Jest to swego rodzaju test, pierwsza hybryda zrobione nim 42tys. Generalnie jeździ się świetnie, auto charakteryzuje się niskim spalaniem. Pojawił się mały wyciek oleju ze skrzyni. Coś czego spodziewaliśmy się przed zakupem, jest to opisywane na różnych portalach. (choroba wieku dziecięcego 1.6 FullHybrid) - jednak zostało to bez kosztowo usunięte przez ASO. Do auta założyliśmy instalacje LPG dzięki czemu jeździmy za pół darmo - Niestety kosztem bagażnika. Auto jeździ dużo po Autostradzie gdzie generuje spalanie LPG na poziomie 6l. + dodatkowo około 0,12 l benzyny (wyciągnięte z dystansu 4 tys. km) na 100km. Przy spokojnej jeździe drogami krajowymi spala 5-5,5 l LPG/100km

Bardzo pozytywne zaskoczenie. Poszukiwałem zupełnie innego auta i zrezygnowany długimi poszukiwaniami i stanem używek przystałem na decyzję żony, której clio grandtour się spodobał. Zalety: silnik i małe spalanie, brak kłopotów z dpf (wypalanie piątym wtryskiwaczem), dobre prowadzenie, stosunkowo dobre zabezpieczenie antykorozyjne, spory bagażnik (445 l.) estetyka wnętrza, bardzo tanie części i dostęp do mnóstwa zamienników. Jest niski i opływowy, więc odporny na wiatr. Ogromna różnica po przesiadce z vana. Wady: ciasno na tylnych fotelach, niski prześwit, słabe wyciszenie. Ostrzegano mnie przed awaryjnością, ale przez 2,5 roku nic się nie zdarzyło. Wymieniłem tylko zgodnie z instrukcją rozrząd po 6 latach eksploatacji (części ok. 500 zł, robocizna 1000 zł). Oczywiście jest to samochód budżetowy i to widać. Za to można go kupić w sporo niższej cenie niż koreańczyki, japońskie czy niemieckie w tej klasie. Fotele dość wygodne, ale podatne na zabrudzenia. Koło zapasowe pod podłogą bagażnika.

Dwa lata użytkowania i 64 tys. przebiegu, więc mogę już trochę o tym aucie powiedzieć. W tym segmencie auto niemal idealne. Świetnie sprawdza się w mieście i, co potrafi mocno zaskoczyć, bardzo dobre w trasie. W mieście, jak to na miejskie auto przystało zwrotne, łatwo zaparkować, natomiast w trasie nawet przy prędkościach autostradowych daje sobie radę i jest na tyle komfortowe i dobrze wyciszone, że może zawstydzić niektóre samochody nawet z wyższych segmentów. Pasażerowie, którzy mieli okazje przejechać się ze mną w dłuższej trasie byli zadziwieni, jak właśnie jest komfortowe nawet przy wyższych prędkościach, więc jeśli ktoś potrzebuje auta głównie do miasta lub niedługich codziennych tras i czasem by gdzieś skoczyć dalej, a duży bagażnik nie jest koniecznością, to mogę z czystym sumieniem polecić. Oprócz dobrego wyciszenia, ma wygodne fotele, resorowanie jest na dobrym poziomie i miejsca wystarczy nawet dla 4 dorosłych osób, pod warunkiem, że nie będą to koszykarze/siatkarze lub Hadkorowy Koksu z kolegami ;). Renault Clio V bardzo dobrze się prowadzi (oczywiście nie zapominając jaki to segment i że nie jest to limuzyna czy auto sportowe), ładnie wchodzi w zakręty, wspomaganie kierownicy odpowiednio maleje wraz ze zwiększeniem prędkości i wracając do jazdy autostradami, jest zadziwiająco odporne na boczne podmuchy wiatru (chyba dzięki swoim kształtom i że jest to niski samochód, a nie kolejny napompowany crossover), nawet przy 140 km/h jedzie niemal jak przyklejony, kierowca czuje ten komfort, że nie musi co chwilę korygować toru jazdy i silnik, mimo skromnego litra i 3 cylindrów naprawdę daje radę, ładnie się odpycha, da się tym wyprzedzić bez odmawiania modlitw i jedzie przyzwoicie nawet z pasażerami i bagażem. Przy 140 km/h lekko ponad 3 tys. obrotów, silnik niespecjalnie męczy się również na drogach szybkiego ruchu. Co do awaryjności, nowe auto z salonu, więc nie ma o czym mówić, chociaż w sumie w dzisiejszych czasach różnie to bywa z jakością "nówek z salonu", ale w przypadku mojego Clio tylko jedna naprawa gwarancyjna - wadliwy zamek przednich drzwi pasażera - mimo, że drzwi były zamknięte, komputer odczytywał, że zamknięte nie są i działo się to tylko przy minusowych temperaturach, ale bez problemu załatwione w ramach gwarancji w ASO, wymieniony zamek. Poza tym nic. Tylko wymiany oleju (skróciłem do przebiegów co 15 tys. z oczywistych względów, bo producent zaleca co 30 tys. wymianę, ale każdy, kto dba o samochód do takich zaleceń na pewno nie będzie się stosował). Z minusów, drzwi nie osłaniają progów i bardzo się brudzą przez to, co wpływa nie tylko na estetykę, ale można sobie pobrudzić spodnie czy, w przypadku kobiet, spódnicę lub sukienkę, ale wiadomo, nie jest to limuzyna i może nie ma co się czepiać, od czasu do czasu progi trzeba wyczyścić. I jeszcze silnik, fajnie się wkręca na obroty, zapewnia dobrą dynamikę, turbosprężarka robi robotę, ale kultura pracy mogłaby być lepsza. Czuć czasem, że to 3 cylindry, szczególnie po odpaleniu zimnego silnika w okresie jesień, zima, wczesna wiosna - czuć delikatne wibracje i właśnie gdy temperatury są w okolicach zera i niżej, pierwsze kilkaset metrów do kilometra może się zdarzyć, że silnik szarpnie, tak jakby się dławił, po chwili, gdy "złapie" temperaturę, problem znika. Jest to jednak nie tyle cecha (wada) Clio, co silnika 1.0 TCe, bo ten sam problem występuje w Dacii. Poza tym silnik bardzo dobry, z tego co się czyta i słyszy, trwały, ale przy "ciężkiej nodze" ma apetyt na paliwo, na szczęście LPG jest tanie :). Skrzynia biegów, hmmm, czy czepiać się jej? Francuska, długie skoki drążka (wolę japońskie manuale), ale zestopniowana przyzwoicie, spełnią swoją rolę, 6 bieg zbawienny na eskach i autostradach.