Gatunek, który wymiera - praktyczny sedan ze świetnym silnikiem, w którym postawiono na jakość. I to mimo że w swoim czasie był "podstawowym" i najmniejszym sedanem w gamie Lexusa, za modelami GS, LS, a potem ES. Idealnie sprawdza się zarówno w mieście jak i w trasie. Oczywiście jeśli dwucyfrowe spalanie jest akceptowalne dla właściciela. Nie udaje auta sportowego, którym nie jest. Świetnie zaprojektowany, bezawaryjny i bezobsługowy, po latach mocno trzyma cenę. Dobry wybór dla osób, które chcą mieć dobrze wyglądające auto z pięknie brzmiącym silnikiem, ale nie są fanami świętej trójcy niemieckiej ani nie chcą wyrabiać sobie karty stałego klienta w warsztacie. Oczywiście nie ma co się łudzić - mimo że auto ma dużo zalet, ma też kilka wad i trzeba zaakceptować pewne kompromisy. Brakuje auto-hold, co na śliskiej nawierzchni może być uciążliwe; system multimedialny był przestarzały już w momencie premiery, a sterowanie jest irytujące (choć podobno są ludzie, którym ten joystick nie przeszkadza); zawiasy klapy bagażnika chowają się do środka i zajmują miejsce; sterowanie temperaturą, choć pomysłowe, to jednak lepsze byłoby poprzez zwykłe pokrętło; klakson brzmi jak w małym miejskim autku; fabrycznie jest dość nisko zawieszony przez co trzeba uważać na krawężniki, żeby nie połamać drogiego zderzaka (zwłaszcza w wersji F-sport, który wygląda cudownie, ale też swoje kosztuje); a zimą silnik dosyć długo się nagrzewa. Jak dla mnie to są pierdoły i absolutnie pomijalne problemy, kiedy zestawi się je z zaletami ISa (te już wymienię dokładniej w każdym punkcie niżej). A no i musimy się liczyć z jeszcze dwiema kwestiami: 1. Po zasmakowaniu V6 nie ma powrotu do zwykłego R4 2. Trudno dla niego znaleźć następcę bez znacznego zwiększania budżetu, bo takich aut już się po prostu nie robi. Naprodukowałem się, bo kiedy szukałem auta, to nie widziałem tu wyczerpującej opinii. Może teraz ktoś będzie miał łatwiej.

Użytkuję od ośmiu lat, przejechałem 80 tys. km. Samochód totalnie bezawaryjny i znakomicie wykonany, bardzo trwałe materiały wewnątrz. Po tylu latach nic nie skrzypi i nie trzeszczy. Można pewnie przyczepić się do gdzieniegdzie niezbyt wyrafinowanych materiałów ale wszystko jest dobrze spasowane i funkcjonalne. Niezbyt nowoczesny system multimedialny może trochę irytować ale dla mniej wymagających gadżeciaży nie stanowi raczej problemu. Audio Pioneer przeciętnej jakości. Po ośmiu latach eksploatacji silnik pod maską nie jest nawet zakurzony. To pierwszy samochód, którym jeżdżę tak długo, jak dla mnie jest niemal perfekcyjny.

Komentarz po ponad roku użytkowania i przejechaniu 55 tys km. Całokształt oceniam bardzo wysoko; jest to najpewniejsze, najbardziej niezawodne, najwygodniejsze i najoszczędniejsze auto jakie do tej pory miałem, a było ich sporo. Za każdym razem jak do niego wsiadam, wiem, że bezproblemowo dowiezie do celu, a do tego w ciszy i komforcie. Jazda nim to czysta przyjemność i relaks; bardzo neutralne w prowadzeniu, tył napęd i dobre wyważenie robi swoje. Fotele bardzo wygodne i dobrze trzymają ciało w zakrętach, kierownica gruba, mięsista i miękka, aż chce się trzymać. Ergonomia na wysokim poziomie, duże przyciski i fajny joystick (niektórzy narzekają, ja go lubię). Trochę przestarzałe multimedia, ale przynajmniej nic się nie wiesza. Wygląd - rzecz gustu, ja w dalszym ciągu oglądam się na niego jak zostawiam na parkingu, cieszy oko i ma to coś, czego dzisiejszym samochodom brakuje. Jeżeli się zastanawiasz nad zakupem, z czystym sumieniem polecam!