Ocena kierowcy - Renault Kangoo II Mikrovan

Auto zaskakująco komfortowe jak na osobową wersję dostawczaka, w sumie to głęboki lifting Scenica drugiej generacji. Wysoka pozycja za kierownicą poprawia widoczność i niweluje oślepianie przez auta z przeciwka. Wysoko osadzone reflektory skutkują niezłym zasięgiem świateł mijania. Duże szyby i ogromne lusterka boczne w których wszystko widać. Duże i szerokie wnętrze w aucie o długości zaledwie 4.2 m. Silnik benzynowy, co w przypadku Renault jest podstawą bezproblemowej i długiej eksploatacji. Auto pozbawione nowinek technicznych, palone standardowo z kluczyka. Taka Dacia w ocynku w pozytywnym tego znaczeniu. W stosunku do konkurencji Berlingo/Partner Kangoo jest brzydkie, ale nie takie były priorytety projektantów.

Jest to stara i trwała szesnastozaworowa jednostka K4M z czasów Laguny i Meganki I generacji, pozbawiona jakichkolwiek ekologicznych ulepszaczy. Bez KZFR, EGR, VGIS. Ten silnik występował równolegle tylko w Daciach. Renault Megane II/III miało inne 1.6 z KZFR i wszystkimi jego przypadłościami. Bardzo płynna praca już od 1500 obr, ale słaba dynamika w tym klocu, bo auto ma 1430 kg masy własnej. Powyżej 5000 obr. wyraźnie traci na ciągu, zatem mocna redukcja przy wyprzedzaniu przynosi odwrotny efekt do oczekiwań. Do tego auta pasowałby przynajmniej 2.0 135 KM, żeby wyprzedzać tiry bez niepotrzebnych stresów. Pali bardzo mało oleju, poza jazdą non stop 6000 obr. na autostradzie. Wtedy należy też się przygotować na spalanie sięgające 18l LPG na 100 km. Silniki tego typu gazują się znakomicie bez uszczerbku dla głowicy i zaworów, które są hydraulicznie kompensowane. Są nawet fabryczne wersje z LPG. Moja wersja to E85 Flex-fuel więc pewnie pojedzie nawet na denaturacie ;) Miałem ten silnik w Dacii, brat w Megance I, więc wiem, że 500 tys. km bez remontu to małe piwo.

W moim mocno haczy, najbardziej jedynka i wsteczny, być może to wina poprzedniego użytkownika, słychać też gwizd na V biegu, bardzo krótko zestopniowana, aż 3000 obr. przy 90 km/h (GPS), zatem jak się ciśnie na autostradzie, 6000 obr. to częsty widok. Szybko wyrabia się mechanizm lewarka, spuścizna po Scenic II.

Bardzo komfortowe połykanie nierówności, nie gorzej niż w MB W211, czasem tylko potrafi się rozkiwać przód tył, mocno przechyla się buda na ostrych łukach. Bardzo dobry skręt, jak na przednio-napędówkę. Mocne przy manewrach elektryczne wspomaganie progresywnie zanikające z prędkością. Przy tym przebiegu w nieszanowanym aucie krajowym cały zawias fabryczny. Jedynie łączniki stabilizatora się zużyły i czekają na wymianę.

Podwozie zabezpieczone grubą warstwą bitumiczną, przednie błotniki z plastiku, jednakże na elementach metalowych ocynk cienki i mocniejsze odpryski pokrywają się rdzawym nalotem.

Widoczność bardzo dobra, ogromne lusterka zewnętrzne, panoramiczna przednia szyba i gigantyczne szyby boczne zapewniają panowanie nad otoczeniem. Przeszkadza jedynie martwa strefa chowająca się za potężnymi słupkami A.

Poza włącznikiem tempomatu i regulatorem wysokości świateł, wszystkie przełączniki łatwo dostępne i intuicyjnie rozmieszczone. Brakuje regulacji wzdłużnej kolumny kierownicy. Źle rozmieszczono dolne zagłębienie na kubek kawy, koliduje z zabudową lewarka biegów. Świetna deska rozdzielcza z centralnym miejscem na teczki formatu A4, pojemny schowek pasażera i czytelne analogowe wskaźniki. Odpalane standardowo z kluczyka, bez wynalazków typu keyless hands-free itp. Z tyłu zamiast niezależnych suwanych foteli jest zwykła dzielona kanapa, przez co wnętrze traci na ustawności, oparcie przedniego fotela pasażera da się złożyć w przód i obniżyć prawie do samej podłogi co znacząco zwiększa możliwości przewozowe. Obustronnie odsuwane tylne drzwi to piękna sprawa na ciasnym parkingu. Sporym mankamentem jest niemożność domknięcia długiego skrzydła tylnych drzwi przy otwartym krótkim. W Dacii MCV takie numery przechodziły.

Klima manualna chłodziła bardzo dobrze, ale jak to bywa w używanym aucie, się rozszczelniła. Co do skuteczności grzania, za wcześnie by ocenić, bo nie przejeździłem zimy. Ogromne boczne szyby zapewniają bardzo dobre przewietrzenie nagrzanego słońcem auta, ponadto dzięki pionowemu ich usytuowaniu, nie wieje po uszach przy jeździe z otwartą szybą.

Dla kierowcy i pasażera z przodu miejsca jak w limuzynie, nic nie uwiera, z tyłu sporo miejsca na nogi, brak tunelu środkowego, ale dosyć krótkie siedzisko kanapy, bagażnik w wersji krótkiej przeciętny. Z powodu nieprzesuwnej tylnej kanapy nic nie ugramy bez złożenia tylnych oparć.

Ocena niemiarodajna, ponieważ usunąłem matę wygłuszającą nad silnikiem, bo była pogryziona przez kunę, mimo to do prędkości 110 km/h całkiem cicho. W zakresie 3500-5000 obr. mocniej słychać silnik, co już trochę dokucza w trasie.

Po zakupie od razu LPG. Przy jeździe miejskiej 10.5l LPG, krajówkami ok. 9 l, autostrada to już 13-18l w zależności od pośpiechu. Tani rozmiar opon 195/65 R15. W przednich reflektorach zwykłe żarówki H4 z dobrym dostępem spod maski. Łatwy dostęp do świec, filtrów powietrza/oleju pasków osprzętu i rozrządu. Prymitywna niemodułowa instalacja elektryczna.

Jako używane bardzo dobry, autko wyraźnie tańsze niż konkurencja z PSA, a poza wyglądem niczym nie ustępuje. Benzynowe silniki Renault są najlepsze spośród konkurencji.

Jakieś drobiazgi już powoli domagają się wymiany typu cewki zapłonowe, łożysko podpory półosi i klima. Spuścizna po poprzednim właścicielu.

Na razie nic i się nie zanosi.