Ocena kierowcy - Opel Corsa C

Małe, zgrabne i czasem zaskakująco dynamiczne autko miejskie. W mieście czuje się jak w swoim żywiole: zmieści się nawet na najmniejszym miejscu parkingowym, zawraca prawie w miejscu, mało pali, a jak się odpowiednio na gaz naciśnie to nawet jako tako przyśpiesza. Na dłuższe trasy poza miasto też można się wybrać, choć komfort jazdy spada prawie do zera przy prędkościach autostradowych. Przy 90 km/h jest ok.

Niegdyś na jakimś forum wyczytałem, że jak ten silnik raz zasmakuje oleju innego niż 5w30, to nic innego nie przyjmie i zacznie o wiele więcej oleju brać (co też było w moim przypadku). I branie oleju (ok. 2l co 10 tys. km) to właściwie jedyna bolączka 1.2 Ecotec. Silnik w zasadzie bezawaryjny. Nie liczę osprzętu, który jest eksploatacyjny (zawór EGR lubi się zatykać i termostat to główne awarie) i nie powoduje, że trzeba holować auto do domu. W tej sprawie nigdy nie zawiódł.

Bezawaryjna, choć strasznie krótka. Bardzo dobrze używa się w mieście i przełożenia są tak dobrane, by obroty nie były ani za wysokie ani za niskie przy miejskich ograniczeniach prędkości. Sprawa wygląda inaczej przy wyższych prędkościach. Przy 120 km/h silnik ma ok. 4000 RPM. Nie wpływa to dobrze na komfort (jest głośno, bo silnik wyje) i na autostradzie marzy się o szóstym biegu.

Dobrze tłumi nierówności, nieco chybocze się na boki na zakrętach, ale jest precyzyjny i elektryczne wspomaganie robi robotę. Układ zawieszenia dosyć delikatny, co 50-60 tys. km trzeba wymienić lub zregenerować wahacze z przodu, z tyłu wymiana tulei. Sprężyny ani amortyzatory na szczęście się nie psują. Układ hamulcowy jak w właściwie każdym samochodzie.

Nadwozie radzi sobie z rdzą fenomenalnie. 24 lata i jedyne purchle pojawiły się na klapie bagażnika i w jednym rogu za dzwiami z tyłu. O wiele gorzej wygląda podwozie i układ wydechowy. Od spodu nie istnieją już w zasadzie progi i zaczęły gnić podłużnice (to już będzie ostatni rok przygód z tym samochodzikiem

Auto jest małe i łatwo je wyczuć. Przez każdą szybę dobrze widać. Lusterka są stosunkowo duże i posiadają obszar sferyczny na końcach, przez co auto posiada bardzo małe martwe pole.

Wszystko na konsoli centralnej jest w zasięgu ręki, ale brakuje podłokietnika - przynajmniej w wersji wyposażeniowej "Comfort". Brak tempomatu, przycisków na kierownicy i innych udogodnień, czego można się spodziewać po tym segmencie.

Klimatyzacja to właściwie zamrażarka. Ten sam lub podobny układ montowany był w większych modelach, więc nawet w największe upały w środku jest nie tylko chłodno - jest zimno. Ogrzewanie też daje radę, choć trzeba zaczekać 5-10 minut aż silnik osiągnie odpowiednią temperaturę. Brak nawiewu na tył, ale auto jest na tyle małe, że nie ma takiej potrzeby.

Mam 182 cm wzrostu i za kierownicą da się wygodnie usadowić, choć na dłuższych trasach pozycja mogłaby być nieco lepsza (kąt i wysokość siedziska są zależne). O dziwo potrafię "usiąść sam za sobą", więc można podróżować w miarę komfortowo w 4 (dorosłych). Katastrofą jest przewożenie 3 osób na tylnej kanapie, ale to raczej kwestia rozmiarów samego samochodu.

Do ok 100 km/h jest nawet przyjemnie, powyżej trzeba zakładać słuchawki wygłuszające. Auto jest przeznaczone do miasta, więc nie ma co się dziwić.

Naprawy są tanie, choć występują zbyt często. Im starsze i większy przebieg, tym więcej się psuje.

Za takie pieniądze to dobre auto. Tanie w utrzymaniu, choć jak złapie korozja, to trzeba zacząć rozglądać się za innym.

Tłumiki i zawieszenie można jako drobiazgi zakwalifikować, bo koszt naprawy jest niski. Osprzęt silnika się psuje bardzo rzadko.

Silnik się nie psuje, z elektroniką nigdy problemów nie miałem.