Moim zdaniem bardzo dobry samochód za taką cenę po ile chodzą Uno na rynku wtórnym. Samochód, który rzeczywiście jest już bardziej klasykiem niż autem spotykanym na co dzień na ulicach. Swoim Uno jeżdżę od 1995 roku kupiłem go nowego w salonie więc po takim czasie mogę coś napisać subiektywnego kupiłem nówkę w salonie w Katowicach z silnikiem 1.4 IES pod maską samochód który w tamtych czasach naprawdę robił wrażenie na drogach w szczególności, że pełno było jeszcze starych Fiatów 125P,Maluchów a nawet i Syren razem ze mną chwilę później kupił takiego samego tylko w niebieskim kolorze mój znajomy. Znajomy jeżdził chyba do 2006 roku ja zostałem z nim aż do dziś jeżdzę do dzisiaj tym autem na codzień i nie ma na co narzekać samochód bardzo dynamiczny w tamtych czasach nie jeden mógł się zdziwić na realia dzisiejsze wiadomo nie ma co przesadzać większość nowych Suvów już ma pod maską 220 koni i silnik Turbodoładowany ale naprawdę mimo swojej mocy masa robi swoje dobrze się odpycha. Z poważniejszych usterek na pewno był to problem z Digiplexem i blacharka 2 razy robiona, ale na razie jest dobrze blacharz zrobił kawał dobrej roboty i trzyma się to kupy do wszystkich użytkowników rób przyszłych użytkowników róbcie porządną konserwacje nadwozia i to nie taką u Zdzisia w Stodole tylko w porządnym serwisie, którym się tym zajmuje i będzie wszystko dobrze. Co do Digiplexa zmieniłem na nowy sprowadzony z Włoch i narazie silnik chodzi wyśmienicie mimo swojego przebiegu. Czy kupiłbym jeszcze raz? myślę, że tak i to zdecydowanie w szczególności w dzisiejszych czasach gdzie takie auta bardzo przykuwają oko innych ludzi w moim mieście zostało takich Uno może z 4 gdzie mój jest moim zdaniem w najlepszym stanie w żadnym innym aucie za taką cenę nie można poczuć takiego klimatu jak właśnie w Uno...

Cóż, chcąc nie chcąc, Fiat Uno to w obecnych czasach naprawdę świetny youngtimer. Zadziwiają mnie opinie w stylu „słaby i tyle” – okej, może nie jest demonem prędkości, ale często ludzie porównują go do aut o 20–30 lat młodszych, co po prostu nie ma sensu. Mam Uno już od dłuższego czasu, więc mogę o nim coś powiedzieć. Za cenę, po jakiej dziś chodzą „Uniacze”, to naprawdę bardzo dobry samochód. Wygodne fotele, prosta konstrukcja i to coś, co sprawia, że przyciąga uwagę na drodze. Na zlotach starych samochodów budzi spore zainteresowanie – jest ich już na tyle mało, że naprawdę rzadko się pojawiają. Jeśli chodzi o modyfikacje – możliwości jest mnóstwo. Wystarczy zajrzeć na Uno Klub Polska, żeby zobaczyć, jak niesamowite projekty ludzie tam tworzą. Swoim Uno przejechałem trasę z Warszawy do Dubrownika w Chorwacji i z powrotem – bez żadnych problemów. Wielu znajomych mówiło, że tym „gratem” tam nie dojadę. A jednak – dojechał, i to bez żadnej awarii! Co do silnika – tak, to prawda. 1.4 IES to mały potwór. Naprawdę dobrze się odpycha jak na swoją moc, ale wtedy producenci potrafili zrobić samochód z dobrym stosunkiem masy do mocy. Dziś Uno to świetny youngtimer do pokazania się na zlotach, ale w latach jego produkcji był moim zdaniem jednym z najlepszych aut do codziennego przemieszczania się z punktu A do punktu B. I to zdecydowanie!

Oceniając całokształt auta należy mieć na uwadze o jakim aucie rozmawiamy. Wiadomo, że porównując go do nowszych znacznie aut ocena byłby jeszcze niższa. Fakt jest natomiast taki, że auto mając na uwadze jego cenę nie jest takie złe. Spokojnie nadaje się na dojazdy do pracy i na wypad poza miasto, aczkolwiek ja nim wybrałem się na dłuższe wycieczki i nie było problemów. Na uwadze zasługuje silnik, który umożliwia sprawne poruszanie się tak w mieście jak i na trasie, i niejeden nowszy model z analogicznym silnikiem wypada słabiej co wynika z niewielkiej wagi Uniaka. Wnętrze jest toporne, jakość wykończenia marna a brak obrotomierza jakoś dziwny obecnie, blacharka marna a usterkowość na chwilę obecną ok (jedna usterka). Słabo jest również ze standardowymi reflektorami, które nie zapewniają dużej widoczności, oraz trzeba się przyzwyczaić do hamulców. To auto służy jako drugie w rodzinie do dojazdów do pracy i się sprawdza. Pamiętajmy, to auto jest konstrukcyjnie z innej epoki i ja mając inne auto przesiadając się do tego cofam się w czasie. Natomiast mi sprawia przyjemność jazda takimi topornymi autami, bo mają one to "coś" w sobie