To jest niefajne auto. Dużo rzeczy jest niedopracowanych. Niestety ta generacja to takie proste wozidło i nic więcej. Ale po kolei. Z zewnątrz nie ma się za bardzo do czego przyczepić, może lakier mógłby być lepszej jakości, mnóstwo małych rys, zwłaszcza przy klamkach. Wewnątrz dużo miejsca, tylne fotele z regulacją pochylenia oparcia, bagażnik wystarczający. Fotele dramat ( eko skóra). Krótkie i twarde siedziska, twarde oparcie, przeszycia na skórze tak zrobione że wpijają się w plecy, ciężko znaleźć odpowiednią pozycję. Dłuższa jazda to murowany ból pleców, tyłka i ud. Deska trochę trzeszczy ale myślę że dramatu nie ma. Nagłośnienie jbl naprawdę słabe, płaski dźwięk, zero głębi. Suchy dudniący bas. Mimo regulacji nie da się odpowiednio dostroić. A dalej będzie jeszcze gorzej... Zawieszenie jest twarde i to w taki nieprzyjemny sposób , nie jest sprężyste, czuć każdy kamyk. Dopiero dociążone zaczyna przyjemniej pracować. Owszem dobrze się prowadzi ale to jest rodzinne auto z raczej słabym silnikiem, po co ta twardość... Silnik przy pustym aucie Ok i tylko Ok, po obciążeniu już czuć brak przynajmniej 50 koni. Dojazd z a do b bez żadnych emocji. I żeby chociaż palił jak diesel... U mnie średnie nie spada poniżej 8.5 choć nigdy nie jeżdżę na ustawieniu sport. Ale najgorsza jest skrzynia dwusprzeglowa. Nie nadaje się do miasta, nie ma funkcji pełzania, w korkach rusza z szarpaniem, przy redukcjach szarpie. W ogóle nie korzysta z momentu obrotowego. Jak chcesz przyspieszyć to od razu redukuje co wiąże z szarpnięciem i mocnym przespieszaniem. Generalnie przyspiesza albo wolno jak muskasz pedał albo ostro z redukcją jak naciśniesz mocniej. Nie da się jechać umarkowanie dynamicznie bo skrzynia tego nie potrafi. Generalnie zespół napędowy pracuje twardo, jak całe auto zresztą. Zero finezji. Zero przyjemności z jazdy. Przebieg 100000.

Zawsze czytając opinie miałem wrażenie, że brakuje w nich tego, aby powiedzieć kim jest kierowca, który wyraża swoje zdanie. Przede wszystkim w jakim jest wieku i w jaki sposób na co dzień używa auta. Ponieważ inne odczucia będzie miał oczekujący sportowych wrażeń 20-latek, inne emeryt a jeszcze inne ktoś kto traktuje samochód jak zwykłe narzędzie do pracy. Dlatego na wstępie do swojej opinii zaznaczę, że dziś po 2 latach eksploatacji KIA Sportage mam 38 lat. Mieszkam w dużym mieście. Codziennie odwożę córkę do szkoły i żonę do pracy. Dziś raczej bardziej niż sport cenię wygodę w aucie. Nigdy nie miałem się za rajdowca, ale wiadomo, jak inni młodzi, 15 lat temu męczyłem 68 konną Astrę w dieslu spod każdych świateł. Mój poprzedni samochód to BMW e91 tj trójka kombi z silnikiem diesla 163KM automat., którym z dużą satysfakcją jeździłem przez niespełna 7 lat. Niestety skrzynia już się poddała i zdecydowałem się na zmianę. Ponieważ SUV i inne crossovery były i wciąż są w modzie zdecydowałem się spróbować. Czy żałuję wyboru KIA SPORTAGE - jasne, że nie, ale o tym dalej.. Ocenę za całokształt przyznaję 4+/5

Za te ceną dobę auto do jazdy po mieście. W trasę też się nadaje ale trzeba pamiętać że to 132 km, szału nie ma. Materiały wykończeniowe ok, pojemność zbiornika paliwa spora, radio standardowe to dramat. Układ głośno mówiący działa dobrze, widoczność prawidłowa, Miejsce za kierownicą bardzo dobre, brak koła zapasowego (zestaw naprawczy). Czujnik świateł działa prawidłowo, czujnik wycieraczek żyje własny życiem. Doskonały promień skrętu (łatwość manewrowania). Bagażnik o bardzo dobrej pojemności, opuszczana podłoga powiększająca przestrzeni bagażowej.