Cayenne z silnikiem 3.6 V6 zachowuje charakter typowy dla Porsche – dynamiczny, żwawy i dobrze brzmiący, mimo że to nie V8. Praca silnika jest specyficzna, ale w kabinie panuje cisza i wysoki komfort. Dwusprzęgłowy automat działa płynnie, a osiem biegów dobrze wykorzystuje moc jednostki, choć spalanie mogłoby być niższe. W trybie ręcznym potrafi spadać nawet o 2 litry. Auto prowadzi się pewnie i komfortowo, oferując typową dla Porsche stabilność. Widoczność jest dobra, a z kamerą cofania – wzorowa. Wnętrze wygodne, pozycja za kierownicą świetna, choć obsługa ekranu dotykowego bywa rozpraszająca. Karoseria po latach bez oznak korozji, wnętrze dobrze wyciszone. Systemy ogrzewania i wentylacji działają perfekcyjnie.

Auto wybitnie zbalansowane. Dla dojżałego gentelmena :]. Ukierunkowane najbardziej na komfort, duch sportu jest tu mocno zaakcentowany ale to takie bardziej "mogę, nie muszę" (mogę złomotać na starcie właściwie wszystkich chłoptasiów z dwulitrowych suvików, ale w sumie po co?). Jest bardzo przestronnie, jest wygodnie jest stonowany elegancki styl, jest smak. Zawieszenie idealne, ergonomia jeszcze przyzwoita (tylko kilka sensorów, sporo jeszcze fizyki). A i w ramach zbalansowania można się pobawić w ecodriving. Można ale przymusu nie ma

Porsche miało być spełnieniem marzeń z dzieciństwa. Fakt Cayenne nie przychodzi jako pierwsze do głowy gdy myślimy o Porsche, ale trzeba było pójść na kompromis- rodzina, podróże i te sprawy, wiadomo. Niestety tego przez co przeszedłem przez pół roku posiadania tego auta nie spodziewałem się w najgorszych koszmarach. Przy okazji drobna (a może i nie) rada dla przyszłych kupujących- jeśli ktoś wam powie że cayenne 3.2 V6 to to samo co Touareg to możecie od razu zakończyć rozmowę. Mechanicznie może i tak, ale jak przychodzi co do diagnostyki to żaden serwis VW nie dysponuje interfejsem czytajacym kody Porsche (Piwis). Reszta poniżej.