Kierunkowskaz na skrzyżowaniu z tzw. pierwszeństwem łamanym. Poradnik

Zaskoczeni? Niestety, mając poczucie pewnej odpowiedzialności za porady udzielane kierowcom, nie mogę sugerować ani literalnego, ani tym bardziej umownego trzymania się zasad, które każdy interpretuje na swój sposób. Skrzyżowanie z oznakowaniem drogi z pierwszeństwem łamanym jest tym, na którym musimy niestety przyjąć zasadę, że choć my znamy przepisy, inni ich nie będą przestrzegać. Tu zasada ograniczonego zaufania jest wyjątkowo potrzebna. 

Jak używać kierunkowskazów na pierwszeństwie łamanym?

Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie "Prawo o ruchu drogowym” art. 22.5:

"Kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu oraz zaprzestać sygnalizowania niezwłocznie po wykonaniu manewru".

Skrzyżowanie z tzw. pierwszeństwem łamanym, czyli z dodatkową tablicą T-6, pokazującą przebieg drogi z pierwszeństwem, nie wpływa w żaden sposób na zasadę określoną w art. 22. Może być to szokujące lub szokująco oczywiste, ale:

• skręcając w prawo, włączamy prawy kierunkowskaz,
• skręcając w lewo, włączamy lewy kierunkowskaz,
• jadąc na wprost, nie włączamy kierunkowskazu,
• przed rozwidleniem włączamy ten kierunkowskaz, w którą drogę wjeżdżamy.

Choć powyższe wydaje się oczywiste, wielu kierowców zmienia zasady zachowania się na drodze wraz z pojawieniem się tablicy T-6 i zwykle popełniają dwa błędy:

• włączają kierunkowskaz, jadąc na wprost,
• nie włączają kierunkowskazu, skręcając.

W czym tkwi problem?

Otóż niektórzy kierowcy traktują drogę z pierwszeństwem, niezależnie od jej przebiegu, jak drogę prostą, a pozostałe drogi, tworzące skrzyżowanie, jak drogi powodujące zmianę kierunku ruchu. Spójrzcie na znak na zdjęciu głównym i odpowiedzcie na pytania:

• Jadąc na wprost, skręcacie?
• jadąc w lewo, jedziecie na wprost?

Jeśli odpowiecie dwa razy "nie”, to rozumiecie przepisy. Jeśli choć w jednym przypadku odpowiecie "tak”, to właśnie dlatego inni kierowcy nie powinni oczekiwać od was prawidłowego zachowania, a tym samym jest to potwierdzenie tego, co napisałem we wstępie: "w tym miejscu zasady się kończą”.