TOP 10 eksponatów Volvo Museum

Volvo szczyci się faktem, że muzeum jest odwiedzane przez gości z całego świata - nawet Chin i Japonii. Słowa nie są rzucane na wiatr. Podczas naszej wizyty spotkaliśmy trójkę pasjonatów motoryzacji z Brazylii. Kolejnym wyróżnikiem Volvo Museum jest lokalizacja. Do obiektu przylega należąca do Volvo marina. Na pokładach przybijających do niej jednostek nie brakuje osób zainteresowanych odwiedzinami w muzeum. Prezentujemy dziesięć, naszym zdaniem najciekawszych, eksponatów.

Volvo Philip

Powojenny świat zakochał się w amerykańskiej motoryzacji - pięknych nadwoziach, przestronnych wnętrzach i mocarnych silnikach. Czy amerykański duchem samochód mógł urodzić się w Europie? Nie ma co do tego wątpliwości. Wystarczy spojrzeć na prototypowe Volvo Philip. Skrzydlata limuzyna z 3.6 V8 pod maską została opracowana w Szwecji, jednak miała być sprzedawana głównie w USA. Planu nie udało się zrealizować, a jedyny, ręcznie wykonany egzemplarz Philipa jest ozdobą muzealnej kolekcji w Göteborgu.

Do lamusa nie odesłano natomiast 120-konnego silnika. Stał się źródłem mocy w L420 Snabbe (1956-1966) - ostatniej ciężarówce Volvo z silnikiem benzynowym. Widlaste "ósemki" pojawiły się ponownie w S80 z lat 2006-2010 oraz XC90 (2004-2010), kiedy oferowane było 315-konne 4.4 V8, które Volvo opracowało we współpracy z Yamahą.

Volvo P1900

O pierwszym sportowym Volvo słyszało wąskie grono osób. Trudno się dziwić. Model P1900, znany też jako Volvo Sport, powstawał w latach 1954-1957, a na rynek trafiło zaledwie 67 egzemplarzy. Assar Gabrielsson, ówczesny prezes marki, był zafascynowany amerykańskim przepisem na sportowy samochód - roadstera z nadwoziem z włókna węglowego. Gabrielsson liczył, że P1900 będzie tak samo skutecznym kołem zamachowym dla Volvo, jak Corvette dla Chevroleta. Jednocześnie miał pozwolić na zdobycie doświadczeń z rozwojowym - jak się wówczas wydawało - fiberglassem.

Mimo wielu starań plan spalił na panewce. Nie pomogło użycie nowoczesnego silnika z modelu PV444 (70 KM z 1,4 l), dobrze wykończone wnętrze czy opracowanie atrakcyjnego nadwozia we współpracy z Glasspar - renomowanym producentem łodzi z Kalifornii. Volvo Sport prowadziło się przeciętnie, 3-biegowa skrzynia ograniczała korzyści płynące z korzystnego stosunku masy do mocy (1120 kg / 70 KM), a ograniczona liczba zamówień oznaczała, że producent dokłada do każdego auta. Nie udało się też osiągnąć satysfakcjonującej jakości wykonania. Gunnar Engellau, następca Gabrielssona, podjął decyzję o zawieszeniu projektu - nie dość, że generował straty finansowe, to mógł zaszkodzić renomie Volvo, które już wtedy uchodziło za producenta solidnych aut.

Volvo Raketen

P1800 można zaliczyć do najbardziej urodziwych samochodów w historii. Volvo rozważało jednak poszerzenie oferty o bardziej praktyczne kombi-coupe (nadwozie Shooting Brake). Prototyp modelu P1800 ES zaprezentowała włoska manufaktura Frua, która odpowiadała za produkcję pierwszych trzech egzemplarzy klasycznego P1800.

Karoserię, z racji kształtu nazywaną rakietą lub beczką, uznano za nazbyt odważną. Eksponowany w muzeum Volvo samochód nie doczekał się produkcyjnej wersji. Niedaleko pada jabłko od jabłoni. Produkowane od 1971 roku Volvo P1800 ES miało wyraźniej zaznaczone tylne błotniki, większy otwór załadunkowy i tylne okna o bardziej regularnym kształcie. Do 1973 roku sprzedano ponad osiem tysięcy egzemplarzy oryginalnego samochodu z karoserią w stylu Shooting Brake.

