Ocena kierowcy - Volvo 940 Kombi

Ergonomia na wysokim poziomie; żadnych zbędnych świecideł. Prowadzi się wygodnie, miękko wnętrze dość przestronne i wyciszone przyzwoicie. Wentylacja i ogrzewanie wydajne i dość ciche. Silnik d24tic, 6 cylindrowy vw z dostawczaka lt, tutaj nieprzeciążony, ze skrzynią m90, działa elastycznie akceptuje szerokie zakresy prędkości. Napęd na tylnie koła w niektóry warunkach dosyć osobliwe możliwości. Przestrzeń bagażowa jest wielka i w miarę prostopadlościenna, po złożeniu tylnich siedzeń w kilka sekund zamienia się w długą na ok. 190 cm i płaską powierzchnię na którą da się zapakować 2m3 czegokolwiek lub urządzić akceptowalną sypialnię. Karoseria - progi, nadkola, półka akumulatora - po prawie trzydziestu latach i bez garażu - jednak rdzewieją, pomaga temu konstrukcja podszybia, przez które razem z wodą i wiatrem wpadają jesienne liście zamieniając niektóre części zamkniętych profili w tajne biokompostowniki... Zawieszenie tylne, nie licząc kosztownych nivomatów, (wytrzymały ponad 300kkm) - bezobsługowe. Przednie - rzadko, ale bywają do wymiany łączniki, drążki, jakieś sparciałe gumy, ale reszta trzyma się dzielnie. Hamulce solidne; kiedy są czyszczone i zadbane służą niezawodnie. Manewrowanie jest łatwe, promień skrętu nieduży, ale pojazd ma prawie 5m i na wielu ciasnych parkingach wystaje więcej niż reszta lub po prostu się nie mieści. Do 110-120 km/h prowadzi się całkiem komfortowo, do 140-150 jako tako, więcej niż 160 rzadko udaje się rozpędzić. Awarie unieruchamiające były dwie - uszczelka wysprzęglika oraz przerwa na kablu elektrozaworu odcinającego paliwo, obydwie łatwe w naprawie. Konstrukcja ogólnie solidna, pragmatycznie i rozumnie zaprojektowana, tania w obsłudze, wygodna w użyciu i niemodnie (niestety) trwała. Nie zatrzymuje się z byle powodu, nie gnębi 'błędami'. Pod maską na wszystko jest sporo miejsca, dostęp do silnika i serwonapędów itd. - doskonały. Podzespoły zużywają się stopniowo, więc pojazd, póki nie zniszczy go rdza jest raczej niezawodny i przewidywalny.

430 kkm bez większych kłopotów. Klekocze już, ale spalanie, osiągi w miarę zbliżone do pierwotnych. Turbina nadal użyteczna.

Elastyczna, razem z dość mocnym silnikiem nie wymaga specjalnie częstej zmiany biegów.

Kto wsiada, ten mawia, że płynie. Dobrze trzyma się drogi, tylni napęd daje specyficzne rezultaty.

Po 28 latach nadal się w miarę trzyma.

Szyba dookoła; widać wszystko co możliwe.

Postarano się o to, co do wygody potrzebne, sterowanie dobrze oznaczone, w intuicyjnych miejscach, żadnych zbędnych rozpraszaczy i świecideł.

Działa wydajnie, choć po 350 kkm dmuchawę wypadło zmienić.

Do 100 komfortowo, do 120 km/h jest całkiem nieźle potem już gorzej.

Części eksploatacyjne - tanie, części do silnika zamienne z tym, co vw i audi - dość łatwo dostępne. Inne, jak na przykład przednia szyba - dość już kosztowne, produkowane coraz rzadziej.

Pojazd za parę tysięcy służy bez większych awarii od kilkunastu lat.

Płytki elektryczne na których montowane są zegary cierpią po kilu dekadach na 'zimne luty'. Rzecz łatwo naprawialna.

Nie wydarzyły się dotąd. Podzespoły nie tyle się psują, co zużywają powoli.