Informacje o Volvo 940

Auto to było moje marzenie z dzieciństwa, które udało mi się je zrealizować. Samochód daje mi niesamowite wrażenia z jazdy - wyjątkowo wygodne fotele, komfortowe zawieszenie, ponadprzeciętna jakość wykonania i trwałość. I ten charakterystyczny zapach starego Volvo :) Mój egzemplarz kupiłem bardzo zadbany wizualnie, bez grama rdzy i jeszcze w fabrycznym lakierze. Musiałem w niego sporo włożyć, ze względu na bogate wyposażenie i droższy w utrzymaniu silnik, niż wersja 8-zaworowa. Byłem jednak tego świadom - jak się chce mieć super stan auta, to trzeba mieć na uwadze, że może być "zastany" i dużo bebechów będzie do wymiany.

Ergonomia na wysokim poziomie; żadnych zbędnych świecideł. Prowadzi się wygodnie, miękko wnętrze dość przestronne i wyciszone przyzwoicie. Wentylacja i ogrzewanie wydajne i dość ciche. Silnik d24tic, 6 cylindrowy vw z dostawczaka lt, tutaj nieprzeciążony, ze skrzynią m90, działa elastycznie akceptuje szerokie zakresy prędkości. Napęd na tylnie koła w niektóry warunkach dosyć osobliwe możliwości. Przestrzeń bagażowa jest wielka i w miarę prostopadlościenna, po złożeniu tylnich siedzeń w kilka sekund zamienia się w długą na ok. 190 cm i płaską powierzchnię na którą da się zapakować 2m3 czegokolwiek lub urządzić akceptowalną sypialnię. Karoseria - progi, nadkola, półka akumulatora - po prawie trzydziestu latach i bez garażu - jednak rdzewieją, pomaga temu konstrukcja podszybia, przez które razem z wodą i wiatrem wpadają jesienne liście zamieniając niektóre części zamkniętych profili w tajne biokompostowniki... Zawieszenie tylne, nie licząc kosztownych nivomatów, (wytrzymały ponad 300kkm) - bezobsługowe. Przednie - rzadko, ale bywają do wymiany łączniki, drążki, jakieś sparciałe gumy, ale reszta trzyma się dzielnie. Hamulce solidne; kiedy są czyszczone i zadbane służą niezawodnie. Manewrowanie jest łatwe, promień skrętu nieduży, ale pojazd ma prawie 5m i na wielu ciasnych parkingach wystaje więcej niż reszta lub po prostu się nie mieści. Do 110-120 km/h prowadzi się całkiem komfortowo, do 140-150 jako tako, więcej niż 160 rzadko udaje się rozpędzić. Awarie unieruchamiające były dwie - uszczelka wysprzęglika oraz przerwa na kablu elektrozaworu odcinającego paliwo, obydwie łatwe w naprawie. Konstrukcja ogólnie solidna, pragmatycznie i rozumnie zaprojektowana, tania w obsłudze, wygodna w użyciu i niemodnie (niestety) trwała. Nie zatrzymuje się z byle powodu, nie gnębi 'błędami'. Pod maską na wszystko jest sporo miejsca, dostęp do silnika i serwonapędów itd. - doskonały. Podzespoły zużywają się stopniowo, więc pojazd, póki nie zniszczy go rdza jest raczej niezawodny i przewidywalny.

Większe od passata i nie koroduje. Nie starczyło pieniążków na porządne A6 a Volvo było do wzięcia za parę groszy i nie żałuję. Poprzedni właściciel sprzedał tak tanio bo się wkurzał,że nie pali na mrozie ale który diesel pali? Zmieniłem świece ustawiłem pompę wymieniłem wtryski i auto nawet nie puszcza dymka. Jedynie trzeba pamiętać ,żeby przy mrozie nie kręcić bez plaka.Każdy musi się nauczyć na własnych błędach. A odpalanie na plaka to jest po prostu baja każdy dizel pali na dotyk bez ryzyka spalenia rozrusznika. Poza tym fura jest ok jak już pisałem tańsza niż A6 z podobnego rocznika a technika VW więc przepali każdą berbeluchę. Polecam chcociaż audi w tedeiku toto nie jest