Volvo Experimental Safety Car

Mówisz Volvo - myślisz bezpieczeństwo. Stan rzeczy nie jest dziełem przypadku. Szwedzka firma od lat szuka sposobów na poprawę ochrony kierowcy, pasażerów oraz pozostałych użytkowników drogi. W 1972 roku firma przedstawiła prototyp VESC - jeżdżące laboratorium, w którym badano działanie nowych systemów, w tym ABS-u, poduszek powietrznych czy zderzaków z teleskopowymi absorberami energii.

VESC został zbudowany na bazie Volvo 140. O tym, że przebadane rozwiązania możliwie szybko wprowadzano do produkcji, świadczy chociażby podobieństwo zderzaków VESC z zastosowanymi w Volvo 240 i 260 z 1974 roku.

Volvo Elbilsprototyp

Samochody z napędem elektrycznym nie są wymysłem XXI wieku. Prace nad nimi rozpoczęto dziesiątki lat temu - eksperymentowano z różnymi ogniwami, szukano optymalnych karoserii oraz silników.

Jednym ze studiów samochodu elektrycznego jest prototyp miejskiego Volvo z 1976 roku. Mieści cztery osoby, rozpędza się do 70 km/h, a jedno ładowanie wystarcza na dwie godziny jazdy. Zaledwie 2,28-metrowe Volvo waży tysiąc kilogramów. 1/3 masy przypada na ołowiowe akumulatory, które przekazują prąd do silnika zintegrowanego z tylną osią.

Volvo Experimental Taxi

Idealna taksówka musi być zwrotna, oszczędna, przestronna, komfortowa i bezpieczna. Do przewozu osób można dostosować klasyczne limuzyny. Najlepiej, przynajmniej w teorii, powinno sprawdzać się auto, które od początku do końca projektowano jako taksówkę. W 1976 roku Volvo pokusiło się o stworzenie prototypu taksówki. Linię dachu, w trosce o przestronność wnętrza, poprowadzono wysoko. Z symetrii nadwozia zrezygnowano na rzecz funkcjonalności - pozbawione progu, pojedyncze drzwi po prawej stronie ułatwiają wsiadanie czy przewóz osób na wózkach inwalidzkich.

Kierowca został odgrodzony od pasażerów solidną ścianą - nawet konstrukcja tacki do podawania pieniędzy wyklucza możliwość okaleczenia taksówkarza. Do momentu uregulowania rachunku drzwi pozostają zaryglowane, co z kolei eliminuje ewentualne uszczerbki finansowe. Podróżujący taksówkami unikają zapinania pasów bezpieczeństwa. Volvo opracowało więc alternatywne rozwiązanie - pałąk bezpieczeństwa, analogiczny ze stosowanym w kolejkach górskich. O wygodę jazdy dba ukryty w dachu klimatyzator, a pod maską pracuje sześciocylindrowy diesel.

Volvo 850 BTCC

W sporcie motorowym wyniki są ważne, ale największym zwycięzcą jest zespół, którego występy wzbudzają pozytywne emocje i są szeroko komentowane w mediach. Strzałem w dziesiątkę okazały się występy Volvo 850 w brytyjskich mistrzostwach samochodów turystycznych.

Czwartego kwietnia 1994 roku do wyścigu na torze Silverstone stanęło podrasowane, rodzinne kombi. Zespół wykazał się dużym poczuciem humoru, przejeżdżając okrążenie otwierające sezon ze sztucznym psem w bagażniku. Żarty na bok. Pudełkowate 850 było wyścigówką z prawdziwego zdarzenia. Z wolnossącej, pięciocylindrowej "dwulitrówki" wyciśnięto 300 KM, napęd przenosiła sekwencyjna skrzynia biegów, a zawieszenie czy układ hamulcowy w niczym nie przypominały drogowego samochodu. W pierwszym sezonie Volvo 850 BTCC nie błysnęło wynikami, ale było o nim głośno w mediach. W 1995 roku Rickard Rydell wyjeździł bardzo przyzwoite, trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Warto dodać, że w 1997 roku silnik Volvo 850 BTCC trafił pod maskę nowej wyścigówki szwedzkiego koncernu - S40 BTCC, która w kolejnym sezonie sięgnęła po tytuł najlepszego samochodu turystycznego w Wielkiej Brytanii.

Volvo S40 BTCC

W sporcie motorowym wyniki są ważne, ale największym zwycięzcą jest zespół, którego występy wzbudzają pozytywne emocje i są szeroko komentowane w mediach. Strzałem w dziesiątkę okazały się występy Volvo 850 w brytyjskich mistrzostwach samochodów turystycznych.

