W sumie to bardzo przyzwoity samochód bez wielce upierdliwych mankamentów, utrzymujący co najmniej dobry poziom w każdej dziedzinie. Jeżdżę regularnie także Toyotą Yaris Hybrid (2013) i Mitsubishi Space Starem (2021). W moim rankingu na chłodno wygrywa Honda, ale na pozytywne emocje Space Star, który mimo swojej prymitywności sprawia najwięcej frajdy z jazdy (!). Jeśli miałbym wybierać Jazza, to z manualną skrzynią lub hybrydę, niestety niesprzedawaną w Polsce. W porównaniu do Yarisa trzeciej generacji Honda jest dojrzalsza, szlachetniejsza, wykonana z lepszych komponentów i lepiej dopracowana. No i naprawdę japońska, a nie francuska.

Wracam z oceną po 8 latach użytkowania. Auto było warte zakupu i jeszcze go nie zamierzam sprzedać; może wymienię na nowy model, ale nie ten obecny. Jestem z niego bardzo zadowolona. Mam najwyższą wersję wyposażenia. Brakuje mi tylko podgrzewanej kierownicy w zimie. Spalanie na poziomie 4,8/100 km (średnia). Nic nie trzeszczy, nic się nie wytarło wewnątrz. Poza regularną wymianą elementów eksploatacyjnych, wymieniony został tylko elektroniczny wyłącznik zapłonu po 5 latach i teraz chyba padnie włącznik czujników parkowania. Karoseria trzyma się dobrze, nadkola (często myte) - również.

Samochód niezawodny, wymienione tylko łączniki stabilizatora, pozostałe rzeczy oryginalne. Samochód kupiłem ze względu na mocniejszy silnik 130KM. Poprzednio w rodzinie był Jazz z 2010 ( jest zresztą do dziś) , z którym nie była żadnych problemów technicznych. Rywali przewyższa głównie ilością miejsca z tyłu oraz funkcjonalnością dzięki systemowi Magic Seats. Do minusów zaliczyłbym głośną pracę skrzyni CVT podczas przyspieszania, oraz dosyć słabo wyciszoną kabiną, co przy prędkości 120 trochę przeszkadza.