej charakterystyki skrzyni nie mam uwag dlatego moja ocena to 2. Niemniej precyzja wrzucania biegów mogła by być... co najmniej lepsza.

Jak dla mnie ideał. Zawieszenie precyzyjne, nieco niższe niż w standardowej wersji. Auto prowadzi się jak gokart. Na pewno nie sprawdzi się dla kogoś ceniącego bardziej komfort jazdy niż jakość prowadzenia. Nie jest tak betonowe jak w np. hondzie civic (VIII) co sprawia, że w moim odczuciu jest tak jak powinno być. Warto przy przeglądach zwrócić uwagę na przednie sprężyny. Mają tendencje do tracenia jednego zwoju.

Mimo 12 lat na karoserii nie ma śladu rdzy. Nie powiem, kupując 12 latka obawiałem się poukrywanej pod szpachlą rdzy, ale po bardzo dokładnym sprawdzeniu nigdzie nie ma śladu. Lakier jest w naprawdę dobrym stanie. Może to też być zasługa poprzedniego właściciela który kilka razy w roku polerował karoserie i zabezpieczał lakier. Wiem, że belka tylnej osi ma tendencje do korozji. Warto przy kupnie zwrócić na nią uwagę.

Duża przednia szyba, duże boczne lusterka. Jedynie niewielka szybka tylna co utrudnia korzystanie ze środkowego lusterka. Dla mnie to nie problem, jeździłem dostawczym który w ogóle nie miał środkowego lusterka. Przy parkowaniu trzeba uważać na tylni zderzak. Tył mocno jeszcze odstaje po zakończeniu szyby. Efekt podobny jak w sedanach tylko może na mniejszą skale.

Nie mam większych uwag. Może jedynie do problemów z miejscami na kubki do kawy... Tak dla mnie to ważne! Kubki są chyba na filiżankę włoskiego espresso... Dwa normalne kubki z kawą już nie wejdą, a wystarczy jeden aby korzystanie z podłokietnika było niemożliwe. Duży schowek, bagażnik pokaźnych rozmiarów, ale określiłbym go mianem standardowego jak dla kompaktu.

O ile sama klima chłodzi aż miło, a ogrzewanie jej nie ustępuje to jak już wspomniałem w wersji z automatyczną klimatyzacją pojawiają się problemy z aktywatorami. O ile same aktywatory to kwestia 100 zł za sztukę (jest ich chyba 6) to robocizna zaczyna się od 1000 zł... Aby wymienić aktywatory trzeba zdemontować całą deskę rozdzielczą. Jeszcze trzeba uważać na warsztat bo łatwo źle wszystko z powrotem poskładać. Dobrym aczkolwiek drogim rozwiązaniem jest ASO. Polecam wersje z manualna klima. Jedno zmartwienie mniej.

Dla kierowcy i pasażera z przodu jest naprawdę dobrze. Z tyłu mogło by być więcej przestrzeni na nogi dla pasażerów. Jestem wysoki, ustawienie komfortowo fotela sprawia, że za mną zmieści się osoba max 160 ew. dziecko.

Silnika prawie nie słychać. Szum wiatru słyszalny dopiero powyżej 140-150, a i tak nie przeszkadza. Jest naprawdę dobrze.

Jak to fiat, części tanie. Wyjątkiem są wspomniane aktywatory i skrzynia biegów.

Myślę, że jest to auto z najlepszym stosunkiem ceny do jakości jeśli chodzi o kompakty w wieku około 10 lat. A z tego co zauważyłem ich cena w ostatnich 3 latach niemal się nie zmieniła, także po ostrym spadku ceny po wyjeździe z salonu, dla egzemplarzy po wyżej 10 lat cena stoi stosunkowo w miejscu.

U mnie się dotychczas nie pojawiły, ale to fiat więc zapewne drobnostki będą się pojawiać.

Wspomniana skrzynia biegów oraz aktywatory. To największe i najdroższe mankamenty.