Czwartego kwietnia 1994 roku do wyścigu na torze Silverstone stanęło podrasowane, rodzinne kombi. Zespół wykazał się dużym poczuciem humoru, przejeżdżając okrążenie otwierające sezon ze sztucznym psem w bagażniku. Żarty na bok. Pudełkowate 850 było wyścigówką z prawdziwego zdarzenia. Z wolnossącej, pięciocylindrowej "dwulitrówki" wyciśnięto 300 KM, napęd przenosiła sekwencyjna skrzynia biegów, a zawieszenie czy układ hamulcowy w niczym nie przypominały drogowego samochodu. W pierwszym sezonie Volvo 850 BTCC nie błysnęło wynikami, ale było o nim głośno w mediach. W 1995 roku Rickard Rydell wyjeździł bardzo przyzwoite, trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Warto dodać, że w 1997 roku silnik Volvo 850 BTCC trafił pod maskę nowej wyścigówki szwedzkiego koncernu - S40 BTCC, która w kolejnym sezonie sięgnęła po tytuł najlepszego samochodu turystycznego w Wielkiej Brytanii.

Volvo DC1 i

Można odnieść wrażenie, że w temacie miejskich samochodów powiedziano wszystko. Także sytuacja na rynku oponiarskim wygląda na poukładaną. Czy rzeczywiście tak jest? Volvo DC1 z 2000 roku zmusza do przemyśleń. Prototyp udowodnił, że charakterystyczne dla marki akcenty stylistyczne, standard wykończenia wnętrza czy elementy odpowiadające za bezpieczeństwo można zawrzeć w niewielkim samochodzie. Czas pokaże, czy wzorem konkurentów marka ruszy na podbój segmentu B.

Najbardziej oryginalnym elementem Volvo DC1 są koła. W ich przypadku trudno mówić o feldze i oponie. Firma Nokian stworzyła komplementarną obręcz z bieżnikiem wykonanym z litej gumy oraz kompozytowymi ramionami, które odpowiadają za absorbowanie nierówności drogi. Nie zdziwilibyśmy się, gdyby tak wyglądały koła przyszłości. Sztywny bieżnik oznacza minimalne opory toczenia, z którymi świat współczesnej motoryzacji prowadzi bezwzględną wojnę.

Volvo NH16 The Wild Viking

Wielu z nas śledziło - na żywo bądź w telewizji - zmagania wyścigowych ciężarówek. Są emocjonujące, jednak byłyby jeszcze ciekawsze, gdyby nie regulaminowy ogranicznik prędkości do 160 km/h. Limiter nie był problemem dla zespołu modyfikującego Volvo NH16. Celem było stworzenie jak najszybszej ciężarówki. Do warsztatu trafił ciągnik z motorem D16. Po licznych modyfikacjach z sześciu cylindrów o pojemności 16 litrów wyciśnięto 1600 KM i 5500 Nm przy zaledwie 1800 obr./min.

Nawet sześć ton masy własnej pojazdu nie jest w stanie przyćmić potencjału jednostki napędowej. Już po czterech sekundach od startu "Szalony Wiking" osiąga 100 km/h. Dystans 1000 metrów pokonał ze średnią prędkością 158,8 km/h, ustanawiając nowy rekord. Prędkość maksymalna sięga 270 km/h. Nasz przewodnik zwraca uwagę na detale - możliwie nisko położony osprzęt silnika w celu obniżenia środka ciężkości czy koła przykręcone do piasty co drugą śrubą. Wskazał też na napis na szoferce ("Life starts after 6 bar"). - Po reakcji na przesłanie od razu wiemy, czy mamy do czynienia z fanem motoryzacji - śmieje się Otto.

Volvo XC90 Lego

Największy na świecie samochód z klocków Lego znajduje się w Volvo Museum. Wcześniej był eksponowany w Legolandzie Kalifornii. Kiedy koncern zaczął przygotowywać się do wprowadzenia XC90 drugiej generacji, zapadła decyzja o relokacji samochodu z klocków do muzeum marki.

Model w skali 1:1 składa się z 201 076 klocków, które osadzono na fragmentach płyty podłogowej szwedzkiego SUV-a. Konstrukcję projektowano przez trzy tygodnie, a kolejne dziesięć pochłonęła budowa. Na potrzeby modelu nie został zaprojektowany żaden specjalny klocek. Całość została natomiast zabezpieczona przed "rozbiórką" - samochód pokryto grubą warstwą bezbarwnego lakieru lub przejrzystą żywicą.