Ocena kierowcy - Toyota Avensis III Wagon Facelifting

Samochód o generację lepszy technicznie od modelu poprzedniego (Avensis T25). Wygodny, zwrotny, doskonale się prowadzi w najtrudniejszych warunkach, oszczędny, a zarazem z funkcją wykorzystania maksymalnej mocy, z dobrą widocznością we wszystkich kierunkach. Ma wszystkie bajery z wyjątkiem skórzanych siedzeń. Ładny, o spokojnej, eleganckiej sylwetce.

Bez najmniejszych zastrzeżeń. Niektórym może przeszkadzać głośność silnika w czasie jazdy w trybie "sport" lub podczas gwałtownego przyspieszania, ale ja to wręcz lubię (silnik musi czasem brzmieć), więc to dla mnie śmieszny zarzut. Dzięki dodatkowemu sterowaniu (tryby "eko" i "sport") można dowolnie regulować sposób jazdy. Dobre przyspieszenie (włączam "sport" przy wyprzedzaniu i to działa świetnie), trochę gorzej z hamowaniem silnikiem (np. jazda z góry), ale przełączenie biegów na sterowanie ręczne i ustawienie na niski bieg załatwia sprawę. Podobnie, choć trochę słabiej, hamuje silnik w trybie tempomatu.

Bez zastrzeżeń. Mam pewne doświadczenie ze skrzynią automatyczną (a właściwie bezstopniową), bo jeździłem w Stanach chevroletem Malibu, więc zaskoczenia nie było. W skrzyni bezstopniowej, jak czytam, nie ma się co psuć, ale także zupełnie nie ma przeskoków między biegami, bo tu ich w zasadzie nie ma. Biegi są natomiast emulowane w trybie "R" i wtedy sterowane łopatkami przy kierownicy. Bez zastrzeżeń działa także bardzo poręczny tempomat, którego używam nawet na zwykłych dziurawych drogach (np. żeby nie przekraczać mitycznych 50 km/h na terenach zabudowanych). Tempomat trochę oszczędza paliwo, robiłem próby, które to potwierdzają, zwłaszcza na autostradzie. Jest dobrze zestrojony ze skrzynią, czuje się sterowanie przez komputer. Dodaje obrotów i zwalnia je łagodnie, nie czuje się zrywów / przyhamowań podczas zmiany nachylenia drogi (co jest odczuwalne w wypadku skrzyni klasycznie automatycznej).

Bardzo dobrze trzyma się toru jazdy na ostrych zakrętach przy prędkościach przekraczających ograniczenie wg znaku drogowego, auto się nie pochyla, żadnych poślizgów bocznych (tu może pomagają też opony Michelin Primacy HP, 215/55/R17). Ubytki nawierzchni wytłumia bardzo dobrze, pasażerowie mają poczucie luksusu, ale słychać klekotanie zawieszenia. Po pierwszym takim doświadczeniu poprosiłem mechaników, żeby sprawdzili, czy nie ma luzów ani wybić na sworzniach / gumach zawieszenia - nie było żadnych. Ten typ tak ma. Delikatne pukanie słychać też na autostradzie betonowej, większe niż wynika z pokonywania dylatacji, myślę jednak, że to normalne, to auto tak ma. W porównaniu z T25 zaskoczyły mnie: znakomity promień skrętu i manewrowność, zwłaszcza podczas jazdy do tyłu i parkowania. Kierownica reaguje perfekcyjnie. Żadnych problemów z ciasnym parkowaniem. W czasie szybkiej jazdy (ponad 120 km/h) uderzenia boczne wiatru mogą minimalnie przesuwać auto, ale mam wrażenie, że jest to w jakiś sposób korygowane (przez auto lub przeze mnie?), bo nie zauważyłem istotnej zmiany toru jazdy. W T25 było to wyraźne. Z moich poprzednich aut tak drogi trzymała się tylko Nubira, no i może Peugeot 405 (o ile miał nową tylną belkę).

Tył, przód i lewy bok - idealnie. Gorzej z widzeniem prawej strony przez szybę boczną przednią. Zasłania zagłówek (i ta "aktywność" zagłówka, która zwiększa jego objętość), a jeśli jest pasażer, to całe to pole widzenia bywa zasłonięte i trzeba sie nieźle gimnastykować, żeby zobaczyć, czy coś nie nadjeżdża z prawej. Natomiast idealne jest nachylenie szyby przedniej. Zdecydowanie mniej przykleja się do niej owadów, prawie wcale. Zdaje się, że w czasie szybkiej jazdy wytwarza się powietrzny płaszcz ochronny. Wycieraczki na razie dobre, ale wiem, że są dużo droższe niż w poprzednich modelach, bo mają mało typowy uchwyt i trzeba się zakręcić przy zakupie czegoś taniego lub kombinowanego (np. gumy kupione osobno). Wycieraczka z tyłu w zasadzie wydolna, ale zostawia smugi, zwłaszcza na przednówku, kiedy jest dużo błota na jezdniach.

