Jak dla mnie to tylko wygląd i kolor na plus, no może jeszcze spalanie. Poza tym słaba widoczność przed maską po obu stronach - słupki przedniej szyby są tak wyprofilowane, że zasłaniają pieszych zbliżających się do jezdni - mam jeszcze trzy inne samochody (Renault) i w nich nie mam tego problemu. Widoczność na boki dla wysokich osób też problematycza, ponieważ gdy odsuniesz się z fotelem, aby mieć wygodną pozycję za kierownicą, to siedzisz z głową przy szerokim słupku międzydrzwiowym, który skutecznie zasłania widoczność z lewej i prawej stony, należy się wychylić, aby zobaczyć co słychać z lewej strony. Tragiczne wsiadanie i wysiadanie. Mam 182 cm i poważny problem z wejściem i wyjściem, prawie zawsze uderzę głową w dach - słupek dachowy. Przy wsiadaniu trzeba się składać jak scyzoryk, aby się wcisnąć i wtedy "wrzucić" nogi, przy wysiadaniu nie można poderwać d... z siedzenia. Jeżdżę też córki Hondą Civic X z niskim zawieszeniem i nie mam problemu z wsiadaniem i wysiadaniem. Ogólnie miejsca za kierownicą jest dość, a z tyłu bez problemu mieści się osoba o wzroście 187 cm, chociaż pasażer musi się dość mocno przysunąć do przodu z prawym fotelem. Do tyłu widoczność jest wystarczająca, a czujniki parkowania dobrze pomagają. Jeżeli chodzi o sterowanie, to bardzo słaby wyświetlacz, potrafi zrobić się czarny, co uniemożliwia regulację czegokolwiek, no może z wyjątkiem regulacji głośności radia, co odbywa się tradycyjną gałką - pokrętłem. Ratunkiem jest zatrzymanie się, zgaszenie samochodu i ponowne uruchomienie, wtedy wszystko wraca. Radio gra zadowalająco - dobrze słychać niskie, średnie i wysokie tony, jednak potrafi gubić stacje - charczy, zanika odbiór i skanowanie lub regulacja częstotliwości nie pomaga. W serwisie zajrzeli do środka i powiedzieli, że luźna była wtyczka anteny, niestety po kilkunastu kilometrach problem wrócił i wraca. Umiejscowanie przycisku na kierownicy włączającego mikrofon jest niefortunne. Przy kręceniu kierownicą często zahacza się lewą ręką ten przycisk i robi się cisza w radiu. W mieście kręcąc się po ciasnych ulicach jest to irytujące. Mechanika od początku coś jest nie tak. Już po zakupie zauważyłem szum w tylnych kołach, który wygląda jak uszkodzone łożyska, w serwisie stwierdzili, że wszystko ok, a ten szum wina opon ;). Tuleje w wahaczach wysiadły po 60 tys km, niestety, nie wymienne, trzeba wymieniać całe wahacze :D. Ciągle wyskakują jakieś błędy, w serwisie szukają problemu, następnie kasują błędy i mówią teraz będzie ok i jest kilka, kilkanaście dni. Obecnie ktoś założył mi terkoczący plastik jak w rowerze na szprychy, a na zakrętach, co już było, włącza się kluczyk serwisu z lewej, a z prawej silniczek z wykrzyknikiem, ale nie zawsze i na prostej tego nie ma. Autko ma problem z poderwaniem się spod świateł, i gubi moc jak chcesz przyspieszyć.

Udany egzemplarz, ładny środku, jeszcze ładniejszy na zewnątrz, wygodny w podróżowaniu. Idealny samochód do pokonywania tras z punktu A do B ( w szczególności codzienne dojazdy do pracy). Samochód niestety nie nadaje się do jazdy na trasach szybkiego ruchu i autostradach ze względu na małą moc. Małą moc silnika (a także słabych osiągów) wynagrodzi za to wizyta na stacji paliw. Jest to niewątpliwie ogromny plus tego samochodu a raczej silnika który w nim się znajduje - 1.2 puretech o mocy 82 koni. Silnik stworzony pod instalację gazową - we wlewie paliwa jest miejsce na gaz, butla ok 40 l mieści się w kole zapasowym więc nie traci się miejsca w bagażniku. Samochód użytkuję wyłącznie w pokonywaniu trasy dom - praca (trasa przejazdu to miasto średniej wielkości oraz obszar pozamiejski). Jadąc w miarę przepisowo osiągam spalanie na poziomie poniżej 6 l gazu na 100 km (dane na podstawie 3000 km przejechanych w okresie jesienno-zimowym - średnie spalanie 5,84). Także jeżeli planuje się zakup tego samochodu (lub samochodu z tym silnikiem) w podobnych celach to będzie to strzał w 10. Samochód jednak nie nadaje się na pokonywanie długich tras na drogach szybkiego ruchu.

