Aparat zapłonowy (rozdzielacz zapłonu) to urządzenie w konwencjonalnym układzie zapłonowym odpowiadające za rozdzielenie prądu na poszczególne świece zapłonowe każdego cylindra. Z aparatu zapłonowego prąd o wysokim napięciu trafia przez przewody zapłonowe bezpośrednio na świece.
Aparat jest tak zbudowany, by można było płynnie regulować kąt wyprzedzenia zapłonu. Ma też urządzenie, które odpowiada za regulację wyprzedzenia zapłonu zależnie od prędkości obrotowej silnika. Aparat jest podłączony mechanicznie, bezpośrednio do jednego z elementów obrotowych silnika – z reguły do wałka rozrządu lub wału korbowego. Ma to na celu w pełni uzależnić obroty elementów rozdzielacza od obrotów silnika.
Wraz z rozwojem elektroniki i układów zapłonowych, tradycyjne aparaty zapłonowe zostały wyparte przez tzw. zapłon bezrozdzielaczowy (elektroniczny), w którym za rozdzielenie zapłonu odpowiada komputer sterujący pracą silnika.