Informacje o Volvo 440

Volvo 440 to bardzo sympatyczne i niedoceniane autko. Wiele osób traktuje ja jako gorszego brata kultowych modeli takich jak 850 czy 940. Niestety po części jest to prawda, ponieważ auto nie jest ani tak przestronne, ani tak wygodne ani tak odporne na upływ czasu jak wspomniane modele. Nie ma się co oszukiwać - V440 starzeje się dużo bardziej niż pozostałe modele. Z drugiej strony nie każdy potrzebuje prawie 5 metrowej limuzyny z silnikiem powyżej 150 KM. Volvo 440 idealnie nada się właśnie jako taki mniejszy, lecz zarazem wygodny i bezpieczny środek transportu. Największe zalety tego auta to: bardzo niskie spalanie (diesel); rewelacyjny stosunek mocy do masy; wytrzymały i solidny silnik oraz bardzo niska cena za jaką możemy dostać świetnie wyposażony pojazd (skóra, klima, ABS, wspomaganie, centralny z pilota i mnóstwo fajnych dodatków typu podgrzewane fotele i lusterka). 440 zapewnia komfort znacznie wyższy niż większość dostępnych na rynku samochodów z tej półki cenowej. Sama jazda jest również bardzo przyjemna - oczywiście jeżeli ktoś nie oczekuje 250 konnego bolidu :) Niestety największą wadą tego modelu jest... ogromne zużycie większości dostępnych na rynku egzemplarzy. Szczerze - trudno znaleźć niezajechany i autentycznie zadbany pojazd. Auto również bardzo się zestarzało - o ile taka 940 czy 740 dalej trzyma poziom, to Volvo 440 dzisiaj kłuje w oczy swoją sylwetką. Co więcej, wydaje mi się, że jest dużo mniej wytrzymałe niż pozostałe Volva - większość spotkanych na ulicy 850 wciąż wygląda nieźle, podczas gdy niemal każdy spotkany przeze mnie 440/460 prezentuje się co najmniej kiepsko. Być może przyczyną takiego stanu rzeczy jest przekonanie użytkowników o tym, że tak naprawdę nie jest to \"prawdziwe szwedzkie Volvo\" i katowanie samochodu do granic możliwości. Nie oszukujmy się - 440 nigdy nie była i już nie będzie autem kultowym. Niestety, na pewno sytuacji nie poprawia rdza, która bardzo chętnie atakuje nadkola. Pozostałe elementy karoserii są raczej dobrze zabezpieczone - gnijące drzwi będą na 95 % efektem prac blacharskich. Co by nie było - wydaje mi się, że ten model powoli będzie znikał z naszych ulic, bo po prostu nikt nie stara się utrzymać tego auta na dobrym poziomie. Zaznaczyłem, że nie kupiłbym drugi raz tego auta - po prostu nie wierzę, że mógłbym znaleźć ten model w zadbanym stanie, gdzie nie musiałbym wszystkiego od razu wymieniać. A poza tym zdaję sobie sprawę, że z rdzą nie da się wygrać... Jednakże, ze względu na świetny stosunek ceny do wytrzymałości myślę, że spokojnie można brać to Volvo jako auto \"robocze\" lub dla młodego kierowcy który chciałby przy okazji poduczyć się trochę samodzielnie naprawiać samochód ;)

Uważam ze seria 400 jest niedoceniana niesłusznie. Posiadałem Volvo 850, komfort jazdy oczywiście na dużo wyższym poziomie, ale mimo posiadania go tylko rok, aż dwa razy spłatał mi figla w trasie. A 440 zawsze dowoziła mnie tam gdzie chciałem. Zamierzam nim jeszcze pojeździć tym bardziej że 400setki to już wymierający gatunek na ulicach. Wciąż można jednak znaleźć zadbane sztuki. Ja osobiście wymieniłem po zakupie tylne amortyzatory, tarcze klocki z przodu i oba tłumiki. Korozji przesadnie dużo niema, na tylnych nadkolach tradycyjnie, a poza-tym cała reszta zdrowa. Części dużo jest na allegro i w przystępnych cenach.

Dobry samochód jak ktoś potrzebuję auta niepozornego. Złodzieje się nim nie interesują, mnie osobiście nie martwią kolejne rysy i opryski na karoserii, po prostu ma to być auto do jazdy. Niestety na dojazdy do pracy po Warszawie nie można mieć auta pięknego bo się zniszczy! Plusy: wygodny, spore wnętrze, tani w zakupie, nie kradną, bezawaryjny. Minusy: słabe światła mijania (tragedia), trzeszczące plastiki (potęguje to jakość polskich dróg), spore zużycie gazu (nawet 13,5l/100km), brak klimy (ale to już skąpstwo poprzedniego właściciela ;) ), brak tylnej wycieraczki (czemu tylko wersje na UK ją miały? ). Ogólnie polecam jak ktoś szuka taniego, środka lokomocji...