Minął rok za kierownicą C3, więc pora na kolejny wpis (poprzedni wrzucałem po około pół roku i 5000 km). Samochód przez ten czas ujawnił kilka pozytywnych cech, a także parę minusów, ale tych plusów jest zdecydowanie więcej i osobiście dziwię się, że to auto nie jest u nas popularniejsze, bo stosunek cena/jakość ma naprawdę znakomity. Po pierwsze jednak - dlaczego w ogóle wybrałem C3, a nie na przykład popularne Clio, Ibizę/Polo albo Rio/i20? Przed decyzją sporo czasu spędziłem za kółkiem Clio (zarówno IV jak i V generacji) oraz Ibizy, trochę także w Hyundaiu i Kia (Fabię i Yarisa odrzuciłem od razu, bo to konstrukcyjnie stosunkowo stare auta). W skrócie: Clio moim zdaniem jest przereklamowane. Jedyne czym się wyróżnia na plus to ładny wygląd (bardzo ładne lampy), bo cała reszta jest przeciętna, a jeśli chodzi o komfort, ilość miejsca czy jakość materiałów w środku to nawet jest tam jak dla mnie słabiej niż u konkurencji. Ibiza z kolei świetnie jeździ (sztywne zawieszenie, responsywny układ kierowniczy, wbrew pozorom bardzo dynamiczny silnik 1.0 TSI), ale za to jak siada się w środku, to ma się wrażenie obcowania z autem z 2009 roku, a nie 2019 (szare plastiki, toporny design, przeciętne fotele). Podobnie jest z Koreańczykami - w środku wydają się autami trochę z poprzedniej epoki, co dla mnie było nie do zaakceptowania przy wydawaniu prawie 60 tysięcy złotych na nowe auto. Na tym tle niedoceniany i często pomijany Citroen wypada naprawdę świetnie! Mam wrażenie, że wiele osób nie daje szansy temu modelowi z powodu odważnego, "innego" designu i tak naprawdę traci przez to bardzo dobrą alternatywę dla tych najpopularniejszych samochodów w segmencie. C3 przede wszystkim wyróżnia się bardzo wygodną, bogato wyposażoną, dobrze wyciszoną i przyjemnie urządzoną kabiną. Siedząc z przodu ma się wrażenie obcowania z kompaktem, a nie autem segmentu B - wysoka linia dachu i bardzo daleko wysunięta przednia szyba robią kapitalną robotę (dla porównania, na przykład w Ibizie/Polo i Hyundaiu/Kia siedzi się bliżej przedniej szyby, przez co czuć, że ma się do czynienia z małym autem, z kolei w Clio nisko opadająca linia dachu powoduje, że mając powyżej 180 cm wzrostu, cały czas w zasięgu wzroku ma się górną krawędź szyby czołowej i kawałek osłony przeciwsłonecznej, co jak dla mnie wzmaga odczucie ciasnoty). Z kolei siedząc w C3 ma się czym odetchnąć. :) Oczywiście na tylnej kanapie nie jest już tak przestronnie i tam czuć, że ma się do czynienia z segmentem B (tutaj plus dla VAG-a, bo w Polo i Ibizie z tyłu jest troszkę więcej miejsca), za to i tak jest mi tam wygodniej niż w dość klaustrofobicznym Clio (mam 183 cm wzrostu, przeciętną budowę ciała). Wnętrze C3 jest przy tym złożone z solidnie wyglądających i dobrze spasowanych materiałów. Kokpit jest co prawda twardy, ale czarny kolor i faktura materiału (+ liczne kolorowe wstawki) sprawiają wrażenie, że siedzi się w droższym aucie niż ono w rzeczywistości jest. Do tego świetna skórzana kierownica, którą montuje się także w kosztującym 3x więcej C5, opcjonalny podłokietnik, sprawnie działający system multimedialny no i przede wszystkim fotele - miękkie, sprężyste i szerokie - tego u konkurencji nie znajdziecie. Nie brakuje też nowoczesnego wyposażenia, na przykład systemu antykolizyjnego (front assist), asystenta pasacha ruchu, czujników martwego pola itp itd. Ponadto C3 ma swego rodzaju detale, których na pierwszy rzut oka nie widać, ale są taką wisienką na torcie: zwróćcie na przykład uwagę w jaki sposób otwiera i zamyka się w C3 drzwi - klamki działają tak lekko i delikatnie jak w aucie premium. Żeby zamknąć drzwi wystarczy nimi dosłownie dotknąć karoserii, bez żadnego trzaskania i metalicznego walnięcia, jak to w większość aut w tym segmencie. Do tego wykończenie rozmaitych drobnych elementów (zegary, kratki nawiewów, przełączniki, boczki drzwi, wspomniane już fotele) - to wszystko w C3 jest tak fajne i dopracowane, że naprawdę ma się wrażenie siedzenia w aucie wyższego segmentu). Trochę się rozpisałem, ale moim zdaniem świetna kabina to właśnie największy plus C3, a o reszcie elementów parę zdań poniżej, w odpowiednich sekcjach. :)