Był to mój pierwszy samochód. Miał być tani w utrzymaniu, prosty, bez zbędnego wyposażenia coby nie miało się co psuć i miał palić. Tak więc przez dwa lata jeździłem tym włoskim cudem techniki bez wspomagania, absu no w sumie bez żadnego wyposażenia (nawet nie ma wskaźnika temperatury). Zrobiłem nim 27kkm i mam mega mieszane uczucia co do tego samochodu. Z jednej strony go nienawidzę z drugiej strony dalej lubię, jednak cieszę się, że nie muszę już nim jeździć. Drugi raz bym tego nie zrobił, ten samochód to zamach na słowa komfort i wygoda, których jest totalnym przeciwieństwem.

Punto zrobiłem ponad 30k km i ani razu mnie nie zawiódł. Samochód jest wolny, plastikowy. Bardzo tani, idealny na pierwsze auto (zarówno, żeby nauczyć się jeździć jak i żeby coś pomajstrować). Nie kupiłbym go ponownie ze względu na brak mocy. Spalanie to ok. 7l gazu (trasa ~90km/h +miasto), jeśli sama trasa to 6l. Maksymalne spalanie jakie zanotowałem to 9l jadąc 130km/h we 3 osoby, a później samemu po mieście. Jeśli wymieniamy olej i filtry to można jechać w długą trasę bez większych obaw, że potrzebna będzie laweta

To auto można albo kochać albo nienawidzić. Forma pośrednia jest ciężka do utrzymania. Jest to typowy pojazd do przemieszczania z punktu A do punktu B. Obecnie jest to chyba najlepsza alternatywa dla Seicento. Bezpieczniejsza, wygodniejsza i pakowniejsza. Auto bardzo tanie w utrzymaniu. Ceny części czasem są aż śmieszne. Największym wrogiem i największym kosztem tego auta jest rdza... ogólnie silnik przeżywa karoserię. Obecnie problemem tego auta jest fakt, że mimo sprawności mechanicznej, przespawanie progów i podłogi podchodzi pod wartość pojazdu. Dlatego często sprawne egzemplarze lądują na złomowisku. Osobiście zainwestowałem w nowe progi i podłogę i autko odwdzięcza się już półtoraroczną całkowicie bezawaryjną jazdą(chyba rekord xD ). Sprawdza się jako pierwsze auto dla młodej osoby (żona potwierdza). Niezliczona ilość zaliczonych słupków, krawężników nawet go nie spowolniła.