To niebezpieczne zjawisko (zwane również hydroplaningiem), które jest krótkotrwałym i występującym zwykle częściowo - dla jednego lub dwóch kół - poślizgiem spowodowanym nadmiarem wody pod bieżnikiem opon. Pojawia się, kiedy nacisk opony na podłoże oraz pojemność bieżnika są zbyt małe w stosunku do ciśnienia wody pod oponą. W konsekwencji opony tracą bezpośredni kontakt z nawierzchnią, wpadają w poślizg i kierujący traci panowanie nad pojazdem. Efekt niebezpiecznego aquaplaningu jest przy tym wprost proporcjonalny do poziomu warstwy wody zalegającej na podłożu i prędkości pojazdu.
Aby doszło do aquaplaningu, musi pojawić się nadmiar jednego z dwóch czynników – prędkości lub głębokości wody. Zwykle do zjawiska dochodzi przy prędkościach 70-90 km/h lub nieco ponad 90 km/h na nowych, bardzo dobrych oponach. Jednak wszystko jest uzależnione od głębokości wody.
Aby opona gwarantowała właściwe osiągi na mokrej nawierzchni, bieżnik musi efektywnie pochłaniać wodę, zachowując przy tym pełną przyczepność. Im pojemniejszy bieżnik (głębokość, liczba/szerokość rowków), tym wyższa odporność na akwaplancję. Zużyte ogumienie realnie zwiększa szansę wystąpienia aquaplaningu. Aby zapobiegać temu zjawisku konieczna jest regularna kontrola stanu opon i wartości ciśnienia - zaniżone ciśnienie nasila zjawisko aquaplaningu.
Rozróżnia się aquaplaning wzdłużny (podczas jazdy na wprost) oraz aquaplaning poprzeczny (w zakręcie). Różnica jest zasadnicza dla sposobu przywrócenia kontroli nad pojazdem oraz tego, co może się wydarzyć.