Mam krótkie ręce i bez wychylenia do przodu nie sięgam do prawych gałek klimatyzacji, trochę mylą się też klawisze w drzwiach, bo na pamięć nie zawsze trafiam na właściwe, muszę spojrzeć albo dość długo macać (otwieranie szyb vs. blokada drzwi). Wolałbym też, żeby dźwignia tempomatu nie obracała się z kierownicą, tylko była umieszczona podobnie do dźwigni wycieraczek w kolumnie. Nie zawsze od razu trafiam w przycisk startu silnika, a już zupełnie bez kontroli wzroku nie obsłużę klawisza hamulca ręcznego. Czasem o nim się zapomni i przy ruszaniu może być przedłużający startowanie z miejsca kłopot. Co prawda można się do wszystkiego przyzwyczaić, ale inżynierowie mogliby to lepiej przemyśleć. Dźwignia skrzyni biegów, sterowanie radiem, komputerem, mapą itd., radiem i telefonem w kierownicy - tu jest OK. Do ergonomii zaliczam też wyczuwanie obrysu samochodu. W T25 było fatalne, stale miałem z tym jakieś problemy, zwłaszcza przy ciasnym parkowaniu. W obecnym modelu wszystko to znikło, wyczuwam obrys co do centymetra od pierwszego wejścia do tego auta.

Wentylacja, ogrzewanie, powietrze w aucie bez zarzutu. Przednia szyba nigdy mi nie zaparowała. Boczne szyby i tylna tylko raz, kiedy pięć osób weszło do auta spod strug ulewy. Ale to trwało chwilę, klima załatwia wszystko.

Dużo przestrzeni, siedzenia z przodu wygodne z dobrymi ogranicznikami bocznymi. Kierowca ma bardzo wygodnie. Lewa noga może być oparta na podnóżku, prawa ma swobodę działania, pedały są umieszczone intuicyjnie. Pasażer z prawej ma przestrzeń luksusową. Z tyłu w zasadzie kolana mieszczą się swobodnie, sufit jest wysoko, ale środkowe siedzenie mogłoby być wygodniejsze, przeszkadza środkowy podłokietnik i lekko uniesiony tu fragment siedzenia. Osoba siedząca pośrodku może odczuwać dyskomfort. Wiem, że tak jest w prawie wszystkich autach, ale muszę dać tylko cztery gwiazdki. Mimo wszystko można to było lepiej rozwiązać.

Do 120/h cisza wystarczająca. Powyżej robi się głośniej, i co dziwne - powyżej 130 już jest głośność stabilna. Nie jechałem szybciej niż 170/h, ale szczerze mówiąc, gdybym nie patrzył na drogę, nie wiedziałbym, że jadę tak szybko. Przy dużym wietrze słychać wyraźne szumy powietrza. Silnik słychać tylko w czasie jazdy "wytężonej", w czasie wyprzedzania przyjemnie burczy. Na wybojach słychać stuki zawieszenia (patrz wyżej).

Koszty normalne, spodziewane. Obsługa w serwisie - tylko przeglądy. Dwa, które miałem, kosztowały 1300 zł (wraz z czyszczeniem klimy, uzupełnieniem spinek i tym podobnych drobiazgów). Paliwo kosztuje mniej niż oczekiwałem po silniku 2-litrowym (152 KM). Prowadzę dokładny rejestr wydatków na paliwo, podane dalej wartości spalania są obliczone z 11 minionych miesięcy.

Kupowałem auto używane, choć w stanie, moim zdaniem, doskonałym, jak nowe i z dwuletnią jeszcze gwarancją, w dodatku sprawdzone przez dilera (u którego zresztą robię przeglądy jako stały klient). Miało rok i tylko 9000 km przebiegu. Było używane do prezentacji klientom, ewentualne usterki (o których nie wiem) na pewno usunięto. Za to wszystko opuszczono mi ok. 40 tys. w stosunku do ceny katalogowej. Wyszło dużo taniej niż gdybym kupował rzeczywiście nowe. W tej sytuacji cena za taką jakość znakomita.

Żadnych usterek, jeśli nie uwzględnimy kilku zgubionych na wybojach spinek.

Brak.